ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΣΤΡΟΦΑ ΚΑΙ ΑΝΗΦΟΡΙΚΑ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΒΑΔΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑΔΑ ΚΑΙ ΒΙΑΣΥΝΗ.
ΤΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΑ ΒΑΔΙΖΟΥΝ ΟΙ ΟΡΕΙΒΑΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΤΟΠΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΟΥΣ.
Και η ζωη μας δεν ειναι κατι παρομοιο?
Οι περισοτεροι θελουν ...
τις ευκολιες και τις ανεσεις στην ζωη.
Ποσοι ομως υπομενουν τον δυσκολο δρομο?
Και πετρες θα συναντησουν,και τρυπες θα βρουν μπροστα τους,και ανηφορες και κατηφορες και πολλες πολλες αλλες δυσκολιες.
Ποσοι θα παρουν αυτον τον δρομο?
ΣΤΕΝΗ Η ΟΔΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΤΕΘΛΙΜΕΝΗ...
Η ΑΓΟΥΣΑ ΕΝ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ....
(αν το εγραψα σωστα)
συγχωρεστε με...
καλησπερα
καλη κυριακη...
Χριστιανική ζωή χώρις εκούσιο σταυρό δεν υπάρχει, η ζωή του Χριστού είναι το πρότυπο μας, για να έρθει η Ανάσταση πρέπει να περάσουμε πρώτα απο τη στάυρωση..δεν υπάρχει άλλος δρόμος.Στο κάτω κάτω το μόνο που μπορούμε να δώσουμε στο Θεό είναι οι θλίψεις μας και οι στεναχώριες μας,και ο Ιδιος το λέει ότι θα μας αναπάυσει..(Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς.Κατά ΜΑΤΘΑΙΟΝ 11:28 )
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλει μεγάλο αγώνα και προσευχή. Δυστυχώς είμαστε ολιγόπιστοι και δεν έχουμε εμπιστοσύνη στον Θεό. Νομίζω ότι και η εποχή που ζούμε είναι πολύ δύσκολη. Θέλει πολύ προσοχή, ειδικά για τους νέους. Ομολογώ ότι και εγώ αρκετές φορές κάνω λάθος λογισμούς και παρασύρομαι. Πρέπει όμως να προτιμούμε να έχουμε πλάι μας τον Ιησού Χριστό και ας χάσουμε από τα υπόλοιπα. Νομίζω ότι και ο Θεός βλέποντας τον αγώνα μας, μας δυναμώνει. Κάνουμε ένα βήμα εμείς και Εκείνος μας οδηγεί στο δρόμο Του! Μακάρι να καταφέρουμε να περπατήσουμε τον ανηφορικό δρόμο, να θυσιάσουμε λίγα πράγματα σ'αυτή τη ζωή, για να κερδίσουμε την αιώνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάγια
θα ήθελα να παραθέσω ένα κείμενο καταπληκτικό από μια επιστολή του αγίου Ι.Χρυσοστόμου το οποίο θα βοηθήσει πάρα πολύ σε όλα αυτά που είπατε.Είναι η 10 η επιστολή απόσπασμα από το βιβλίο ''Γράμματα από την εξορία''404 μ.χ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΕΓΙΣΤΗ Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ
************************************************
Απομένει να κάνουμε μια σύγκριση κατορθωμάτων και παθημάτων για να καταλάβεις οτι επιφυλάσσονται αμοιβές όχι μόνον για τα κατορθώματα,αλλά και για τα παθήματα.Καί αναφέρομαι στο μεγάλο αθλητή,αυτή την πέτρα της υπομονής που διέπρεψε και στα δυο και ας ρίξουμε μια ματιά στα κατορθώματα ..
Ξένος κανείς δεν πέρασε νύχτα στην ύπαιθρο.Στον οδοιπόρο οι πόρτες μου ήταν ανοιχτές..Ιώβ31,32..
