9 Απρ 2013

* ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΤΕ;


Ένα θέμα που απασχολεί τους περισσότερους νέους στις ημέρες μας είναι το θέμα της αποκατάστασής τους με τον γάμο. 
Οι περισσότεροι είναι φοβισμένοι λόγω των πολλών διαζυγίων και των οικογενειακών προβλημάτων που γίνονται ακόμη εντονότερα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. 
Άλλοι πάλι αγχώνονται και στεναχωριούνται ιδιαίτερα επειδή μεγαλώνουν και δεν βρίσκουν έναν άνθρωπο να κάνουν οικογένεια.
Μήπως φταίμε και εμείς που έχουμε πολλές προσδοκίες από τους άλλους και ψάχνουμε τον τέλειο σύντροφο;
Μήπως φταίει η ανασφάλειά μας και δεν αφήνουμε το θέμα στα χέρια του Θεού;
Μήπως φταίει ο εγωισμός μας που θέλουμε τα πράγματα να έρθουν όπως εμείς τα έχουμε κανονίσει στο μυαλό μας;
Μήπως ο Θεός θέλει κάτι από εμάς πριν μας στείλει ένα σύντροφο;
Άραγε, όλοι εσείς που ζητάτε ένα γάμο, είστε έτοιμοι για αυτό που λέγεται οικογένεια;
Νομίζετε ότι η οικογένεια είναι παιχνίδι εύκολο;


Β.Ζ.

16 σχόλια:

