Ο ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΡΚΙΝΟ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΝ 6 ΜΗΝΕΣ ΖΩΗΣ''
ΠΟΣΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙ...
ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ.
ΚΟΒΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ.
ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ,ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΑΣ.
ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ;
ΤΙ ΑΛΛΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ.
ΝΑ ΠΕΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
ΧΘΕΣ ΗΤΑΝ Ο ΓΕΙΤΟΝΑΣ,ΙΣΩΣ ΑΥΡΙΟ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ Η' ΕΣΥ.
ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ.
ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΡΘΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ.
ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΞΑΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.
ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΕ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΚΑΤΑΡΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ.Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΛΑ.
Ο ΘΕΙΟΣ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ.ΓΙΑΤΙ!