Όταν η ψυχή βγαίνει από το σώμα και ταξιδεύει προς τον ουρανό περνά μέσα από αυτά τα πνεύματα που σίγουρα θα προσπαθήσουν να κάνουν δύσκολο το ταξίδι της ψυχής.
Θα προσπαθήσουν να μην φτάσει στον ουρανό και αν είναι δυνατόν να την κατασπαράξουν.
Μόλις λοιπόν η ψυχή αρχίσει την άνοδο της τότε τα τελώνια την εξετάζουν για τις ανεξομολόγητες πράξεις της.
Ένα φρικτό δικαστήριο.
Εκεί τα τελώνια αναφέρουν όλες τις αμαρτίες και τις ξέρουν όλες μα όλες εκτός από αυτές που έχουμε εξομολογηθεί.
Είναι με βάση τις μαρτυρίες σχετικά με τις μεταθανάτιες εμπειρίες , πραγματικά εκπληκτικό το γεγονός ότι τα πάντα που κάνουμε καταγράφονται, κυριολεκτικά τα δαιμόνια δεν αφήνουν τίποτε να πάει χαμένο.
Μόλις η ψυχή περάσει τα εναέρια τελώνια και κατά την τρίτη ημέρα βρίσκεται μπροστά στον Κριτή.
Εκεί η ψυχή πέφτει και προσκυνά τον Κριτή.
Γι’ αυτό τον λόγο και οι συγγενείς την τρίτη ημέρα κάνουν και τα τριήμερα για να ενισχυθεί η ψυχή ατενίζοντας τον Κριτή.
Μετά την προσκύνηση και από την τρίτη ημέρα έως την ένατη άγγελοι ξεναγούν την ψυχή στην γη και εκεί βλέπει τις καλές και τις κακές πράξεις της.
Για τον ίδιο λόγο πάλι οι συγγενείς κάνουν τα εννιάμερα προς ενίσχυση της.
Μετά την ενάτη μέρα έρχεται πάλι η ψυχή για να προσκυνήσει για δεύτερη φορά τον Κριτή.
Ύστερα άγγελοι ξεναγούν την ψυχή στον παράδεισο και στην κόλαση έως την τεσσαρακοστή ημέρα.
Μετά η ψυχή έρχεται να προσκυνήσει για τρίτη και τελευταία φορά τον Κριτή.
Γι’ αυτό παλιότερα τις σαράντα αυτές ήμερες της αγωνιάς της ψυχής όταν πέθαινε κάποιος οι συγγενείς έκαναν σαράντα Θειες Λειτουργίες (σαρανταλείτουργο).
Στις μέρες μας και όχι πάντα και παντού ανάβουμε ένα καντήλι στον τάφο του νεκρού.
Δεν είναι όμως λίγοι αυτοί που κάνουν σαρανταλείτουργο στις μέρες μας.
Η μνημόνευση άλλωστε στη Θεία Λειτουργία κατά τους Πατέρες είναι η καλύτερη προσφορά στο νεκρό.
Αυτό το χαρτάκι το «υπέρ αναπαύσεως» που τόσο εύκολα μπορούμε να γράψουμε και να αφήσουμε στην εκκλησία είναι σπουδαία ευεργεσία στο νεκρό.
Και φτάνουμε στην συγκλονιστικότερη στιγμή για την ψυχή.
Η στιγμή που θα βρεθεί ενώπιων του φρικτού δικαστηρίου.
Το πιο πιθανό να μη μπορούμε να φαντασθούμε το μέγεθος της αγωνίας που θα έχει η ψυχή την ώρα της κρίσης της.
Την ώρα που μοναδικός συνήγορος και μάρτυρες υπεράσπισης της ψυχής είναι οι καλές πράξεις της.
Τότε κάνουμε και το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής.
Εκεί ο φιλάνθρωπος Θεός θα αποφασίσει για την ψυχή.
Και ακριβώς επειδή είναι φιλάνθρωπος και μας αγαπά θα λάβει υπ’όψιν τις προσευχές μας και τις ικεσίες μας για την ψυχή του νεκρού.
Για την ψυχή που πρόκειται να πάει στην κόλαση.
Δαίμονες που καιροφυλακτούσαν θα την αρπάξουν και θα την οδηγήσουν στην κόλαση.
Ντροπή για τους δαίμονες όταν η ψυχή βρεθεί καθαρή από τις αμαρτίες.
Τότε άγγελοι την αρπάζουν και την οδηγούν με μεγάλη χαρά στον παράδεισο.
Λαμπάδες ψαλμωδίες αγγέλων θυμιάματα και φωτοχυσίες συνοδεύουν την ψυχή.
Αυτή είναι η αλήθεια και εύχομαι όλοι να πιστέψουν σε αυτή. Είδα ένα σχετικό ρωσικό ντοκυμαντέρ που αναλύει όλα όσα συμβαίνουν μετά τον αποχωρισμό της ψυχής από το σώμα. Εγώ προσωπικά είμαι χαρούμενος που γνώρίζω την αλήθεια και αυτό μου δίνει κουράγιο στη ζωή
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ Φυσικά όποιος θέλει τα πιστεύει.
Να εκφράσω μια απορία; Η διδασκαλία περι των τελωνείων της ψυχής πως εναρμονίζεται με την διδασκαλία περί της μη ύπαρξης του παραδείσου ή της κόλασης ως χωριστά μέρη αλλά ως διαφορετικές βιωματικές καταστάσεις. Όταν μας ευχαριστεί η θέα Του Θεού, η όψη του, βιώνουμε τον παράδεισο. Όταν μας δυσαρεστεί, βιώνουμε την κόλαση. Στην διδασκαλία των τελωνείων ομως φαίνονται ως ξεχωριστά μέρη. Τελικά τι πραγματικά ισχύει; Μήπως δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΦΙΛΕ ΜΟΥ..ΠΥΡ ΦΛΟΞ Ο ΘΕΟΣ για ολους..τους ΑΓΙΟΥΣ ΧΑΡΟΠΟΙΕΙ ΛΑΜΠΟΥΝ,ΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΚΑΙΕΙ..ΤΑ ΤΕΛΩΝΕΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ δυστηχως ειναι 2-3 μαζι σε ενα.πχ ΚΑΤΑΛΑΛΙΑ-ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ-ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ,,,ΘΥΜΟΣ-ΟΡΓΗ ΚΛΠ..Ο ΦΩΤΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ μεγαλος ΙΕΡΕΥΣ ΜΕ ΟΡΑΣΕΙΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΩΣ 44 τελωνεια..βαλτα διπλα προσθεσε και τις 10 ΕΝΤΟΛΕΣ..ΠΕΡΝΑΕΙ Η ΨΥΧΗ ΠΕΡΙΠΟΥ 100 ΣΤΑΘΜΟΥΣ ας το πουμε..τα γνωριζουμε φιλε μου..πχ ΟΤΑΝ ΤΑΞΙΔΕΥΕ ΑΝΩΘΕΝ Ο Μ Ε Γ Α Σ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΟΛΟΙ ,ολοι ομως, οι μοναχοι ΑΣΚΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ βλεπανε τον ΑΓΙΟ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ..ΣΙΩΠΗΛΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ στην αγκαλια του ΑΓΓΕΛΟΥ,,ΓΥΡΩ γυρω τα ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΦΩΝΑΖΑΝ=ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΕΙΣΑΙ Ω ΜΑΚΑΡΙΕ,,ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΕΙΣΑΙ Ω ΜΑΚΑΡΙΕ..ΤΙΠΟΤΑ Ο ΜΕΓΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ.ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΕΙΣΑΙ Ω ΜΑΚΑΡΙΕ.ΤΣΙΜΟΥΔΙΑ Ο ΜΕΓΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ..ΜΟΛΙΣ ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΠΥΛΗ ΜΠΑΙΝΕΙ ΜΕΣΑ Ο ΜΕΓΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ,ΓΥΡΙΖΕΙ ΣΤΑ ΤΕΛΩΝΕΙΑ,,ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΛΕΓΕΙ Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ=ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΣ..ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟ ΠΑΦΝΟΥΤΙΟ..καθε φορα που περνουσε ενα ΤΕΛΩΝΕΙΟ Ο ΠΑΦΝΟΥΤΙΟΣ..ΕΥΓΕ ΠΑΦΝΟΥΤΙΕ ΠΕΡΑΣΕΣ..ΚΥΡΙΟΣ ΟΙΔΕΝ Ο ΠΑΦΝΟΥΤΙΟΣ..ΕΥΓΕ ΠΑΦΝΟΥΤΙΕ ΠΕΡΑΣΕΣ,,ΚΥΡΙΟΣ ΟΙΔΕΝ Ο ΠΑΦΝΟΥΤΙΟΣ..ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΗΚΕ..ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ υποτκτικοι του τα εβλεπαν απο κατω..ΓΙΑΤΙ??ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΜΑΚΑΡΙΟ ΝΑ ΤΟΝ ΡΙΞΟΥΝ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ,και να τον παρουν εστω και στο τελος..στα δικα μας τωρα.Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΕΛΠΙΔΙΟΣ 94-95 ΧΡΟΝΩΝ μεγαλος ασκητης στο ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ,,ΨΥΧΟΡΑΓΟΥΣΕ ,ΓΥΡΩ του μοναχοι βιωναν το ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΕΛΠΙΔΙΟΥ με κλειστα τα ματια,,μια αριστερα,,μια δεξια να λεει οχι οχι δεν το εκανα..λετε ψεμματα.αυτο το ΕΠΡΑΞΑ αλλα εκλαυσα μετανοησα..αυτο το εκανα πραγματι..ΕΒΛΕΠΑΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ο μοναχοι μια αριστερα μια δεξια το κεφαλι του ΕΛΠΙΔΙΟΥ..ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ κρατησουν σταθερο το κεφαλι του αλλα ΤΙΠΟΤΑ..ΕΠΕΘΑΝΕ Ο ΕΛΠΙΔΙΟΣ μπροστα στα ματια των ΜΟΝΑΧΩΝ ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΚΗ,,χωρις να καταλαβει κανενας τι ΕΓΙΝΕ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ..Φ Ο Β Ε Ρ Ο..
ΔιαγραφήΤι γραφική Απάντηση θελουμε και όχι ψυχοαναλύσεις του καθενός.
ΔιαγραφήΔιότι ο Ιησούς είπε κάτι άλλο.
Κατά Ιωάννη Ευγγέλιο 3:12,13
Αν σας είπα επίγεια πράγματα και όμως δεν πιστεύετε, πώς θα πιστέψετε αν σας πω ουράνια πράγματα; 13 Επιπλέον, ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει ανεβεί στον ουρανό εκτός από αυτόν που κατέβηκε από τον ουρανό, τον Γιο του ανθρώπου.
Τούλαχιστον μέχρι την εποχή του Ιησού Χριστού και παραμονή του στη γη,ΚΑΝΕΙΣ μέχρι τότε δεν ειχαι ανέβηκε στον ουρανό.
Ερώτημα
Που ήσαν όμως μέχρι τότε οι νεκροί;;
Μήπως υπάρχει κάποιο lιnk να κατεβάσουμε το ρωσικό ντοκυμαντέρ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΔΕΡΦΟΙ,ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ,ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ,ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΟΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΑΝ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ,ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ.
Έχω μια απορία,πως απο την μία η ψυχή του ανθρώπου περνά αυτή την φρικτή διαδικασία και απο την άλλη τον Θεό-Κριτή τύρρανο της ψυχής τον αποκαλείτε φιλάνθρωπο,θεό της αγάπης όταν αυτός μας φέρει μπροστά σε φρικτές αγωνίες και πόνους μετά θανατον όπου καιθα έπρεπε να γαληνεύει η ψύχη.Έμενα αυτός ο Θεός πιότερο με Δαίμονα μου μοιάζει......Σύγγνωμη αλλα αυτο καταλαβαίνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΔΕΡΦΕ ΟΧΙ..ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΚΑΠΩΣ..ΑΝ εγω σε σκοτωσω φιλε μου ,ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ=δαιμονες που το ειδαν,,υπαρχει ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΣΟΥ=ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΟΥ που θα σε υπερασπιστει ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΚΑΣΕΙ..δεν σε πηγαινει ο ΘΕΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ μονοι μας πηγαινουμε..ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΩΠΛΑΣΤΩΝ οσοι πεθαιναν, ΟΛΟΙ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΤΟΝ ΑΔΗ δηλαδη στην ΚΟΛΑΣΗ..Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΣΤΕΙΛΕ τον ΥΙΟ ΤΟΥ ΝΑ σταυρωθει να βασανιστει,να φραγγελωθει ΑΠΟ ΕΜΑΣ..ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΟΝ ΑΔΗ να σωσει τους ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΥΣ..ΟΤΑΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΗΓΕ ΣΤΟΝ ΑΔΗ ΔΙΔΑΞΕ..οσοι τον ακουσαν τους ΕΒΓΑΛΕ..ΒΡΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΙΟΙ ΘΕΟΥ.αυτος μας επλασε..ΠΟΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΔΕΝ αγαπαει τον γιο του??ολοι..ΑΝ ΟΜΩΣ Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ ΜΙΑ ΔΥΟ 3 1000 δεν σε ακολουθει..εεε ΤΟΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΜΕΤΑ..ΕΓΩ ΦΙΛΕ ΜΟΥ στο σπιτι μου δεν θελω εναν ΚΛΕΦΤΗ,ΔΟΛΟΦΟΝΟ Η ΨΕΥΤΗ..ΕΣΥ ΘΕΛΕΙΣ?? ΕΤΣΙ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ..
ΔιαγραφήΌταν η ψυχή βγαίνει από το σώμα και ταξιδεύει προς τον ουρανό περνά μέσα από αυτά τα πνεύματα που σίγουρα θα προσπαθήσουν να κάνουν δύσκολο το ταξίδι της ψυχής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩ ΘΑ ΕΛΕΓΑ 'Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ;
Πολλοι απο σας εχετε λανθασμενη και αντιβιβλικη ιδεα για την Ψυχη και το τι γινεται μετα θανατο. Επειδη σας εχω δωσει την απαντηση μου στο παρελθον, και ξερετε ηδη την απαντηση των Ιεχωβαδων σημερα θα παρουσιασω το κειμενο απο καπια αλλη εκκλησια που φενεται να κατανοει το θεμα.
