Ήταν ένας ραβίνος, που ζούσε σε τρομακτική ανέχεια και όμως κάθε πρωί και κάθε βράδυ ευχαριστούσε τον Θεό για τα πλούσια δώρα Του.
Κάποιος που άκουσε την προσευχή του, του είπε: «Πως μπορείς να είσαι τόσο υποκριτής;
Δεν βλέπεις ότι ο Θεός δεν σου έχει δώσει τίποτα απολύτως;».
Και εκείνος απάντησε: «Κάνεις λάθος!
Ο Θεός με είδε και σκέφτηκε: Ο άνθρωπος αυτός για να σωθεί χρειάζεται πείνα, δίψα, παγωνιά και μοναξιά, αρρώστια και εγκατάλειψη και μου τα έδωσε άφθονα»!
Αυτή είναι η αληθινή, χριστιανική στάση, η στάση του πιστού για τον οποίο η ψυχή πραγματικά μετράει.
«Στο φως της Κρίσης του Θεού», Anthony Bloom
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εσεις τι λετε?