  1. Ανώνυμος9/4/13 15:27

    Ο γάμος είναι δύσκολη υπόθεση Βάγια.Πέπει να κάνεις πολλή προσευχή να σε βοηθήσει Ο Θεός να βρείς το ταίρι σου.Και πάλι υπάρχει η δυσκολία διότι και τα δυο μέρη είναι δυό διαφορετικοί χαρακτήρες.Είναικαλό να βρει κανείς άνθρωπο πουνα είναι της εκκλησίας.Αλλά μην το δένεις κι όλας.Γνωρίζω κάποιους της εκκλησίας που το μάτι τους παίζει και αλλού.Για μένα,πρέπεταδύομέρη να γίνον φίλοι καλοί πρώτα.Αυτό σημαίνει οάνδας να βλέπει την κοπέλα σαν την αδεφή του.Συνήθως,οι νέοι γνωρίζονται και καλα] στα ανακατεμένα εκεί στα σκοτάδια με τη μουσική την βολική που δεν βοηθάει να γνωριστεί κανείς πιο καλύτερα.Ακολουθούν τα υπόλοιπα[μη τα λέμε]και έρχεται μια ωραία ημέρα και χωρίζουν.Γιά εμένα πρέπει από την αρχή να παρουσιάσεις τον εαυτόν σου,το ίδιο και ο άλλος.Είναι τέλειο,εκει που θα πας για καφέ,να πάτε να ανάψετε ένα κεράκι στην εκκλησία και να προσευχηθείτε για την σχέση.Αν σε κάποιο διάστημα προχωρήσει αυτό με πολλή προσευχή να δείξει Ο Θεός,με εξομολόγηση,Θεία Κοινωνία και οι δυό και με αγνές προθέσεις,αυτές που θέλει Ο Κύριός μας.Όλα αγνά...όλα καθαρά.Τότε μπορείς να πεις πως θα γίνει κάτι ωραίο μεταξύ σας και θα προχωρήσει στον Γάμο,ο οποίος σίγουρα θα έχει σκοπό και στόχο την τελειότητα των χαρακτήρων ώστε να αγιάσετε και μετέπειτα και τα παιδιά σας,που σαν [ανάδοχοι ]γονείς,πρέπει να οδηγήσετε αυτά στο δρόμο προς τον ουρανό.Αυτό σημαίνει πως ο δρόμος είναι δύσκολος.Θα υπάρξουν οικονομικές δυσκολίες,επεμβάσεις από τρίτους[γονείς είτε από τη μιά είτε από την άλλη]και όλα αυτά τα οικογενειακά βάρη που βαρύνουν τους ένγαμους.Μην πεις πως είναι και καλό να μείνεις και έτσι.Το έχω πει σε πολλούς παιδικούς μου φίλους αλλά δεν με άκουσαν.Ο Θεός σε θέλει δημιουργό Του!Να κάνεις τα παιδάκια σου στολίδια ,άγγελους υιούς και θυγατέρες Θεού.Επομένως,πρέπει να ιδρώσεις και σε αυτό το επίπεδο μαζί και ο σύντροφος να τα παιδαγωγήσεις και όπως βλέπω από τα γραπτά σου είσαι ικανή.Έλεγε ένας γέροντας πως αν ο μοναχός ήξερε τι θα περάσει δεν θα γινόταν μοναχος και αν ο έγγαμος ήξερε τι θα τον περίμενε δεν θα παντρευόταν.Όμως,αυτοί οι δυό δρόμοι υπάρχουν.Διαλέγεις έναν από τους δυό και αγωνίζεσαι με φιλότιμο.
    Εύχομαι!
    Πηνελόπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ξέρω κάποιον, που φοβάται πολύ το ύψος. Όμως η δουλειά του είναι να ταξιδεύει με τα αεροπλάνα. Και των ρωτάω, πως είναι δυνατόν να μπαίνεις σε αεροπλάνο εφόσον φοβάσαι το ύψος? Και μου απάντησε, φυσικά και ατάραχα. "Μα δεν κοιτάω κάτω από το παράθυρο, κοιτάω την οροφή που είναι πιό κοντά μου και αισθάνομαι ήσυχος"!!! Θαύμασα σοφία και απλότητα!!!
    Λοιπόν, είναι λάθος κατά τη γνώμη μου να πολυψάχνουμε το θέμα σε όλες τις διαστάσεις του, γιατί σίγουρα θα χαθούμε στις ευθύνες, στις υποχρεώσεις, στους κινδύνους, στις δυσκολίες, και θα δειλιάσουμε στα σίγουρα(δεν κοιτάμε κάτω από το αεροπλάνο)!!. Άλλωστε αυτό θέλει και ο εχθρός του ανθρώπου, να δειλιάσουμε. Θα έλεγα οπωσδήποτε να υπάρχει συναίσθηση του τι είναι γάμος, πνευματική καθοδήγηση, και προσευχή(κοιτάμε προς τα πάνω στο ταξίδι με το αεροπλάνο)!!. Απο εκεί και πέρα να αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο να ανοίξει τα φτερά του, να ερωτευθεί, να τολμήση με θάρρος να ζήση το παραμύθι με τον άνθρωπό του, να απογειωθεί από συναισθήματα και να αφήσει τις δυσκολίες, έτσι θα καταφέρει να ξεφύγει από όλα αυτά τα "μήπως", "ίσως", "μπορεί", "πως" κλπ. Ας έχουμε υπόψην μας ότι ο Θεός αγαπάει τους τολμηρούς και θαραλλέους σε όλες τις διαστάσεις της ζωής και τους βοηθάει. Και αν ακόμη "αποτύχει", δηλαδή δεν έρθει όπως τα θέλουμε και υπάρχει απογοήτευση, τότε αυτό είναι η επιτυχία, δηλαδή να σκεφτούμε ότι είναι "θέλημα Θεού" και να ειρηνεύσουμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος10/4/13 07:09

      Μου αρέσει η αισιοδοξία σου, Μαρίνο.
      Είτε έτσι, είτε αλλιώς, είτε θετικά, είτε αρνητικά έρθουν τα πράγματα, εσύ "βλέπεις" παντού το θέλημα του Θεού.

      Διαγραφή
    2. ... Δεν τα βλέπω εγώ έτσι, αλλά έτσι είναι στη Ζωή. Όποιος καταλάβει και αποδεχτεί πλήρως και χωρίς να στενοχωριέται ότι τα λεγόμενα βάσανα της ζωής μας είναι "θερπευτικά βότανα" για κάποιες ασθένειες ψυχής, Κύριος γνωρίζει, τότε θεραπεύτηκε από όλα σε αυτή τη ζωή, διότι οτιδήποτε άσχημο του συμβαίνει, θα σκέφεται ότι είναι θεραπευτικό έργο του Πατέρα μας. Μετά από αυτά θα αντομετωπίζει ατάραχα όλα τα συμβάντα και θα γίνεταιο ημέρα με την ημέρα ζεστότερος και δυνατότερος στην Πίστην μας. Και τότε παύουν όλα τα δεινά και ο Πιστός ζεί στην απάθεια.
      Εδώ θέλω να δηλώσει μία φράσει που είπε ο Πνευματικός μου Πατέρας στην Εκκλησία στο κύρηγμά του. "Οποιος πριν κάνει οτιδήποτε στη ζωή του πηγαίνει πρώτα στην Εκκλησία για να ζητήσει τη βοήθεια Του Θεού, ΔΕΝ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ ΠΟΤΕ!!!! Το σημείωσα επειδή είναι πολύ απόλυτη κουβέντα και αφήνω τον καθένα να το σκεφτεί, να το φιλοσοφίσει, να το δουλέψει στο μυαλό του και να το εργαστεί!!