Όλα του τα αγαθά ήτανστη διάθεσηόσων είχαν ανάγκη.Ημουν τα μάτια των τυφλώνκαι των χωλών τα πόδια.Πατέρας ήμουν των φτωχών και οι ξένοιφρόντιζα να βρουν το δίκιο τους.Τσάκιζα τους κυνόδοντες του αδίκου καιαπό τα δόντια τους τη λεία τραβούσα.Ποτέ μου στους φτωχούς ό,τι ζητούσαν δεν αρνήθηκα,ούτε άφησα μες στην απελπισία τους τις χήρες.Ιώβ29,15-17,31,16.Ακολούθησέ με τώρα στην απαρίθμηση των παθημάτων του,όπου και θα συγκρίνουμε πότε ήταν λαμπρότερος ο Ιώβ,όταν κατόρθωνε τα έργα της αρετής η όταν έπασχε τα οδυνηρά που του προξένησαν και πολλή αθυμία;Πότε λοιπόν ήταν λαμπρότερος όταν άνοιγε το σπίτι του σε όλους η όταν ενώ έπασχε δόξαζε το Θεό;Πότε ήταν πιο χαρούμενος,όταν προσευχόταν >>.....[1]
....για τα παιδιά του η όταν αφου καταπλακώθηκαν υπέμεινε με ανωτερότητα πνευματική;Πότε ήταν ανώτερος,όταν υπερασπιζόταν τους αδικουμένους η όταν έβλεπε το σώμα του να κατατρώγεται από τα σκουλίκια και έξινε τις πληγές του με ένα όστρακο για το οποίο λέγει''Λιπαίνω τους βόλους της γης με το πύο που τρέχει από το ξύσιμο''..Παρότι λοιπόν εκείνα ήταν κατορθώματα ,ενώ αυτά παθήματα ,τα τελευταία τον κατέστησαν πιο λαμπρόκαι από τα πρώτα.Δια τούτο το λόγο,όταν έβγαινε παλικάρι σε αυτές τις δοκιμασίες ο διάβολος είχε το θράσος να αποκριθεί ξεδιάντροπα στο Θεό''Μήπως με το αζημίωτο σε σέβεται ο Ιώβ;-1,9
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν όμως τα πάντα ολοκληρώθηκαν λίαν επιτυχώς,γύρισε την πλάτη του κ;αι έφυγε ντροπιοασμένος,γιατί αυτά τα παθήματα απετέλεσαν την κορωνίδα της αρετής του,την κορύφωση των στεφάνων του,τηνπιο ακριβή εφαρμογή της πίστεώς του στο Θεό.Αλλά και ο ίδιος ο Ιώβ ,θέλοντας να δηλώσει πόσο πιο οδυνηρή και από το θάνατο είναι η τυραννίδα της αθυμίας είπε''Ο θΆΝΑΤΟς ΕΊΝΑΙ ΑΝΆΠΑΥΣΗ,Ας ΉΤΑΝ ΝΑ ΕΊΧΕ Η ΠΡΟΣΕΥΧΉ ΜΟΥ ΑΠΌΚΡΙΣΗ,ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΚΟΨΕΙ ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΠΗΔΟΥΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΔΕΙΝΑ ΠΟΥ ΜΟΥΔΩΣΕ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΩ-6,8-10.Τόσο βαρύ πράγμα ήταν η αθυμία.Όσο πιο βαρύ πράγμα είναι τόσο πιο μεγάλες ανταμειβές έχει.>>..2]
Μπορώ και από την άλλη να σε βεβαιώσω ότι το κέρδος που προκύπτει από την υπομονή στα παθήματα ακόμη και άν δεν υφίστανται για χάριν του Θεού είναι μεγάλο.Διότι και ο Ιώβ δεν ήξερε την αιτία των παθημάτων του,δεν ήξερε οτι όλα τα υπέφερε για χάρη του Θεού.Όμως επιβραβευτηκε γιατί τα υπέμεινε με γενναιότητα.Ας πάμε τώρα σε αντιπαράθεση στο χωλό Λάζαρο..ό οποίος είχε αυτή τη φυσική ασθένεια.Δε βρίσκουμενααποδώσουμε στο Λάζαρο κανένα κατόρθωμα.Δεν ελέησε φτωχούς,δεν παραστάθηκε σε αδικημένους...διότι βρίσκουμε οτι ήταν κατάκοιτος στην πόρτα του πλουσίου,άρρωστος,γεμάτος πληγές που τις έγλυφαν τα σκυλιά,πράγμα που σημαίνει οτι ανήκαν στην κατηγορία των παθημάτων.και όμως,παρότι δεν έπραξε τίποτε σπουδαίο,επειδή απλά υπέμεινε γενναία τη θλίψη που του προκαλούσαν αυτά,έφτασε να απολαμβάνει τα ίδια αγαθά με τον πατριάρχη Αβρααμ.Εδώ θα πω κάτι σημαντικό.ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΚΑΛΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΟΠΙΑΣΕΙ Η ΝΑ ΠΑΘΕΙ ΚΑΤΙ Η ΝΑ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ,ΔΕΝ ΘΑ ΛΑΒΕΙ ΠΟΛΥ ΜΙΣΘΟ.''Αλλά ο καθένας θα πάρει το δικό του μισθό ανάλογα με τον κόπο του -Α Κορινθ 3,8..που σημαίνει,ΟΧΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΟΡΘΟΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΘΗΜΑΤΟΣ.''Αν πρέπει να καυχηθώ,θα καυχηθώ για τα παθήματά μου''Απ.Παύλος.Αν λοιπόν τα παθήματα έχουν τόσο μεγάλες αμοιβές και από τα παθήματα το πιο δύσκολο και πιο οδυνηρο η αθυμία,σκέψου πόσες ανταποδώσεις σε περιμένουν.-
ΑπάντησηΔιαγραφή***
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΛΥΛΟΓΟΥΜΕ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΓΙΑΣΑΝ
ΣΙΩΠΗΛΑ,ΤΑΠΕΙΝΑ,ΜΕ ΑΓΑΠΗ
ΕΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ...
ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΠΟΛΛΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ...
ΕΚΔΙΩΧΘΗΣΑΝ
ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΘΗΚΑΝ
ΚΑΚΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΓΕΝΙΚΩΣ...
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ.
Ωραία άρθρα έχει το http://enorion.blogspot.com/ μπορείτε να το βάλετε σε link για να μην το ψάχνουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφή