17 Ιαν 2010

* ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

                                                                               Μια κοπελα πηγε σε μοναστηρι και μονασε...

Εγινε εκει δοκιμη μοναχη,και μετα απο λιγο χρονο λογω της προοδου της στη μοναχικη ζωη εγινε και η κουρα της.

Ολα καλα με αυτη τη μοναχη,μονο ενα πραγμα ειχε,οτι εκλαιγε συνεχεια...
Κανενας δεν τη ρωτησε γι αυτο,ουτε οι αλλες μοναχες,ουτε η ηγουμενη,ουτε ο δεσποτης που επεβλεπε το μοναστηρι.
Καποτε αρρωστησε μετα απο χρονια απο καρκινο και μετα λιγο καιρο πεθανε.
Κατα τη συνηθεια της μονης εκεινης,της κανανε σαρανταλείτουργο στη διαρκεια των πρωτων 40 ημερων απο το θανατο της.
Την 40στη μερα μετα το αποδειπνο ,πεσανε ολες να κοιμηθουν.

Το βραδυ η μοναχη εμφανιστηκε στην ηγουμενη και της λεει :"Μητέρα,ευχαριστώ για όλα όσα έκανες,όμως δεν καταφερες τίποτε,την έχασα την ψυχή μου ".

Της λέει η άλλη ,πώς την έχασες ?
Το οτι εκλαιγες συνέχεια ?
Αν ειναι έτσι και πηγες εσυ στην κολαση εμεις εχουμε ηδη παει ολες μαζι...

Της λεει η μοναχη,με ...
ρωτησε καμια σας το γιατι ?
Πριν μονασω,οσο ημουν λαικη,εκανα σχεση χωρις γαμο...
Και σαν να μην εφθανε αυτο,εμεινα εγκυος και το εριξα το μωρο με εκτρωση.
Μετα ηρθα στο μοναστηρι,μονασα γιατι πιστευα οτι αυτο θα με εξιλεωσει,ομως δεν εξομολογηθηκα ποτε...
Και η θεια κοινωνια που επαιρνα καθε βδομαδα στη θεια λειτουργια με καταδικασε περισσοτερο...
Ειμαι στην κολαση και δεν θα φυγω ποτε απο εδω..

Την αλλη μερα η ηγουμενη ξυπνησε,φωναξε δεσποτη,εκανε αγιασμο στη μονη,και ζητησε απο το δεσποτη ιερεις να εξομολογηθουν ολες,ο,τι κανανε απο τον καιρο που ηταν λαικες και οχι μονο αυτα που κανουν στη μονη...

Γιατι ειπε οτι το να λεμε οτι ο μοναχισμος ξεπλενει τα παντα δεν ειναι λυση...
Γιατι αν μπεις στο μοναχισμο και δεν εχεις ξεκαθαρισει με τα αμαρτηματα που ειχες απο πριν κολαζεσαι χειροτερα...
Χιλιες φορες ειπε καποιες να εχουν επιτιμια για ενα διαστημα,παρα αυτο που συνεβει στην αδελφη μας.

3 σχόλια:

  1. Στο μοναχισμό χρειάζεται ακόμη περισσότερο και μάλιστα πριν ο νέος η η νέα μπουν στο μοναστήρι,έτσι ώστε να βρεθεί το όποιο πάθος,να γίνει ένας αγώνας για την εξάλειψη του πριν την είσοδο στο μοναστήρι.Κανείς δεν είπε ποτέ ότι μπαινοντας στο μοναστήρι ξεπλένονται όλα τα παλιά.Στο μοναστήρι μπαίνει κανείς να υπηρετήσει το Θεό αφου προηγουμένως ξεκαθαρίσει με τις προς τον Θεό υποχρεώσεις του απο την εποχή που ήταν λαικός.Αλλιώς αν δεν το κάνει αυτό,θα είναι τεράστιο βάρος και δεν θα προκόψει πνευματικά...Προηγείται λοιπόν μια γερή αυτοκριτική,μια δοκιμασία του εαυτου μας και μετά λέμε κάνουμε ή δεν κάνουμε για το μοναχισμό,οπου οπωσδήποτε οι απαιτήσεις είναι πιο έντονες και δύσκολες απο ότι στους εν κόσμω διαβιουντες Χριστιανούς.Ισχύει ό,τι και για τη θεία κοινωνία δηλαδή.Αυστηρή αυτοκριτική και μετά προσέλευση.Αλλιώς χάνονται ψυχές...Ας το σκεφθούμε αυτό το σοβαρό ζήτημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΙΣΤΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ,ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ.
    ΒΑΣΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ,ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΕΡΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ,ΔΕΝ ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.

    ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΙΣΤΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΤΑ ΚΑΚΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εσεις τι λετε?