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος10/4/13 10:02

      Οτιδήποτε άσχημο μας συμβαίνει προέρχεται από τον Κύριο ή από τα δικά μας λάθη;
      Υπάρχουν και λάθη από προσωπικές επιλογές.

      Διαγραφή
    4. Εάν είμαστε μέσα στην Αγία Του Χριστού Εκκλησία ζωντανά μέλη,έστω και αν ακόμη είμαστε τα χειρότερα παλιοτόμαρα του κόσμου τούτου, ότι μας συμβαίνει "άσχημο" στη Ζωή, δεν είναι άσχημο αλλά παιδαγωγική θεραπεία για τη σωτηρία μας. Και στο κάτω κάτω, ποιός κάνει τη διάγνωση για το άσχημο τελικά? Και γιατί είναι άσχημο? Επειδή μας φέρνει λίγο πόνο? Μήπως υπάρχει κάτι σε αυτή τη ζωή που δεν θέλει κόπο, φροντίδα, μέριμνα, ξενύχτι? Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει περί πόνου, ότι η ζωή του Χριστιανού μοιάζει με την ετοιμόγεννη μάνα, που έχει φρικτούς και αβάσταχτους πόνους μέχρι να γεννήσει μία νέα ζωή. Μετά τη γέννα, είναι τόση η χαρά και η αγαλλίαση που λαμβάνει από Τον Θεόν επειδή αξιώνεται το θαύμα και της ιδιότητας της αναδημιουργίας, που ξεχνά εντελώς τους πόνους της γέννας. Θα πώ και το άλλο, έχουμε μία σωματική ασθένεια, και ο γιατρός αποφασίζει χειρουργείο για την θεραπεία μας. Το χειρουργείο δεν έχει πόνο? δεν έχει έξοδα? δεν έχει ένα διάστημα κλείσιμο στο σπίτι ή και ξάπλα στο κρεβάτι? Ποιός όμως στέκεται στους πόνους, εφόσον γνωρίζει από τον Χειρουργό ότι η εγχείρηση πέτυχε? Ο ασθενής παρά τους μετεγχειριτικούς πόνους, κάνει υπομονή και είναι χαρούμενος, διότι γνωρίζει ότι έγινε καλά. Έστι είναι και η πνευματική ζωή, άλλωστε ο ιδιος ο Χριστός μας είπε "Στον κόσμο φλίψεις θα έχετε αλλά με μένα θα χαίρεσθε"!! Ποιός δε βλέπει τη χαρμολύπη που νιώθανε οι Άγιοι Μάρτυρες για τα μαρτύρια που τους προξενούσαν στο σώμα οι αντίχριστοι! Πονέσανε ματώσανε αλλά χαίρονται και ευφραίνονται αιώνια!!! Αυτό είναι το νόημα της ζωής μας. Όσο για τα λάθη μας πάντοτε κάναμε και θα κάνουμε λάθη και είναι συνιφασμένο με τη ανθρώπινη φύση μας. Εγώ θα έλεγα για τα λάθη υπάρχει η καθαρή εξομολόγηση και η συμβουλή του πνευματικού. Μέχρι εκεί είναι το λάθος. Μετά από αυτό με υγιεί φτερά ξαναπετάμε στους αιθέρες, με αρετή, τόλμη, λεβεντιά, και παλικαροσύνη, να κατακτήσουμε τη ζωή.

