* ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΘΑ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΖΑΝ ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΙ,ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΙ ΘΑ ΤΟΝ ΖΗΛΕΥΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ.

ΜΑ ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΖΗΛΕΥΑΜΕ?
ΠΑΝΤΩΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ,ΟΥΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ,ΟΥΤΕ ΒΑΣΙΛΕΑΣ,ΟΥΤΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Δεν ηταν καποιος μεγαλος Αγιος,ισως και ελαχιστοι να γνωριζουν τον βιο του η' οτι υπαρχει κιολας στο Ορθοδοξο εορτολογιο μας.
Ηταν ενας αγραμματος ανθρωπος ονοματι Μιχαηλ καπου στην Αθηνα,ο οποιος στα δυσκολα χρονια της τουρκικης κατοχης δεν μπορεσε να κανει κατι καλυτερο μεσα στα δυσκολα εκεινα χρονια της φτωχειας και επελεξε να γινει κηπουρος.
Ομως ο Θεος του εδωσε την ευλογια να δοκιμαστει η πιστη του.
Τον πιασανε οι τουρκοι κατακτητες και τον φυλακισανε για ''προδοσια εναντιων τους''.
Του δωσανε δυο επιλογες.
Η' θα ασπαστει το ισλαμ και θα ''σωθει'' η' θα αποκεφαλιστει για τιμωρια.
Μα ο αγραμματος Μιχαηλ ουτε καν σκεφτηκε την επιλογη να τουρκεψει.
''Εγω δεν τουρκευω'' τους ειπε και δοξαζε τον μονο αληθινο Θεο,τον Ιησου Χριστο.
Το αποτελεσμα ηταν να οργιστουν οι κατακτητες τουρκοι και να τον αποκεφαλισουν.

Αυτος ειναι παραδειγμα προς μιμηση,αυτος ειναι ιδαλμα,αυτος ειναι παραδειγμα πιστεως.
Ενας αγραμματος κηπουρος που δεν φοβηθηκε τον θανατο.
Ο θανατος γιαυτον θα ηταν να αλλαξοπιστησει,τοτε θα πεθαινε πραγματικα.
Δεν αρνηθηκε τον Χριστο μας,ουτε καν διανοηθηκε κατι τετοιο.
Τελευταια δευτερολεπτα και δοξαζε τον Θεο.
Πηρε ομως στεφανι μαρτυρικο,πηρε ενα στεφανι δοξας.

Το ερωτημα ειναι...
Τι θα σκεφτομασταν εμεις στην θεση του Μιχαηλ?
Που θα αφησουμε τα ακινητα μας?
Που θα αφησουμε τα κτηματα μας?
Που θα αφησουμε τα κινητα μας?
Που θα αφησουμε τις γυναικες,τους ανδρες και παιδια μας?

Μακαρι να φτασουμε την δικη μας πιστη στον Χριστο, στο επιπεδο του Μιχαηλ.

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΑΡΤΥΡΟΣΤΕΦΑΝΩΜΕΝΟΣ.