Επειδη το θεμα δεν ειναι δικο μου και δεν το εγραωα εγω θα σας παρουσιασω το ονομα του συγγραφεα και την σελιδα που ειναι αναρτημενο
Καλλο διαβασμα:
Η προέλευση του δόγματος της «αθανασίας της ψυχής»
http://www.jba.gr/gr/Η-προέλευση-του-δόγματος-της-αθανασίας-της-ψυχής.htm
Έχουμε δει στο άρθρο «Ανάσταση ή ζωή αμέσως μετά τον θάνατο», ότι η Βίβλος καθαρά και χωρίς περιστροφές παρουσιάζει τους νεκρούς σαν «κεκοιμημένους», σαν δηλαδή να βρίσκονται σε ύπνο χωρίς καμιά συνείδηση πλέον. Για να αναφέρουμε μερικά από τα σχετικά αποσπάσματα:
Στον Δανιήλ 12:2 διαβάζουμε:
«Και πολλοί απ' αυτούς που κοιμούνται μέσα στο χώμα της γης, θα σηκωθούν, οι μεν σε αιώνια ζωή, οι δε σε ονειδισμό και αιώνια καταισχύνη.»
Η αιώνια ζωή δεν ξεκινά με τον θάνατο αλλά με την ανάσταση! Μέχρι εκείνο τον καιρό εκείνοι που έχουν πεθάνει παρουσιάζονται σαν να «κοιμούνται μέσα στο χώμα της γης». Δείτε ότι ο Θεός δεν είπε στον Δανιήλ «και πολλοί από αυτούς που οι ψυχές τους είναι στον ουρανό» αλλά «πολλοί απ' αυτούς που κοιμούνται μέσα στο χώμα της γης».
Το ίδιο επίσης και ο Παύλος: μιλώντας στους Θεσσαλονικείς σχετικά με τους νεκρούς και την ελπίδα της ανάστασης, μίλησε για εκείνους που κοιμούνται. Σε κάθε ένα στίχο της προς Θεσσαλονικείς Α 4:13-16 αναφέρεται στους νεκρούς. Δείτε τους όρους που χρησιμοποιεί:
Προς Θεσσαλονικείς Α 4:13-16
«Δεν θέλω, μάλιστα, να αγνοείτε, αδελφοί, για όσους έχουν κοιμηθεί, για να μη λυπάστε, όπως και οι υπόλοιποι, που δεν έχουν ελπίδα. Επειδή, αν πιστεύουμε ότι ο Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε, έτσι και ο Θεός, αυτούς που κοιμήθηκαν με πίστη στον Ιησού, θα τους φέρει μαζί του. Επειδή, σας λέμε τούτο διαμέσου του λόγου τού Κυρίου, ότι εμείς που ζούμε, όσοι απομένουμε στην παρουσία τού Κυρίου, δεν θα προλάβουμε αυτούς που κοιμήθηκαν. δεδομένου ότι, ο ίδιος ο Κύριος θα κατέβει από τον ουρανό με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, κι αυτοί που πέθαναν εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτα.»
Η ελπίδα του Παύλου, η ελπίδα που ο Θεός μας έδωσε στον Λόγο Του έχει ένα και μόνο όνομα: ανάσταση. Σε κάποια φάση μεταξύ της σημερινής ημέρας και της ημέρας της ανάστασης, πιθανόν όλοι (αυτό εξαρτάται από το ποτέ ο Κύριος θα έρθει και πάλι - αυτόν τον χρόνο κανένας δεν το ξέρει) θα πεθάνουμε. Δεν θα πάμε τότε στον ουρανό ή στον παράδεισο όπου η «ψυχη» μας θα συνεχίζει να ζει. Αντ’ αυτού σαν αυτούς που κοιμούνται πολύ βαθιά δεν θα έχουμε πλέον καμιά συνείδηση. Αυτό θα τελειώσει με την ανάσταση, με την οποία η ζωή αρχινά και πάλι. Αυτή είναι η απλή αλήθεια του Λόγου του Θεού.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθανασία της ψυχής: τι η Βίβλος λέει και τι οι πολλοί πιστεύουν
Η αλήθεια ότι οι νεκροί κοιμούνται τώρα και θα ζωοποιηθούν στην ανάσταση δεν είναι δυστυχώς αυτό που οι περισσότεροι Χριστιανοί πιστεύουν και το οποίο μπορούμε να συμπυκνώσουμε ως εξής:
«Το κάθε άτομο αποτελείται από ψυχή και σώμα. Το σώμα είναι το κέλυφος που δρα σαν το σπίτι της ψυχής. Η ψυχή είναι το μη υλικό μέρος, το μυαλό, τα αισθήματα, η προσωπικότητα κτλ. Κατά τον θάνατο η ψυχή αφήνει το σώμα και συνεχίζει να ζει για πάντα, με πλήρη συνείδηση, είτε στον ουρανό είτε στην κόλαση»
Στο άρθρο «ψυχή, σώμα και πνεύμα» αναφερθήκαμε στην ψυχή και στο τι αυτή ακριβώς είναι. Πιθανόν δεν υπάρχει πιο καλή σύνοψη της σημασίας της αντίστοιχης Εβραϊκής λέξης (νεφές), που μεταφράζεται σαν «ψυχή» στις Ελληνικές εκδόσεις της Βίβλου, από αυτή που ο Vine δίνει στο λεξικό του:
«Νεφές: η ουσία της ζωής, η πράξη της αναπνοής, η ανάσα…. Το πρόβλημα με την μετάφραση αυτή της λέξης σαν «ψυχή» είναι ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα καμιά ισοδύναμη έννοια στην Εβραϊκή γλώσσα που να αντιστοιχεί στα όσα εννοούνται συνήθως με τον όρο ψυχή. Το Εβραϊκό σύστημα σκέψης δεν περιλαμβάνει τον συνδυασμό ή την αντίθεση του «σώματος» με την «ψυχή» που στην πραγματικότητα έχουν Ελληνική και Λατινική προέλευση» (Vine’s Complete Expository Dictionary of Old and New Testament Words, 1985, σελ.. 237-238, η έμφαση έχει προστεθεί).
«Νεφές», η «ψυχή», είναι σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού απλά η ανάσα, η ζωή. Η Γένεση 2:7 μας παρουσιάζει αυτή την αλήθεια πολύ καθαρά:
Γένεση 2:7 «Και ο Κύριος ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο [από] χώμα της γης. και εμφύσησε στους μυκτήρες του πνοή ζωής, και έγινε ο άνθρωπος ψυχή ζώσα.»
Δείτε ότι ο Λόγος δεν μιλάει για την ψυχή σαν κάτι ξεχωριστό από το σώμα: φύσησε ο Θεός στους πνεύμονες του Αδάμ πνοή ζωής και τότε «έγινε ο άνθρωπος ψυχή ζώσα». Ο κάθε ένας από μας που αναπνέει σήμερα είναι ψυχή ζώσα. Όταν θα πάρουμε την τελευταία μας αναπνοή, δεν θα είμαστε πλέον ψυχές ζώσες, ζωντανές. Θα κοιμόμαστε τότε, μη έχοντας συνείδηση, ακριβώς όπως και στον βαθύ ύπνο οι άνθρωποι δεν έχουν συνείδηση.
Αν υιοθετήσουμε τον ορισμό που ο Λόγος του Θεού δίνει στην ψυχή και όχι τον «Ελληνικό και Λατινικό» σε προορισμό, όπως ο Vine αποκαλεί τον συνήθη ορισμό της ψυχής, τότε δεν θα έχουμε πρόβλημα με το γεγονός ότι και τα ζώα έχουν ψυχή:
Γένεση 1:20-21 «Και είπε ο Θεός: Ας γεννήσουν τα νερά θαλάσσια ζώα σε αφθονία και πουλιά που πετούν επάνω από τη γη προς το στερέωμα του ουρανού. Και δημιούργησε ο Θεός τα μεγάλα κήτη, και κάθε έμψυχο που κινείται, τα οποία γέννησαν με αφθονία τα νερά σύμφωνα με το είδος τους, και κάθε πουλί φτερωτό σύμφωνα με το είδος του. Και ο Θεός είδε ότι ήταν καλό.»
Η λέξη «έμψυχο» είναι η λέξη νεφές στα Εβραϊκά, που χρησιμοποιείται στην Γένεση 2:7 για τον Αδάμ και που μεταφράζεται ως επί το πλείστον σαν ψυχή. Η μετάφραση των Εβδομήκοντα το έχει πιο καθαρά:
«καὶ εἶπεν ὁ θεός ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐγένετο οὕτως καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὰ κήτη τὰ μεγάλα καὶ πᾶσαν ψυχὴν ζῴων ἑρπετῶν ἃ ἐξήγαγεν τὰ ὕδατα κατὰ γένη αὐτῶν καὶ πᾶν πετεινὸν πτερωτὸν κατὰ γένος καὶ εἶδεν ὁ θεὸς ὅτι καλά»
Και Γένεση 1:29-30 «Και είπε ο Θεός: Δέστε, σας έδωσα κάθε χορτάρι που κάνει σπόρο, που είναι επάνω στο πρόσωπο ολόκληρης της γης, και κάθε δέντρο, που έχει μέσα του καρπό, δέντρο που κάνει σπόρο. αυτά θα είναι σε σας για τροφή. και σε όλα τα ζώα της γης, και σε όλα τα πουλιά τού ουρανού, και σε κάθε ερπετό που σέρνεται επάνω στη γη, και έχει μέσα του ψυχή που ζει, έδωσα κάθε χλωρό χορτάρι για τροφή. Και έγινε έτσι.»
Δεν υπάρχει προφανώς τίποτα μεταφυσικό στην ψυχή. Οτιδήποτε αναπνέει, είτε άνθρωπος είτε ζώο, είναι ψυχή ζώσα. Από πού λοιπόν έρχεται η αντίληψη ότι η ψύχη είναι αθάνατη; Σ’ αυτό δίνουμε απάντηση αμέσως παρακάτω.
Αθανασία της ψυχής: προέλευση της ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
Αθανασία της ψυχής: προέλευση της ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά με την προέλευση της άποψης ότι η ψυχή είναι αθάνατη, ο Vine μας έδωσε ήδη κάποια κατεύθυνση παραπάνω: αυτή η άποψη έρχεται από την Ελληνική φιλοσοφία, με κύριους πατέρες τον Σωκράτη και τον μαθητή του τον Πλάτωνα. Ο Πλάτωνας αν και δεν ήταν ο πρώτος που μίλησε γι' αυτό το δόγμα, ήταν ωστόσο ο πιο επιφανής. Όπως ο καθηγητής Werner Jaeger του πανεπιστήμιου του Χάρβαρντ μας λέει:
“Η αθανασία της ψυχής ήταν ένα από τα θεμελιώδη πιστεύω της φιλοσοφικής θρησκείας του Πλατωνισμού, η οποία κατά μέρος υιοθετήθηκε από την Χριστιανική εκκλησία” (Werner Jaeger, “The Greek ideas of immortality”, Harvard Theological Review, Volume LII, July 1959, Number 3, emphasis added ).
Όπως επίσης η καθολική Εγκυκλοπαίδεια στο λήμμα «η πλατωνική σχολή» μας πληροφορεί: “Η μεγάλη πλειοψηφία των Χριστιανών φιλοσόφων μέχρι και τον Αυγουστίνο ήταν Πλατωνιστές”
Τι λοιπόν πίστευε ο Πλάτωνας σχετικά με την ψυχή; Ο Πλάτωνας ήταν μαθητής του Σωκράτη. Το έργο του Πλάτωνα «Φαίδων» είναι ένας διάλογος που απεικονίζει τον θάνατο του Σωκράτη. Αυτός ο διάλογος υποτίθεται ότι έλαβε χώρα την τελευταία μέρα της ζωής του Σωκράτη, πριν αυτός να θανατωθεί πίνοντας το κώνειο. Όπως η Wikipedia μας λέει: «ένα από τα κύρια θέματα του Φαίδωνα είναι η ιδέα ότι η ψυχή είναι αθάνατη.» Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Φαίδων είναι ένα έργο που δείχνει τι ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας πίστευαν αναφορικά με το θέμα. Εδώ είναι μερικά αποσπάσματα από το έργο αυτό (πηγή: http://classics.mit.edu/Plato/phaedo.html ):
«Η ψυχή φτιαγμένη σε απόλυτη συμφωνία με το θεϊκό, το αθάνατο, είναι αδύνατο να αλλάξει … φεύγοντας πηγαίνει στο καθαρό, στο αιώνιο στο αθάνατο, στο αναλλοίωτο, με το οποίο και είναι εξοικειωμένη» (Phaedo)
Και πάλι:
«Η ψυχή της οποίας το απαράμιλλο χαρακτηριστικό είναι η ζωή δεν θα αποδεχτεί ποτέ το αντίθετο της ζωής, τον θάνατο. Έτσι η ψυχή παρουσιάζεται σαν αθάνατη, ανίκητη … Πιστεύουμε αλήθεια ότι υπάρχει θάνατος; Φυσικά. Και δεν είναι τίποτα άλλο από την χωρισμό της ψυχής από το σώμα. Και το να είναι κανείς νεκρός είναι ακριβώς το να είναι σ’ αυτή ακριβώς την κατάσταση του αποχωρισμού, όταν η ψυχή υπάρχει από μόνη της και ξεχωριστά από το σώμα, και το σώμα είναι μακριά από την ψυχή. Αυτό είναι θάνατος …. Ο θάνατος είναι λοιπόν απλά ο αποχωρισμός της ψυχής από το σώμα » (η έμφαση έχει προστεθεί)
Επιπρόσθετα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωκράτης: “Χαρείτε και μην θρηνείτε με τον θάνατο μου… Όταν με κατεβάζεται στον τάφο μου, πείτε ότι θάβετε το σώμα μου μόνο και όχι την ψυχή μου”
Τα παραπάνω ακούγονται φυσικά πολύ οικεία; Θα μπορούσαν να αποτελούν μια άριστη περίληψη αυτών που σε γενικές γραμμές και ο μέσος Χριστιανός πιστεύει!
Όπως ο ιστορικός της εκκλησίας Philip Schaff μας λέει:
“Ο Πλάτωνας δίνει επίσης έμφαση και στο δόγμα των μελλοντικών αμοιβών και τιμωριών. Κατά τον θάνατο, μέσω ενός αναπόφευκτου νόμου καθώς επίσης και με απόφαση του Θεού, κάθε ψυχή πηγαίνει στο δικό της μέρος: οι κακοί κατρακυλάνε στον τόπο του κακού, ενώ οι καλοί φτάνουν το τέλειο καλό” (The New Schaff-Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge, article: Platonism and Christianity).
Όλα τα παραπάνω μοιάζουν πράγματι σαν να έχουν γραφτεί από κάποιο σύγχρονο Χριστιανό κήρυκα. Πράγματι συγκρίνετε αυτά που διαβάσαμε από τον Φαίδωνα του Πλάτωνα με αυτά που ο πλέον διάσημος Αμερικανός Χριστιανός κήρυκας λέει σχετικά με το θέμα: “…είσαι μια αθάνατη ψυχή. Η ψυχή σου είναι αθάνατη και θα ζήσει για πάντα. Με άλλα λόγια, το πραγματικό σου εγώ – το μέρος εκείνο του εαυτού σου το οποίο σκέπτεται, ονειρεύεται, αισθάνεται, η προσωπικότητα του με άλλα λόγια – δεν θα πεθάνει ποτέ …. η ψυχή σου θα ζήσει για πάντα είτε στον ουρανό είτε στην κόλαση … είτε έχουμε σωθεί είτε όχι, η ψυχή συνεχίζει για πάντα να υπάρχει εν πλήρη συνείδηση” (Billy Graham, Peace With God, chapter 6, paragraphs 25 and 28).
Τώρα συγκρίνετε αυτό με ότι ο Θεός και ο εχθρός του ο διάβολος, είπαν στην Γένεση 2 και 3:Γένεση 2:16-17, 3:4 «Και ο Κύριος ο Θεός έδωσε προσταγή στον Αδάμ, λέγοντας: Από κάθε δέντρο του παραδείσου θα τρως ελεύθερα, από το δέντρο της γνώσης τού καλού και του κακού, όμως, δεν θα φας απ' αυτό. επειδή, την ίδια ημέρα που θα φας απ' αυτό, θα πεθάνεις οπωσδήποτε….. Και το φίδι είπε στη γυναίκα: Σίγουρα δεν θα πεθάνετε»
Ο πρώτος που δίδαξε ότι ο άνθρωπος – αν και αμαρτωλός – είναι υποτίθεται αθάνατος, ήταν ο διάβολος στον κήπο της Εδέμ. Συγκρίνετε το «σίγουρα δεν θα πεθάνετε» με το δόγμα της αθανασίας της ψυχής. «Η ψυχή σου είναι αθάνατη και θα ζει για πάντα», μας είπε ο Billy Graham και τα ίδια έλεγε και ο Σωκράτης, και ο Πλάτωνας αλλά και ο… διάβολος. Σύμφωνα με αυτούς: «Σίγουρα δεν θα πεθάνεις… η ψυχή σου απλά αφήνει το σώμα και συνεχίζει να ζει αιώνια είτε στην κόλαση είτε στον παράδεισο, ανάλογα με τα πεπραγμένα της». Αυτή αδέλφια δεν είναι καμιά Χριστιανική πίστη! Είναι πιστεύω του πατέρα των ψεμάτων, του διαβόλου που την δίδαξε πρώτος στον κήπο της Εδέμ.
Αθανασία της ψυχής: Tyndale και Λούθηρος
Ας δούμε τώρα τι δυο από τους μεγαλύτερους αναθεωρητές της εκκλησίας πίστευαν αναφορικά με το δόγμα της αθανασίας της ψυχής. Ο Tyndale, ένας πρωτοπόρος στην μετάφραση την Βίβλου, που βρήκε τον θάνατο στην πυρά, είπε αναφορικά με το δόγμα της αθανασίας της ψυχής, απαντώντας στον υποστηρικτή του Πάπα Thomas More1:
“Και εσείς, βάζοντας τις ψυχές των νεκρών στον ουρανό ή στην κόλαση, καταστρέφετε τη βάση πάνω στην οποία ο Χριστός και ο Παύλος αποδεικνύουν την ανάσταση … Γιατί αν οι ψυχές είναι στον ουρανό, πείτε μου ποιος είναι τότε ο σκοπός της ανάστασης; Η γνήσια πίστη διακηρύσσει την ανάσταση, την οποία καλούμαστε να προσδοκούμε ανά πάσα στιγμή. Οι άπιστοι φιλόσοφοι, αρνούμενοι αυτό, υποστηρίζουν ότι οι ψυχές ζουν για πάντα. Και ο Πάπας αναμιγνύει το πνευματικό δόγμα του Χριστού με τα σαρκικά δόγματα των φιλοσόφων. Αυτά είναι τόσο αντίθετα το ένα προς το άλλο όσο αντίθετα είναι η σάρκα με το πνεύμα σε ένα Χριστιανό. Και επειδή ο σαρκικός Πάπας δέχεται αυτό το ξένο δόγμα, τολμά ακόμα και να δολώνει την Αγία Γραφή για να το υποστηρίξει.” (An Answer to Sir Thomas More's Dialogue (Parker's 1850 reprint), pp. 180, 181., η έμφαση έχει προστεθεί)
Επίσης σε άλλο σημείο είπε:
ΑπάντησηΔιαγραφή“Και θαυμάζω γιατί ο Παύλος δεν παρηγόρησε τους Θεσσαλονικείς με αυτό το δόγμα (εννοεί το δόγμα της αθανασίας της ψυχής), αν ήξερε ότι οι ψυχές των νεκρών τους ήταν στον παράδεισο, και αντί αυτού προτίμησε να τους παρηγορήσει με την ανάσταση, λέγοντας τους ότι οι νεκροί τους θα αναστηθούν και πάλι. Αν οι ψυχές είναι στον ουρανό, έχοντας την ίδια δόξα όπως και οι άγγελοι, όπως το δόγμα σας διδάσκει, δείξτε μου τότε ποιος ο σκοπός της ανάστασης ” (An Answer to Sir Thomas More's Dialogue (Parker's 1850 reprint), pp. 118, emphasis added).
Επιπρόσθετα ο πασίγνωστος Γερμανός αναθεωρητής, Μαρτίνος Λούθηρος, σε απάντηση σχετικά με το ίδιο διάταγμα του Πάπα, χαρακτήρισε το δόγμα της αθανασίας της ψυχής σαν «τερατολογίες». Να τι είπε: «Επιτρέπω όμως στον Πάπα να επιβάλει για τον εαυτό του και για τους ακολούθους του τα δικά του δόγματα, τέτοια όπως… ότι αυτός είναι ο αυτοκράτορας του κόσμου και ο βασιλιάς των ουρανών, και ένα γήινος θεός. Ότι η ψυχή είναι αθάνατη και άλλες τέτοιες τερατολογίες.. » (Assertion of all the articles of M. Luther condemned by the latest Bull of Leo X), article 27, Weimar edition of Luther's Works, vol. 7, pp. 131, 132, emphasis added)
Ο Λουθηρανός ερευνητής Dr. T. A. Kantonen (The Christian Hope, 1594, p. 37), συνόψισε τα πιστεύω του Λούθηρου με αυτά τα λόγια: "Ο Λούθηρος, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ανάσταση, προτίμησε να επικεντρωθεί στην Βιβλική μεταφορά του ύπνου. «Γιατί όπως κάποιος κοιμάται και απροσδόκητα, χωρίς να γνωρίζει τι συνέβη σε αυτόν, όταν σηκώνεται είναι πρωί, έτσι και εμείς θα αναστηθούμε ξαφνικά την εσχάτη ημέρα, χωρίς να γνωρίζουμε τίποτα για τον χρόνο που ήμασταν νεκροί. Θα κοιμηθούμε μέχρι που Εκείνος θα έρθει και θα χτυπήσει τον μικρό τάφο λέγοντας, «Μαρτίνε, σήκω! Τότε θα σηκωθώ και θα είμαι μαζί Του για πάντα"
Δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε περισσότερο με τα παραπάνω. Ο θάνατος είναι όντως ύπνος! Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως αθανασία της ψυχής. Η παρηγοριά της Βίβλου ΔΕΝ είναι η παρηγοριά που ακούμε πολλές φορές από διαφόρους σε κηδείες, ότι δηλαδή η ψυχή του πεθαμένου συνεχίζει και θα συνεχίζει να ζει, Αυτή ήταν η παρηγοριά του Πλάτωνα και του Σωκράτη του οποίου τις διδασκαλίες οι μαθητές τους συνέχισαν κεκαλυμμένα και αφού ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό. Θυμίζω και πάλι την αναφορά της Καθολικής Εγκυκλοπαίδειας: «Η μεγάλη πλειοψηφία των Χριστιανών φιλοσόφων μέχρι και τον Αυγουστίνο ήταν όλοι Πλατωνιστές». Θα συνεχίζουμε να πιστεύουμε αλήθεια στις ψευτοπαρηγοριές του Πλάτωνα και του Σωκράτη ή θα στρέψουμε το αυτί μας στην μόνη αλήθεια που υπάρχει: την αλήθεια του Λόγου του Θεού;
Αθανασία της ψυχής: άλλες πηγές, πατέρες της Εκκλησίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι το δόγμα της αθανασίας της ψυχής είναι κάτι ξένο με τις Γραφές είναι κάτι που άλλες πηγές επίσης πιστοποιούν, Έτσι η Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια λέει αναφορικά:
"Η πίστη ότι η ψυχή συνεχίζει την ύπαρξη της μετά τον θάνατο του σώματος δεν διδάσκεται πουθενά στην Αγία Γραφή… Η πίστη στην αθανασία της ψυχής ήρθε στους Ιουδαίους από την επαφή τους με την Ελληνική σκέψη και κύρια μέσα από τις φιλοσοφίες του κύριου εκφραστή της, του Πλάτωνα, οποίος οδηγήθηκε σε αυτή μέσα από τα Ορφικά και Ελευσίνια μυστήρια και ένα παράξενο μίγμα Βαβυλωνιακών και Αιγυπτιακών απόψεων " (The Jewish Encyclopedia, article, "Immortality of the Soul", η έμφαση έχει προστεθεί).
Ομοίως η International Standard Bible Encyclopedia αναφέρει:
«Επηρεαζόμαστε πάντα, περισσότερο ή λιγότερο, από την Ελληνική, Πλατωνική ιδέα ότι το σώμα πεθαίνει αλλά η ψυχή μένει αθάνατη. Μια τέτοια ιδέα είναι εντελώς αντίθετη με την Εβραϊκή σκέψη και απουσιάζει παντελώς από την Παλαιά Διαθήκη» (1960, Vol. 2, p. 812, “Death”)
Αδελφοί, η ψυχή ΔΕΝ είναι αθάνατη. Είναι απλά ότι δίνει ζωή στο σώμα. Ανασαίνεις; Έχει ψυχή. Είσαι «ψυχή ζώσα». Το ίδιο επίσης και για τα ζώα: είναι και αυτά ζωντανές ψυχές. Είναι κανείς νεκρός; Δεν υπάρχει ψυχή. Η ελπίδα του Χριστιανού πάνω στο θέμα βασίζεται σε ένα και μόνο ένα δόγμα: της ανάστασης από τους νεκρούς. Όταν ο Παύλος πήγε στην Αθήνα, το σπίτι του Πλάτωνα και του Σωκράτη, κήρυξε για τον «Ιησού και την ανάσταση» (Πράξεις 17:18). Η ιδέα της αθανασίας της ψυχής ήταν εκείνο τον καιρό ευρύτατα διαδεδομένη στον Ελληνικό κόσμο. Όμως ο Παύλος ούτε στιγμή δεν την υιοθέτησε. Αντ’ αυτού κήρυξε το μόνο αληθινό δόγμα πάνω στο θέμα: το δόγμα της ανάστασης. Ο Παύλος δεν δέχτηκε να κάνει πίσω αναφορικά με την αλήθεια, προκειμένου να ικανοποιήσει του φιλοσόφους και τις απόψεις τους. Εδώ είναι μάλιστα η προειδοποίηση την οποία έκανε σε όλους μας:
Προς Κολοσσαείς 2:8 «Βλέπετε μη σας εξαπατήσει κάποιος διαμέσου της φιλοσοφίας και της μάταιης απάτης, σύμφωνα με την παράδοση των ανθρώπων, σύμφωνα με τα στοιχεία τού κόσμου, και όχι σύμφωνα με τον Χριστό.»
