ΚΑΙ ΟΣΟ ΓΛΥΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΑΝΟΥΜΕ.
Μας εξαπατα με την ψευτικη γλυκαδα της.
Δεν ειναι ευκολο να κοψεις τα παθη και τις αδυναμιες.
Η αμαρτια ειναι αυτη που μας απομακρυνει απο τον Θεο.
Και οσο πιο πολυ αμαρτανουμε τοσο πιο...
μακρια απο την χαρη του Θεου παμε.
Χρειαζεται πολυ δυναμη,υπομονη,και προπαντον θεληση.
Επισης χρειαζομαστε και υποστηριξη.
Ποιος ομως θα μας συμπαρασταθει?
Ποιος θα μας δωσει την δυναμη να σταματησουμε να αμαρτανουμε?
Πρωτα απο ολα ο Χριστος με την προσευχη μας.
Αυτος θα μας βοηθησει.
Αλλα και οι φιλοι ειναι πολυ χρησιμοι σε αυτην την περιπτωση και ας ειναι προσωπικη υποθεση.
Και αυτοι μπορουν να μας βοηθησουν ψυχολογικα και να σταθουν διπλα μας.
Ενα ωραιο παραδειγμα ειναι το παρακατω...
Μια γατα μπηκε σε ενα σιδηρουργειο απο το σπασμενο παραθυρο γιατι μυρισε τροφη.
Ηταν σιγουρη οτι εκει μεσα εχει κατι να φαει.
Η οσφρηση της μυριζε ψαρι και κατευθυνθηκε προς τα εκει που μυριζε το ψαρι.
Βρεθηκε μπροστα σε μια λιμα,η λιμα ηταν αυτη που μυριζε ψαρι.
Ποιος ξερει,ισως ακουμπησε η λιμα σε ψαρια και πηρε την μυρωδια τους.
Η γατα αρχισε να γλυφει με ευχαριστηση την λιμα,ωσπου ματωσε η γλωσσα της καθως τριβοταν στην αιχμηρη πλευρα της λιμας.
Και οσο εγλυφε την λιμα,τοσο πιο πολυ αιματωνε η γλωσσα της.
Καθως γλυκαθηκε με την γευση του αιματος της,τοσο μεγαλυτερη επιθυμια και ορεξη ειχε να γλυφει την λιμα.
Αυτο συνεχισε να κανει ωσπου επεσε λιποθυμη.
Καπως ετσι δεν παθαινουμε και εμεις με την γλυκυτητα της αμαρτιας?
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.
ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΜΑΡΤΑΝΟΥΜΕ.
ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΟΜΩΣ Η' ΗΡΘΕ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑΥΤΟ?
ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ.
Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ.
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ.
ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΟΣ!!!
πολυ σωστα τα λετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!
αμαρτανουμε= πεφτουμε
και μυαλο δεν βαζουμε....
ας παρουμε δυναμη με προσευχη
καρδία συντετριμένη και τεταπεινωμενη-
και ας σηκωθουμε
ας πλυθουμε
δια της μετανοιας=εξομολογησεως
ωστε να ενωθουμε παλι με τον Χριστο μας.
ΑΜΗΝ+ΓΕΝΟΙΤΟ.
ΕΥΧΕΣΘΕ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΥΡΙΑΝΗ.
Αυτό είναι!όπως τα λέγει το κείμενο...καλά που υπάρχουν και τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας ..κανείς δεν θα σωνόταν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σας πω κάτι σημαντικό που διάβασα και με βοήθησε πολύ στο θέμα αυτό δηλαδή αφου πράττουμε μια αμαρτία την εξομολογούμαστε και αφου δεν υπάρχει την ξαναπράττουμε..έτσι η αμαρτία φεύγει αλλά το πάθος οχι..εκει είναι όλη η ουσία που πρέπει να καταλάβουμε..
Εδω θα μας βοηθήσει ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ:--Εξομολογηθήκατε και κοινωνήσατε των Αχράντων Μυστηρίων;επεστράφη η ψυχική υγεία..όμως ο εχθρός ψιθυρίζει''πέσε!θα εγερθείς πάλι..''Μπορεί να προεξωφλήσει κανείς αν θα εγερθεί;Η δυνατότητα να εγερθούμε βασίζεται στο καλό που απομένει μέσα μας.Πάνω σε αυτό κατέρχεται η Θεία Χάρις ..το ζωοποιεί και του δίνει υπεροχή επι του κακού...
Μετά όμως από κάθε πτώση απομένει μέσα μας όλο και λιγότερο καλό με συνέπεια λιγότερος χόρος υποδοχής για να χωρέσει η Θεία Χάρις στην καρδιά...οι συχνές πτώσεις διαμορφώνουν μια συνήθεια να αμαρτάνουμε και αυτό κρατεί δουλικά την ψυχή..έτσι η ψυχή αιχμαλοτίζεται από το λεγόμενο πάθος..γι αυτό είναι πρέπον να μην επαναληφθεί η αμαρτία γιατί αν σε βρει ο θάνατος στην κάθοδο εκει και θα σε κρίνει!!!
Πρέπει να αρπάξουμε τον νου και να τον κάνουμε να θέλει πάντα το καλό το αγνό το σωστό με όποιο τιμημα...πην
ΑΓΑΠΗΤΕ/Η ΑΝΩΝΥΜΕ/Η 11.09...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
ΚΑΙ Η ΛΙΓΗ ΚΑΙ ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ,ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ.
ΑΓΑΠΗΤΗ ΠΗΝΕΛΟΠΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΜΑΣ.
ΖΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ.
ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΜΕ.
ΝΑ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΜΑΡΤΑΝΩΝΤΑΣ.
AMHN+
ΑπάντησηΔιαγραφήNA MAS BREI SHKWMENOUS
KAI EN METANOIA KAI TAPEINWSEI....TO TELOS THS PAROUSHS ZWHS HMWN+