* ΕΙΜΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ...

Μου λες ότι είσαι αμαρτωλός πολύ και δεν μπορείς να πας στην εκκλησία.

Ο άρρωστος όταν δεν είναι καλά, πηγαίνει στο γιατρό για το φάρμακό του...

Μου λες ότι δεν ξέρεις πως να προσευχηθείς και τι να Του πεις.

Μίλησέ Του έτσι ακριβώς όπως θα μιλούσες σε ένα φίλο σου και θα ζητούσες τη βοήθειά του...

Μου λες ότι ο Θεός δεν σε ακούσει και δεν σε βοηθάει.

Αλήθεια πιστεύεις, ότι Εκείνος που έπλασε το αυτί σου, δεν μπορεί να σε ακούσει...;

Μου λες ότι έκανες πάλι το ίδιο λάθος, ενώ είχες υποσχεθεί στον εαυτό σου να μην γυρίσεις πίσω.

Πρέπει να παραδεχτείς αληθινά μέσα σου την ανθρώπινη ατέλεια που κουβαλάμε όλοι μας...

Μου λες ότι κουράστηκες να προσπαθείς.

Πρέπει να παραδεχτείς αληθινά μέσα σου ότι η ζωή είναι ένας αδιάκοπος αγώνας...

Μου λες ότι αμφιβάλλεις για την πίστη σου και φοβάσαι.

"Κύριε βοήθει μου τη απιστία"!

Κ.Β.