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος9/4/13 18:36

    Θα σας πω εγω πως εγινε με την γυναικα μου.
    Και οι δυο ειχαμε σαν κεντρο ενος γαμου τον Χριστο.
    Οταν γνωριστηκαμε μιλουσαμε για το πως θελει ο καθενας την ζωη του και ειδαμε οτι ταιριαζαν αυτα που θελαμε και οι δυο μας.
    Φυσικα ολα γινοταν λογω αποστασεως αλλα οταν βρεθηκαμε απο κοντα ηταν πολυ δυσκολο να αντισταθουμε στους πειρασμους και πεσαμε με τα μουτρα στους ερωτες.
    Αυτα που λεγαμε απο πριν,πηραν καπως αλλη τροπη αλλα δεν σημαινε οτι οι πραξεις ηταν αυτες που θα μας απομακρυνανε απο τον στοχο μας που ηταν ο γαμος.
    Τελικα καναμε και γαμο αλλα και παιδακια μας εδωσε ο Θεος παρολο που τον βαλαμε στην ακρη πολλες φορες στη ζωη μας.
    Ποτε ομως δεν μας τιμωρησε αλλα ουτε μας στερησε κατι απο την οικογενεια μας.
    Ο Θεος μας δινει καθημερινα οτι χρειαζομαστε και ακομη παραπανω αλλα και πολλες φορες ειμαστε αχαριστοι και ξεχναμε.
    Παιδια ειναι δυσκολες οι σχεσεις και για τα αγορια αλλα και για τα κοριτσια.
    Να προσευχεστε να γινει το θελημα του Θεου και να σας φωτιζει να κανετε οτι ειναι καλυτερο προς την δικη Του δοξα.
    Και προσπαθειστε να μην πεφτετε ψυχολογικα αν δεν εχετε συντροφο.
    Ισως σας προοριζει για κατι αλλο που θα ειναι καλο για την ψυχη σας.
    Χριστοφορος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος10/4/13 02:41

