Πως τα εκανε ετσι ο Θεος,ειναι ενα πραγματικο θαυμα η εγκυμοσυνη και η πορεια της μεχρι την γεννηση.
Οι συζυγοι μαζι ζουνε το θαυμα.
Μοιραζονται τα παντα μαζι.
Πορευονται στην ζωη μαζι.
Αν θελει και ο Θεος ...
τεκνοποιουν μαζι.
Φιατι και το να αποκτησουμε παιδια ειναι θελημα Θεου.
Τιποτε δεν ειναι τυχαιο.
Και η πορεια φυσικα συνεχιζετε.
Τι ομορφες στιγμες στον καιρο μιας εγκυμοσυνης.
Με ποση λαχταρα περιμενουν να αγκαλιασουν το δωρο που τους δινει ο Θεος.
Με ποση χαρα να γεννηθει το σπλαχνο τους και να συνεχισουν να δοξαζουν τον Δημιουργο των Παντων.
Και οταν φτανει η στιγμη της γεννησης,δακρυα χαρας,δακρυα συγκινησης,αναμικτα συναισθηματα και των δυο συζυγων...
Οταν αγγιξουν το δωρο του Θεου...κατι μεσα τους,κατι διαφορετικο συμβαινει μεσα τους.
Οποιος δεν εχει ζησει τετοιες στιγμες δεν μπορει να γνωριζει πως ειναι η κατασταση.
Τα λογια ειναι φτωχα να περιγραψουν μια γεννηση.
Ποσο ευλογημενο πραγμα,ποσο ευλογημενο.
Πως μπορουν.ενα ζευγαρι, να ζησουν μια εγκυμοσυνη,να ζησουν την γεννηση του παιδιου τους και να μην ευχαριστουν τον Θεο?
Πως να μην τον δοξαζουν?
Γινετε να τον ξεχασουν σε τετοιες στιγμες?
Τοσο αχαριστια?
Ειναι δυνατον?
Απλα δεν γινετε.
ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΙ.
ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ.
ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΙΑ ΤΑ ΟΛΑ!!!
ΣΥΝΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ ΤΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΘΕΟΣ Μ'ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΟΠΟ , ΓΙΑ ΣΚΕΦΤΗΤΕ ΤΟ;
ΑπάντησηΔιαγραφή...ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ;,ΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ, ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΜΑ ΜΑΣ, ΟΤΙ ΜΑΣ ΑΝΟΙΚΟΥΝ , ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ , ΕΤΣΙ ΤΟΥΣ ΛΕΜΕ, ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΝ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ.
ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΟΝΑΕΙ ΑΥΤΟ, ΝΑ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΝΑ ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΕΙ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ''ΕΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑ ΚΥΡΙΟΥ''
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ....''ΤΗ ΒΑΨΑΜΕ'', ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ...Μη γενειτο Κυριε.
ΑΓΑΠΗΤΗ ΕΙΡΗΝΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.
ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΖΟΥΝΕ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ,ΞΕΡΟΥΝ.
ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΣΕΣ/ΟΣΟΥΣ ΤΙΜΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφή+Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ο Μεγαλομάρτυρας και Μυροβλύτης
Ό Μεγαλομάρτυς Δημήτριος, γόνος της ένδοξης πόλης Θεσσαλονίκης, ήταν στρατιωτικός στα χρόνια του Διοκλητιανού (284-305).
Γενναίος και ατρόμητος στρατιώτης του Χριστού και κήρυκας της χριστιανικής πίστης, είναι παράδειγμα χριστιανού μάρτυρος.
Θα λέγαμε ότι υπήρξε ο πρώτος κατηχητής της Εκκλησίας μας. Διότι χωρίς τον παραμικρό φόβο κατηχούσε τους νέους της πόλης, εμπνέοντος σ' αυτούς τη χριστιανική ^ πίστη.
Ή δραστηριότητα του Δημητρίου καταγγέλθηκε στο Διοκλητιανό, ο όποιος τον κάλεσε στα ανάκτορα. ο Δημήτριος δήλωσε στο Διοκλητιανό ότι πράγματι είναι χριστιανός, διότι μόνο ή θρησκεία του Χριστού παρέχει ηθική λύτρωση και αιώνια ζωή. Τότε ο Διοκλητιανός διέταξε και τον έκλεισαν στη φυλακή.
Άλλα τις ήμερες εκείνες γίνονταν στη Θεσσαλονίκη αγώνες. ΟΙ ειδωλολάτρες, εκμεταλλευόμενοι τη δύναμη κάποιου Λυαίου, προκαλούσαν τους χριστιανούς να τον αντιμετωπίσουν. Τότε ένας νεαρός χριστιανός, ο Νέστωρ, αφού πήρε την ευχή του Δημητρίου μέσα από τη φυλακή, μπήκε στο στάδιο και νίκησε το σωματώδη Λυαίο.
ο Διοκλητιανός όταν έμαθε την αίτια της ήττας του Λυαίου έστειλε στρατιώτες στη φυλακή και με τη λόγχη σκότωσαν το Δημήτριο και το Νέστορα.
Ή δε μητέρα Εκκλησία περιβάλλεται "ως πορφύραν και βύσ-σον τα αίματα των μαρτύρων της", διότι αυτά τα τέκνα της αποτελούν το καύχημα της.
+Απολυτίκιο. Ήχος γ'. Θείας πίστεως.
Μέγαν εὕρατο ἔν τίς κινδύνοις, σὲ ὑπέρμαχον ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίω θαρρύνας τὸν Νέστωρα, οὕτως Ἅγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΙΚΟΝΑΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ στην Κωνσταντινούπολη
Το γεγονός αυτό έγινε το έτος 1149 από τον βασιλιά Μανουήλ Κομνηνό. Και ή εικόνα μεταφέρθηκε από τη Θεσσαλονίκη στην Ιερά Μονή Παντοκράτορα της Κων/πολης, επί ήγουμενίας Ιωσήφ.
...."ΠΑΝΤΑ ΕΝ ΣΟΦΙΑ ΕΠΟΙΗΣΑΣ"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΙΑ ΨΥΧΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ!!!
ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ?
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΛΑ ΖΩΗ.
ΕΧΕΙ ΨΥΧΗ...ΕΙΝΑΙ ΕΜΨΥΧΟ ΟΝ
ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΕΜΒΙΟ ΟΝ....
ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ+
ΑΓΑΠΗΤΕ/Η ΑΝΩΝΥΜΕ/Η 14.12...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
ΑΓΑΠΗΤΕ/Η ΑΝΩΝΥΜΕ/Η 14.14...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΤΑΝ ΤΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΑ ΕΧΟΥΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΨΥΧΗ.
ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΒΑΦΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΑΘΩΟ ΑΙΜΑ.
ΝΑΙ,ΔΥΣΤΥΧΩς ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΞΕΧΝΑΝΕ.
ΜΕΤΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ,
ΕΧΩ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΚΤΡΩΣΗ
ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΤΗΣ ΜΙΛΗΣΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΠΟΥΛΗΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ-ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ.
ΤΗΣ ΑΦΗΣΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΕΝΑΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ
ΤΗΝ ΠΗΓΑ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ,
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕΤΑ ΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ-ΕΚΑΝΕ 4 ΠΑΙΔΙΑ
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΛΑΙΕΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ...
ΟΤΑΝ ΘΥΜΑΤΑΙ ...
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ
ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ.
ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΝ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ,
ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ+Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ.
ΜΑΣ ΣΩΖΕΙ
ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ...ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ.