ΖΟΥΝΕ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Εχουμε γνωρισει αρκετες περιπτωσεις ατομων οι οποιοι κλεινονται στον εαυτο τους για να μην επηρεαζονται οπως λενε, στον προσωπικο πνευματικο τους αγωνα.
Απομακρυνονται απο τους φιλους τους,ακομη και απο την κοινωνια σε μερικες περιπτωσεις.
Αποφευγουν βολτες εξω,ταξιδια και οτι αλλο για τους περισσοτερους ειναι κατι αναγκαιο για την ξεκουραση τους.
Πνευματικος αγωνας δεν σημαινει να κλειστουμε μεσα αλλα να αντιμετωπισουμε ολες τις δυσκολιες στην κατασταση που βρισκομαστε.
Π.χ. αν εχουμε οικογενεια τοτε θα αγωνιστουμε μεσω της οικογενειας,κτλ κτλ.
Οι καιροι ειναι δυσκολοι για να βαδιζουμε μονοι μας.
Ολοι χρειαζομαστε ενα χερι να πιαστουμε και να προχωρησουμε μπροστα.
Χρειαζομαστε υποστηριξη στον αγωνα μας,χρειαζομαστε καποιον ανθρωπο να αγκαλιασουμε,καποιον ανθρωπο να μιλησουμε.
Βλεπουμε ποσο χειροτερευουμε σαν κοινωνια καθημερινα,τα χρονια περνανε αλλα δεν προοδευουμε σαν ανθρωποι.
Ριχνουμε ολα τα βαρη καπου,αλλα οχι στον εαυτο μας.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ.
ΠΑΜΕ ΣΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΝΑ ΠΙΑΣΤΩ...
ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εσεις τι λετε?