    Καλημέρα !Ο καθένας έχει τις δικές του θέσεις και χαίρομαι πραγματικά που αναπτύχθηκαν κάποιες απόψεις.Όμως,τα πράγματα είναι πιό δύσκολα από ότι νομίζουμε.Και αυτό γιατί σήμερα είναι δύσκολο να βρει κανείς άνθρωπο.Γιαυτό και οι χωρισμοί και οι διενέξεις.Το λέγω και για τους άρενες γιατους οποίους έχω να πω παμπολλα παραδείγματα που ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν και στη συνέχεια χώρισαν εξ αιτίας των κοπελιών.Μη νομίζουμε πως έχουν πρόβλημα μόνον οι θυγατέρες αλλά και οι άρενες στο να επιτευχθεί κάτι ωραίο.Συναντώ καθημερινά νεολαίους και μου αποκαλύπτουν πόσο πόνεσαν από έναν γάμο που δεν σκέφτηκαν καλά πριν τον κάνουν.Όσον αφορά το σκεπτικό μου για το συναίσθημα δεν υπάρχει αντίρρηση αφού πως θα παντρευτείς εάν δεν έχεις αισθήματα για το άλλο φύλο.Αντίρρηση έχω στο τα αισθήματα αυτά να μην είναι αγνά και καθαρά αφού δίνουν και μεγαλύτερη και βαθύτερη ισχύ στην αγάπη που δημιουργείται μεταξύ τους αλλά και παράλληλα είμαστε μέσα στο Νόμο Του Θεού[κατά το Ευαγγέλιο].Και ακριβώς δεν είναι καθόλου δύσκολο αυτό να επιτευχεί,όταν οι δύο αυτοί έχουν κέντρο Τον Χριστό αλλά και πιστεύουν στη Δύναμη Του Θεού τόσο,όσο είναι αρκετό να τους δίνει τη δύναμη να περιμένουν και την Χάρη να αγιάζονται σαν Μάρτυρες που τη σημερινή εποχή όλα έχουν χάσει την ουσία τους.Ακόμα και μετά τον γάμο η πορεία συνεχίζεται προς την αιωνιότητα και οι σχέσεις πρέπει να είναι εν Χριστώ ώστε εν καιρώ προέρχεται μιά αγαθότητα και των δύο γιατί ενωνονται πιά περισσότερο με το Πνεύμα παρά με το σώμα.Αυτά κάποιος πιστεύει πως σήμερα δεν γίνονται .Και όμως γίνονται.Αν ο άλλος ενδειαφέρεται βαθειά ,θα κάνει το σωστό όταν του δώσεις και το καταλάβει.Εγώ έχω προσωπικό παράδειγμα ,γιαυτό μιλάω.Ο Θεός στέλνει αυτόν που θα κάνει ΥΠΟΜΟΝΗ.Σήμερα οι θυγατέρες είναι αυτές αδελφοί μου που πρέπει να παίξουν τον σημαντικότερο ρόλο σε αυτό το ζήτημα.Όταν οι θυγατέρες βαστίξουν θερμοπύλες,οι γαμπροί από την μιάς θα ταλαιπωρηθούν βεβαίως από την άλλη όμως θα είναι σίγουροι αρκετά πως το πρόσωπο αυτό για το οποίο ενδειαφέρονται αξίζει αυτή τη θυσία.Γνωρίζω πολλούς και πολλές που την τελευταία ώρα κάτω από τα στέφανα χώρισαν.Άλλες είχαν στα σπλάχνα τους μωρό και χάθηκε ο πατέρας σε ατύχημα ή μπλέχτηκε με άλλη γυναίκα.Κανείς δεν έχασε παρά μόνον εκείνη που έδωσε.Έχουμε φτάσει στο σημείο να παντρεύονται οι νέοι και οι νέες [τον 10 ή την 20 η ]και μέσα στο γάμο να μην μπορούν να δώσουν ο ένας στον άλλον αυτό που θέλει Ο Κύριος αδελφοί μου.Διότι όταν από πριν έχεις δώσει σε κάποιους αυτά για τα οποία οι παππούδες μας ντρέπονταν και να ξεστομήσουν,έρχεται ένα πρωινό και δεν μπορείς να αντιμετοπίσεις τις καταστάσεις και ο άλλος που υποτίθεται είναι ο άνθρωπός σου σου είναι αδιάφορος γιατί; Γιατί όταν δίνεις στον καθένα,δίνεις και κομμάτι της καρδιάς σου κάθε φορά και έτσι με το πρώτο που θα σου κάνει τον διώχνεις γιατί,γιατί δεν μπορείς να δώσεις πιά όλους τους χυμούς της αγάπης και της πίστης στο πρόσωπο που είναι δίπλα σου.Γιαυτό οι χωρισμοί και τα διαζύγια άνθρωποι.Επι πλέον αποδεικνύεις και στον Θεό που πιστεύεις την πιστότητα και την αγάπη και την ορθοδοξία την πραγματική.Έτσι αποδεικνύεται περίτρανα η ΕΝΤΟΛΗ -ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΣΟΥ ΕΞ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ @ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ ΣΑΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΣΟΥ-Έχεις την συνείδηση καθαρή και τη χαρά ότι τα κατάφερες με τη βοήθεια Του Θεού.Οι πειρασμοί είναι πολλοί αλλά οι θυγατέρες πρέπει να κινηθούν σταθερά προς αυτή την κατεύθυνση ώστε να καταλάβουν και οι γαμπροί ότι εδώ δεν παίζουμε,εδώ μιλάμε για ουσιαστική σχέση ,μιλάμε για ποιότητα χαρακτήρος,για το λαχείο [που λέγαν παλιά οι γονείς μας].Δεν είναι καθόλου δύσκολο!Θέλει όμως σταθερότητα στην αληθεια και προσευχή.Τα συναισθήματα αλλάζουν γίνονται πιό βαθειά,πιό ουσιαστικά.Αυτό μπορεί να ισχύσει και σε περίπτωση που και οι δύο είχαν κατά το παρελθόν σχέσεις κανονικές.Εδώ στο Γεροντικό βλέπουμε γέροντες που πήραν μέσα από πορνεία γυναίκες που μετανόησαν και αγίασαν όπως η αγία Ταυσία και άλλες.Βάγια αυτή ήταν η τοποθέτησή μου,θα μπω αργά το βράδυ ο,τι θέλεις το συζητάμε και πάλι.Πηνελόπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος10/4/13 09:25

      Σίγουρα, ο καθένας έχει τις δικές του θέσεις και μου αρέσει πολύ να ανταλλάσσουμε απόψεις.
      Και σας ευχαριστώ πολύ όλους, που διαθέτετε το χρόνο σας, για να γράψετε την άποψή σας.

      Θα πω τέσσερα πράγματα...

