ΜΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ ΜΑΣ,ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΕ ΠΩΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ.
Μια παρεξήγηση που έγινε πριν από αρκετές μέρες με ένα φίλο μου, στάθηκε η αφορμή για να κάνω κάποιες σκέψεις για το Θεό.
Είχαμε μια ασυμφωνία σε κάποιο θέμα και τελικά ψυχράνθηκαν για λίγο καιρό οι σχέσεις μας.
Όλο αυτό το διάστημα σκεφτόμουνα ...
συνεχώς το γεγονός και ιδιαίτερα το φίλο μου που στεναχώρησα με τη στάση μου.
Για αρκετές μέρες με βασάνιζαν αυτές οι σκέψεις και προσπαθούσα να βρω τρόπο να τα ξαναβρώ μαζί του.
Άραγε νιώθουμε την ίδια αγωνία, όταν καθημερινά στεναχωρούμε τον καλύτερό μας φίλο το ΘΕΟ?
Εκείνος τα βλέπει όλα, δεν μπορούμε να του κρυφτούμε, κι όμως αισθανόμαστε το ίδιο απέναντί Του ή μας ενδιαφέρει περισσότερο η γνώμη των ανθρώπων?
Οι σκέψεις, τα λόγια, οι πράξεις μας θα πρέπει να έχουν σαν αρχή και τέλος το Θεό.
Τι σημασία έχει αν έχουμε πολλούς φίλους πάνω στη Γη και κανέναν στον ουρανό?
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ.
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΦΩΤΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ.
Για αυτό υπάρχει το μυστήριο της εξομολόγησης για να εξομαλύνουμε αυτή τη σχέση.Όπως και η καθημερινή προσευχή, εωθινή,ώρες,εσπερινός,απόδειπνο. Αν ρίξετε μια ματιά στις ευχές και τι περιέχουν ,τότε θα καταλάβετε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι σκέψεις της αναγνώστριας είναι πολύ σωστές!!!Υπάρχουν τύψεις όταν υπάρχει σύγκρουση με τον άλλον.Εχω καταλάβει πως επιδή υπάρχει διαφορετικότητα στην πνευματικότητα των συνανθρώπων μας,γίνονται συγκρούσεις και στις καλύτερες συγγένειες πιστεύω αλλά σκοπός είναι η αλληλοταπείνωση και η αλληλοσυγχωρητικότητα.Από εκει και εκεί δεν φτάνει μόνον αυτό για να συνεχίσει μια φιλία.Διότι έχω δει φιλίες που οδηγούν σε απώλεια την ψυχή του άλλου αλλά και και σε ζημία υλική και πνευματική.Είναι στην δικαιοδοσία του καθενός αν κρατήσει την φίλη η τον φίλο.Αν ας πούμε κάνει κανείς μια περέα με αμαρτωλές συνήθειες,υπάρχει κίνδυνος κατά την ατελή μου γνώμη να μιμηθεί και αυτός κάποιες από αυτές τις συνήθειες.Και υπάρχουν παροιμίες του λαού'Δείξε μου το φιλο σου να σου πω ποιός είσαι''αλλά και στη ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ βλέπουμε''Ο ΑΓΑΠΩΝ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟΝ ,ΕΝ ΑΥΤΩ ΕΜΠΕΣΕΙΤΑΙ''σοφ.σειραχ Γ!26[αυτός που αγαπά τον κίνδυνο πέφτει μέσα σε αυτόν...''..Συνεπώς χρειάζεται διάκριση ..υπομονή να δούμε εάν είναι αυτή η φιλία ίκανή για εμάς.Πάντως όταν υπάρχει αλληλοταπείνωση..διάλογος ..και αλληλοσυγχωρητικότητα ,θα προχωρήσει η φιλία...θα φτάσει να τον έχει κανείς και μεγάλος αν ο ένας δεν ταπεινώνεται ενώ ο άλλος ζητάει συνεχώς συγνώμη δεν πρόκειται να κρατήσει αυτή η φιλία έστω και αν στηρίζεται στην ανοχή,μακροθυμία και υπαναχώρηση του ενός...π
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΓΑΠΗΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΨΑΤΕ.
ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ.
ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ Η ΣΥΓΝΩΜΗ.
Μεγαλο πραγμα η συγχωρεση σιγουρα...Αλλα ακομα πιο μεγαλο πραγμα είναι να ξερουμε και να βλεπουμε με τι ανθρώπους έχουμε να κάνουμε.Πολλες φορές μια παρεξηγηση για ενα ελασσονος σημασιας ζήτημα φανερώνει τη στάση τη δική μας και του αλλου στα μείζονα.Αν στα λιγοτερο σημαντικα δεν τα βρισκουμε,η αν στα λιγοτερο σηματικα ο φιλος μας κανει αβαριες και παραχωρησεις στις αρχες και τα πιστευω του δεν θα κανει στα μείζονα ?Πολλες φορες ειναι ενα διδαγμα αυτο,ότι έρχεται στιγμή που κανουμε ξεκαθαρισμα στους φιλους μας.Και φυσικα το ίδιο κανει και ο Χριστος,γι αυτο χρειαζεται προσοχη,ειδικα αυτη την περίοδο.
ΑπάντησηΔιαγραφή