Η λέξη «φιλόσοφοι» είναι η λέξη που χρησιμοποιείται στις Πράξεις 17:18 για να περιγράψει του Επικούρειους και Στωικούς φιλοσόφους που κορόιδευαν τον Παύλο, επειδή αυτός κήρυττε την ανάσταση. Είναι επίσης η ίδια λέξη που ο Πλάτωνας και ο Σωκράτης χρησιμοποιούσαν για να περιγράψουν τον εαυτό τους. Ήταν φιλόσοφοι και το προϊόν τους δεν θα μπορούσε να είναι πάρα ένα μόνο πράγμα: φιλοσοφία. Ενώ ο Παύλος προειδοποιούσε: «Βλέπετε μη σας εξαπατήσει κάποιος διαμέσου της φιλοσοφίας», μια μεγάλη πλειοψηφία των πατέρων της εκκλησίας αιχμαλωτίστηκε από αυτήν. Για παράδειγμα ο Ωριγένης ήταν σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα «ο πιο σημαντικός θεολόγος της πρώιμης Ελληνικής εκκλησίας». Γι’ αυτόν το Evangelical Dictionary of Theology αναφέρει: “Οι θεωρίες και υποθέσεις σχετικά με την ψυχή στην μεταποστολική εκκλησία επηρεάστηκαν βαθύτατα από την Ελληνική φιλοσοφία. Αυτό φαίνεται στην αποδοχή από τον Ωριγένη του Πλατωνικού δόγματος σύμφωνα με το οποίο η ψυχή προϋπάρχει του σώματος σαν καθαρή σκέψη (νους)...” (1992, p. 1037, “Soul”)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή όχι μόνο πίστευε ο Ωριγένης στην αθανασία της ψυχής αλλά και στο ότι αυτή προϋπήρχε της γέννησης του ανθρώπου! Και τα δυο ήταν πιστεύω και του Πλάτωνα. Να και τι ο Ωριγένης ο ίδιος έγραψε: “... Η ψυχή, έχοντας υπόσταση και ζωή από μόνη της, θα ανταμειφτεί μετά τη αναχώρηση της από τον κόσμο είτε με αιώνια ζωή και ευλογία… είτε με αιώνια φωτιά και τιμωρία ..” (Ante-Nicene Fathers, Vol. 4, 1995, p. 240)”
Πολλοί από του πατέρες της εκκλησίας, αντί να απορρίψουν τις προηγούμενες φιλοσοφικές τους επιρροές, τις φόρεσαν Χριστιανικό μανδύα, και αιχμαλωτίστηκαν από αυτές αναμιγνύοντας την αλήθεια του Λόγου με το λάθος παγανιστικών φιλοσοφιών. Ο Ackermann λέει αναφορικά με έναν από τους πολύ πρώτους πατέρες της Ελληνικής εκκλησίας, τον Ιουστίνο τον Μάρτυρα:
"Ο Ιουστίνος, όπως και ο ίδιος παραδέχεται, ήταν ενθουσιώδης οπαδός του Πλάτωνα, πριν να βρει στο ευαγγέλιο την πλήρη ικανοποίηση που μάταια προσπαθούσε να βρει στην φιλοσοφία. Και αν και το ευαγγέλιο είχε γι' αυτόν ασύγκριτη μεγαλύτερη αξία από την πλατωνική φιλοσοφία, θεωρούσε ωστόσο την τελευταία σαν εισαγωγικό στάδιο στην πρώτη. Κατά τον ίδιο τρόπο εκφράζουν τους εαυτούς τους σχετικά με τον Πλάτωνα και την φιλοσοφία του και άλλοι απολογητές” (Ackermann, Das Christliche im Plato, chap. i., Hamburg, 1835; English Translation, The Christian Element in Plato, Edinburgh, 1861)
Μάλιστα η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα παρουσιάζει τον Ιουστίνο τον Μάρτυρα σαν «τον πρώτο Χριστιανό που χρησιμοποίησε την Ελληνική φιλοσοφία στην υπηρεσία της Χριστιανικής πίστης”.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως o ιστορικός της εκκλησίας Philip Schaff λέει στην εγκυκλοπαίδεια του: “πολλοί από τους πρώτους Χριστιανούς …….. βρήκαν μια περίεργη έλξη στις διδασκαλίες του Πλάτωνα και τις χρησιμοποίησαν σαν όπλα για την άμυνα αλλά και την επέκταση του Χριστιανισμού, ή ακόμα και για να ρίξουν τις αλήθειες του Χριστιανισμού σε Πλατωνικό καλούπι. Τα δόγματα του Λόγου και της Τριάδας έλαβαν σάρκα και οστά από Έλληνες Πατέρες που αν δεν εκπαιδεύτηκαν σε σχολεία, ήταν σίγουρα πολύ επηρεασμένοι, άμεσα και έμμεσα από την Πλατωνική φιλοσοφία, ειδικά στην Ιουδαϊκή-Αλεξανδρινή μορφή της. Το ότι λάθη και οι αλλοιώσεις εισήρθαν στην εκκλησία από αυτή την πηγή είναι αδύνατο να το αρνηθεί κανείς … Ανάμεσα στους πιο γνωστούς Πατέρες που ήταν περισσότερο ή λιγότερο Πλατωνιστές, μπορούμε να ονομάσουμε: τον Ιουστίνο τον Μάρτυρα, τον Αθηναγόρα, τον Θεόφιλο, τον Ειρηναίο, τον Ιππόλυτο, τον Κλήμη της Αλεξάνδρειας, τον Ωριγένη, τον Ευσέβιο, τον Μεθόδιο, τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο της Νυσσης και τον Αυγουστίνο.” (The New Schaff-Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge, article: Platonism and Christianity, η έμφαση έχει προστεθεί).
Αθανασία της ψυχής: συμπέρασμα Σαν συμπέρασμα λοιπόν το δόγμα σύμφωνα με το οποίο οι ψυχές των νεκρών αποχωρίζονται από τον σώμα κατά τον θάνατο και συνεχίζουν να ζουν στον παράδεισο ή στην κόλαση, γιατί η ψυχή είναι – κατά το δόγμα αυτό – αθάνατη, δεν είναι κάτι που οι Χριστιανοί εφεύραν. Εν αντιθέσει, αυτό ήταν μια θεωρία που αναπτύχτηκε από τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα, οι οποίοι με την σειρά τους είχαν μεγάλη επίδραση στους περισσότερους από τους Πατέρες της Εκκλησίας αρχίζοντας από τον Ιουστίνο τον Μάρτυρα και φτάνοντας μέχρι τον Αυγουστίνο. Αυτή η παγανιστική διδασκαλία, αν και χωρίς καμιά βάση στην Βίβλο και εντελώς ξένη με την Παλαιά Διαθήκη τον Ιησού και τους αποστόλους, υιοθετήθηκε, μαζί με άλλες Ελληνικές φιλοσοφικές ιδέες και πρακτικές και μετονομάστηκε σε Χριστιανική. Το αποτέλεσμα: η αληθινή Χριστιανική ελπίδα της ανάστασης, «στην έσχατη σάλπιγγα. επειδή, θα σαλπίσει, και οι νεκροί θα αναστηθούν άφθαρτοι» (προς Κορινθίους Α 15:52) αντικαταστάθηκε με τα πιστεύω του Πλάτωνα και των συνοδοιπόρων του. Γιατί αν και η ανάσταση των νεκρών διατηρείται σαν δόγμα της εκκλησίας, ποια αλήθεια είναι η σημασία της αν υποθέσουμε ότι οι νεκροί αποκτούν την αθανασία αμέσως μετά τον θάνατο; Ο Tyndale είχε απόλυτο δίκιο να ρωτήσει: «αν οι ψυχές είναι ήδη στον ουρανό δείξτε μου τότε ποιος ο λόγος της ανάστασης;». Το δόγμα της αθανασίας της ψυχής είναι μη Βιβλικό, παγανιστικό και ασυμβίβαστο με το Βιβλικό δόγμα της ανάστασης των νεκρών: αν οι νεκροί είναι ήδη ζωντανοί, δεν υπάρχει πραγματικά κανένα νόημα στην ανάσταση των νεκρών, μιας και η ανάσταση στοχεύει ακριβώς στο να τους δώσει ζωή και πάλι! Όπως ο Παύλος λέει στην προς Κορινθίους Α 15: 22-23:
«Επειδή, όπως όλοι πεθαίνουν με τον Αδάμ, έτσι και όλοι θα ζωοποιηθούν, με τον Χριστό. κάθε ένας, όμως, σύμφωνα με τη δική του τάξη. ο Χριστός είναι η απαρχή, έπειτα όσοι είναι τού Χριστού, στην παρουσία του.»