      1. Προσευχή- Προσευχή- Προσευχή.
      2. Θα ήταν σπουδαίο να μπορούσε κάθε Ορθόδοξη κοπέλα να γνωρίσει ένα Ορθόδοξο αγόρι και κατά Θεώ να κάνουν μια όμορφη οικογένεια.
      3. Όμως, τα αγόρια και τα κορίτσια που δεν ζουν κατά Θεώ, τι θα απογίνουν;
      4. Ο Θεός μπορεί να κάνει τα αδύνατα, δυνατά. Μπορεί να τα αλλάξει όλα σε μια στιγμή, εάν εμείς αφήσουμε χώρο για Εκείνον στη ζωή μας.
      Μπορεί να μετατρέψει τις τραγωδίες & τα λάθη σε ήρεμα λιμάνια, τους δύσκολους ανθρώπους σε ανθρώπους με ευγένεια & καλοσύνη, τους "λάθος" ανθρώπους σε φωτεινές ευκαιρίες για τα σωστά μονοπάτια...

      Διαγραφή
  5. Ανώνυμος10/4/13 07:28

    Οπωσδήποτε, ο γάμος είναι σοβαρή υπόθεση και η οικογένεια ιερή.
    Οπωσδήποτε, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στην επιλογή συντρόφου, να πάρουμε τη συμβουλή του γέροντά μας και να προσευχηθούμε πολύ να μας φωτίσει ο Θεός.

    Όμως, από την άλλη δεν χρειάζονται υπερβολές και φόβοι.
    Θα συμφωνήσω με τον Μαρίνο.

    Εκείνο που παρατηρώ είναι ότι εκείνοι που μένουν εργένηδες και δεν βρίσκουν ένα ταίρι, είναι συνήθως άνθρωποι ιδιόρυθμοι και απαιτητικοί.
    Ίσως, άνθρωποι που κρίνουν εύκολα όλους τους άλλους για τα λάθη της ζωής τους και τελικά μένουν εκείνοι μόνοι τους.




    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος10/4/13 07:39

    Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης είπε: "Εάν μπορείς στον αιώνα αυτό τον άπιστο, να γεννήσεις παιδί και να γίνει άγιος, να παντρευτείς."

    Με φοβίζει ο λόγος αυτός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εάν όντως το είπε, γιατί μπορεί να είναι και αρβύλα, τότε σταματάει η ζωή και κανένας δεν θα πρέπει να κάνει οικογένεια. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι καταστροφικό. Το Άγιο Πνεύμα δεν λειτουργεί καταστροφικά στις σχέσεις μας, αλλά πνεέι αισιοδοξία, Πίστη, Ελπίδα, Φως, Ζωντάνια, χαρά, Γλυκύτητα, ευωδία και μας ανακαινίζει στην ψυχή και στο σώμα. Εγώ προσωπικά δεν συμφωνώ με την ανωτέρω ρήση!!!

      Διαγραφή
  7. Ανώνυμος10/4/13 14:52

    Αδελφοί,άκουσα όλων τις απόψεις.Δε θέλω να πείσω.Θέλω να διευκρινήσω ώστε να καταλάβουμε το μέγεθος της αρετής των γυναικών και των ανδρών όταν στις ημέρες μας που ζούμε εν αποστασία.Ο Θεός είναι Πατρίδα!!!Μέσα στους ψαλμούς λέγει κάπου ''Θα λέμε που είσαι η Πατρίδα μας!''.Τη Δύναμη την παίρνουμε από Εκείνον.Πρέπει να αποδείξουμε την Πίστη μας και την αγάπη μας.Για τον αδελφό-η των 9:25 θα απαντήσω.Μπορεί να γνωρίσει κάποια κοπέλα ένα αγόρι.Όταν εξηγήσεις αυτά που είπαμε παραπάνω για τα οποία δεν μετανιώνω που τα λέγω γιατί είναι η αλήθεια αυτή *εάν δεν καταλάβει..ας πάει στην ευχή Του Θεού!Μη δένεστε σε εξωτερικές ομορφιές.Εάν όμως δεχτεί.Από εκεί και εκεί..αρχίζει το ΜΑΡΤΥΡΙΟ.Ομως στο χέρι του είναι να καταλάβει.Ο Θεός έχει σπείρει μέσα στην καρδιά του από τη φύση το Νόμο Του.Όμως σας δίνεται και η ευκαιία να φέρετε ΄μιά ψυχή στην Πίστη.Φτάνει να θέλει.Ναι!Εκείνοι που μένουν εργένηδες έχουν κάποιες δυσκολίες προσαρμογής στην κατάσταση.Όμως,δεν υπάρχει και κανένα παράδειγμα προς μίμηση να δουν και να αποφασίσουν.Σήμερα τα κορίτσια έχουν απαιτήσεις.Δυσκολεύονται..πρέπει να τους κατανοήσουμε πως τα διαζύγια είναι πάρα πολλά σήμερα.Αρνούνται την αποτυχία.Αλλά επειδή οι άρενες χρειάζονται τις θυγατέρες να τους βοηθήσουν..αυτό δεν υπάρχει..αποφασίζουν την μοναξιά.Πρέπει να δουλέψουν και οι δύο την αγιότητα.Δε σημαίνει πως είμαστε άγιοι αλλά ΟΤΙ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ.ΛΑΤΡΕΥΣΑΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ,ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ.Γιά ένα αγόρι είναι πιό δύσκολο να πει σε ένα κορίτσι όλα αυτά.Θα γελάσει.Παίζει ρόλο και το σπίτι ,πως αυτή η κοπέλα γαλουχήθηκε.Γνρίζω φίλο ο οποίος παντρεμένος κάνει κρυφά την προσευχή του να μην τον δει και τον κοροιδέψει η κοπελιά.Εκεί φτάσαμε!Όμως,πως θα αποδείξουμε τηνΠίστη μας ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;Μπορεί να μείνει κανείς για μήνες μόνος-η μέχρι ναρθεί το ποθούμενο.Στο να ξεκνήσει κάι ωραίο και να έχει μιάν ωραία εξέληξη πυ οδηει στον αγιασμό και στην αιωνιότητα.Κάποιοι νέοι-ες άφησαν αυτή τη ζωή από κάποιο ατύχημα και κατά τηΜέλλουσα Κρίση,κρίνονται γιά πορνεία.Καταλαβαίνουμε λοιπόν το βάθος της παράβασης;πην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος10/4/13 16:10