Όλοι ΘΑ ζωοποιηθούν. Ο Λόγος λέγοντας μας ότι οι νεκροί ΘΑ ζωοποιηθούν όταν θα επιστρέψει ο Χριστός, κάνει απολύτως καθαρό ότι ΔΕΝ είναι ζωντανοί τώρα. Αν ήταν ζωντανοί δεν θα χρειάζονταν να ζωοποιηθούν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ και εσύ φίλε έχουμε να πάρουμε μια απόφαση: θα πιστέψουμε στον Θεό και τον Λόγο Του ή θα πιστέψουμε στον Πλάτωνα, τον Σωκράτη και ότι αυτοί συνεισέφεραν, μέσω των μαθητών τους, στα δόγματα και τις διδασκαλίες της εκκλησίας; Θέλεις να είσαι μαθητής του Πλάτωνα ή μαθητής του Χριστού; Η σωστή επιλογή που δεν είναι φυσικά άλλη από μαθητής του Χριστού, σημαίνει ότι θα έρθεις ίσως αντιμέτωπος με την επικρατούσα άποψη (και πίστη στην αθανασία της ψυχής είναι η επικρατούσα άποψη) και θα επωμιστείς το ανάλογο κόστος. Μας ενδιαφέρει όμως τι οι άνθρωποι λένε για μας ή τι ο Θεός λέει για μας; Όπως ο Παύλος μας λέει:
Προς Τιμόθεο Β 2:15 «Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας.»
Το να ακολουθήσουμε τόσο τον Λόγο όσο και τις παραδόσεις μας είναι σ’ αυτή την περίπτωση αδύνατο. Ένα από θα δυο θα πρέπει να φύγει και προσεύχομαι να κάνεις την σωστή επιλογή για το ποιο θα είναι αυτό.
Τάσος Κιουλάχογλου / Tassos Kioulachoglou
Υποσημειώσεις
1. Ο Πάπας Λέοντας ο 10ος είχε μόλις εκδώσει εντολή σύμφωνα με την οποία: «Αποκηρύττουμε και καταδικάζουμε όλους εκείνους που υποστηρίζουν ότι η ψυχή δεν είναι αθάνατη».
Η προέλευση του δόγματος της «αθανασίας της ψυχής»
www.jba.gr
Εσεις τι λετε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗρθε ο καιρος να σου πω...
ΑπάντησηΔιαγραφή...Χριστέ μου, αναγνωρίζω πως εγώ μέχρι τώρα έχω κυβερνήσει τη ζωή μου.
Παραδέχομαι πως είμαι αμαρτωλός.
Τώρα, ανοίγω την καρδιά μου σ' Εσένα και Σε δέχομαι Σωτήρα και Κύριό μου.
Σ' ευχαριστώ που μ' αγάπησες και θυσιάστηκες για μένα.
Θέλω Εσύ από εδώ κι εμπρός να κυβερνάς τη ζωή μου.
Κάνε με τον άνθρωπο που Εσύ θέλεις.
Σ' ευχαριστώ που με άκουσες.
ΑΚΡΗΒΩΣ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΛΕΤΕ ΧΩΡΙΣ ΑΓΙΟΥΣ, ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝ-ΑΓΙΕΣ
ΚΑΤ'ΕΥΘΕΙΑΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ, ΑΥΤΟ ΑΛΩΣΤΕ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ
ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΩΣΤΕ ΝΑ ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΜΑΣ ΣΕ ΘΕΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ, ΑΛΛΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΤΑΝΑ.
ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟ Σ'ΑΥΤΟΝ
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΓΩ ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕ:
Ηρθε ο καιρος να σου πω...
...Χριστέ μου, αναγνωρίζω πως εγώ μέχρι τώρα έχω κυβερνήσει τη ζωή μου.
Παραδέχομαι πως είμαι αμαρτωλός.
Τώρα, ανοίγω την καρδιά μου σ' Εσένα και Σε δέχομαι Σωτήρα και Κύριό μου.
Σ' ευχαριστώ που μ' αγάπησες και θυσιάστηκες για μένα.
Θέλω Εσύ από εδώ κι εμπρός να κυβερνάς τη ζωή μου.
Κάνε με τον άνθρωπο που Εσύ θέλεις.
Σ' ευχαριστώ που με άκουσες.
ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ.
ΔιαγραφήΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΝ ΤΙΜΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ,ΚΑΙ ΤΠΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΙΜΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΣΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟ ΓΙΑ ΕΜΑΣ.
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΤΒΕΝΤΙΣΤΗ- (ΚΟΜΜΑ ΜΕ ΙΕΧΩΒΑΔΕΣ) demis-MEGAS:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://rwssel.pblogs.gr/2013/07/hl-biblio-erwthseis-pros-toys-martyres-toy-iehwba-2013.html
ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ, ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ''ΘΕΩΡΙΕΣ'' ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΑΣ.
Έχω μια απορία,οταν η ψυχη φυγει απο το σωμα και ανεβει στον κριτη και στα τελωνια,θα ειναι σαν βαγγελης.Δηλαδη θα καταλαβαινω αυτα που βλεπω και ακουω,θα μου μιλανε θα με ρωτανε και θα απανταω σαν Βαγγελης,οπως τωρα που με ρωτα κατι καποιος πχ τη ωρα ειναι και του απανταω η θα ειναι αερινη μορφη η οποια δεν εχει καμια σχεση με τον κοσμο που ζουμε.Δηλαδη θα ξερω οτι αν οι αμαρτιες μου θα με πανε στη κολαση η στον παραδεισο η οχι ??? Οπως ενας κλεφτης που τον δικαζουν και του λενε θα πας φυλακη ...αρα το ξερει ..καπως ετσι δηλαδη ??? πεστε μου σας παρακαλω με απλα λογια
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα ειναι σιγουρο,κανεις δεν ξερει τι υπαρχει μετα.Και καλυτερα που δεν ξερουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ.
Διαγραφή.....οπως ο κλεφτης δεν χτυπαει την πορτα του σπιτιου μας για να μπει....ετσι και ο θανατος.....ερχεται απροιδοποιητα....γι'αυτο πρεπει να ειμαστε ετοιμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΑΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΕΝ ΠΑΡΕΝΔΥΣΙΑ.ΟΙΗΣΗ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΕΧΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΘΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ . ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΕΚΤΙΚΗ Η ΚΑΡΔΙΑ, ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΑΠΟΨΙΛΩΜΕΝΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΦΡΟΝΗΜΑ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗΣ ΣΤΟ ΕΓΩ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΑΝΑΦΟΡΙΚΟΤΗΤΑ, ΑΡΑ ΤΗ ΜΟΝΑΔΑ,ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟ. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΝΑΜΦΙΛΟΓΟ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΕΝΑ... ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΑΝΤΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΤΩ ΣΩΤΗΡΙ ΜΟΥ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΓΩ ΞΕΡΩ ΟΤΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΣΤΗ ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ 4 ΠΟΤΑΜΟΥΣ ΤΙΓΡΗ ΕΦΡΑΤΗ ΚΛΠ.ΕΚΕΙ ΖΟΥΣΕ Ο ΑΔΑΜ ΚΑΙ Η ΕΥΑ. ΟΤΑΝ ΑΜΑΡΤΗΣΑΝ ΕΚΔΙΩΧΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΣΤΑΛΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ , ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΗ ΖΩΗ ΕΞΩ ΑΠ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΦΥΣΙΚΑ ΑΦΟΥ ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ.ΕΡΩΤΩ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΘΡΥΣΚΟΛΥΠΤΟΥΣ ΑΡΧΙΜΑΝΤΡΙΤΕΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΓΕΝΙΚΩΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΠΟΙΟΣ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ Η ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ; ΚΑΙ ΠΟΤΕ;ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ;
ΑπάντησηΔιαγραφή