    Είναι φορές που νιώθω τόση πληρότητα από την αγάπη του Θεού και τόση ηρεμία που είμαι πολύ καλά με τη μοναξιά μου και δεν μ' ενοχλεί καθόλου!

    Βέβαια, είναι και στιγμές που θα ήθελα να έχω κάποιον δίπλα μου.
    Αλλά νομίζω ότι η αίσθησή μου αυτή προέρχεται από λάθους λόγους.
    Δηλαδή, επειδή έχουν οι άλλοι παρέα και εγώ δεν έχω ή επειδή θα ήθελα να πηγαίνω βόλτες με τον αγαπημένο μου ή γιατί μου λείπει μια αγκαλιά...
    Με καταλαβαίνετε; Αυτό τι είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος10/4/13 16:48

    Το καταλαβαινω 16:10@ το έχω ζήσει αυτό για μεγάλο χρονικό διάστημα.Καλύτερα έτσι!Έρχεται όμως και Ο Κύριος δεν ξεχνά..σε έχει υπ όψιν Του.Όταν έρθει ο κατάλληλος καιρός,έρχεται στηνπόρτα σου ο άλλος.Και χωρίς να το καταλάβεις λες ''Ε, ήταν εύκολο,πως εγώ το θεωρούσα δύσκολο;''.Καταλαβαίνω απόλυτα τα τελευταία λόγια.Όλοι,μα όλοι χρειάζονται την αγάπη..ΌΛΟΙ!Να ξέρεις όμως πως κανείς δεν θα σου δώσει την αγάπη Του Θεού περισσότερο από ο,τι Εκείνος.Και αυτό επειδή Ε κ ε ι ν ο ς ,γνωρίζει περισσότερο απ΄τονκαθένα ,ακόμα και απ΄τους γονείς μας την καρδιά σου.Αυτό που νομίζω πως αισθάνεσαι το λοιπον είναι η ενίσχυση ΤουΚυρίου ΜΑΣ σε μέερες αποστασίας το κόσμου,που περκαλύπτει την κάθε αγκαλιά*πλην όμως,σαν χοικοί άνθρωποι που επκοινωνούμε με ανθρώπους στο πίσω μέρος του μυαλού μας σκεπτόμαστε και γήινα ,όπως και να το άνουμε ,θέλουμε έναν άνθρωπονα μοραζόμαστε τα καλά και τα στραβά στηζωήμας...Αυτά!Ό,τι άλλο θέλετε 16:10@πάλι εδώ να τα πούμε!πην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος11/4/13 07:37

      Σ' ευχαριστώ Πηνελόπη.
      Εξήγησες με υπέροχο τρόπο το πως νιώθω και γιατί.
      Σ' ευχαριστώ πολύ, με συγκίνησες...

      Διαγραφή

Εσεις τι λετε?