29 Απρ 2009

* ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΓΑΔΑΡΗΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ...

«Χριστέ, δεν σε θέλουμε στην πόλη μας».
Μήπως και στις ημέρες μας δεν ακούγεται η ίδια πρόταση, η ίδια έκκληση;
Χριστέ, δεν σε θέλουμε στην πόλη μας, στο μαγαζί μας, στο σπίτι μας, στην καρδιά μας!
Στην εποχή την οποία βρισκόμαστε, στην εποχή της αποστασίας, ο άνθρωπος έχει αποστασιοποιηθεί, από τον Θεό.
Χριστέ δεν σε χρειαζόμαστε, δεν θέλουμε τον νόμο σου, δεν μπορούμε να ζήσουμε με το Ευαγγέλιό Σου, δεν αντέχουμε τα μη και τα όχι του ευαγγελικού νόμου.
Δεν σε θέλουμε ούτε καν στην σκέψη μας.
Και σκεφτείτε, πόσοι από μας στο εικοσιτετράωρο, μιλούμε για τον Χριστό και πόσοι από μας σκεφτόμαστε τον Χριστό, πόσοι από μας αισθανόμαστε κατά την διάρκεια της ημέρας την ανάγκη να επικοινωνήσουμε με τον Χριστό, να προσευχηθούμε και να εναποθέσουμε τα προβλήματά μας στον Κύριο, λέγοντας ένα ευχαριστώ για ό,τι καλό και αγαθό μας έδωσε, αλλά και να τον παρακαλέσουμε να μας διαφυλάξει από κάθε κακό.
Και εμείς διώχνουμε από την καρδιά μας τον Χριστό, αλλά και από το σπίτι μας.
Δεν θέλουμε να βασιλεύει στο σπίτι μας ο Χριστός.
Δεν θέλουμε το οικογενειακό δίκαιο να στηρίζεται στο σύνταγμα του Ευαγγελίου.
Δεν θέλουμε ο Χριστός να ρυθμίζει τις σχέσεις ανάμεσα στον άνδρα και στην γυναίκα, ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά.
Όλοι μας έχουμε αυτονομηθεί.
Θα ζήσουμε όπως θέλουμε.
Αυτό είναι το πνεύμα μας.
Θεέ, δεν υπάρχεις!
Και αν υπάρχεις θα σε γκρεμίσουμε.
Και αυτονομημένοι θα ζήσουμε όπως μας αρέσει.
Σ’ αυτό ακριβώς το στάδιο βρίσκεται σήμερα η κοινωνία μας.
Αυτονομημένοι από τον Θεό και καταπατώντας τον νόμο του Θεού, γευόμαστε τους καρπούς της ανομίας και της παραβάσεως του θεϊκού νόμου.
Ο φόβος έκανε τους Γαδαρηνούς να εξέλθουν και να πουν στον Χριστό «δεν σε θέλουμε στην πόλη μας» και ο Κύριος δεν μπήκε.
Αλλά και στις μέρες μας η ανθρωπότητα έχει αποξενωθεί από τον Θεό.

25 Απρ 2009

* ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ...ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΘΩΕΣ.

Η έκτρωση ενέχει πολλούς κινδύνους για την σωματική υγεία, που γίνονται πιο σύνθετοι για περισσότερες από μία εκτρώσεις και για εκτρώσεις που γίνονται στα τελευταία στάδια της κύησης.
Πολλές γυναίκες μπορεί να υποστούν βλάβες στο αναπαραγωγικό τους σύστημα χωρίς να το διαπιστώσουν και μόνο μετά από χρόνια να ανακαλύψουν ότι είναι στείρες ή κάτι ακόμα χειρότερο.
Η έκτρωση μπορεί να κάνει τις επόμενες κυήσεις περισσότερο επικίνδυνες, συντελώντας έτσι στην αύξηση της θνησιμότητας των μητέρων κατά τις επιθυμητές κυήσεις.
Κάθε γυναίκα που σκέπτεται την έκτρωση θα πρέπει να λάβει υπ' όψιν την πιθανότητα να υποστεί βλάβες στην υγεία της.
Οι γυναίκες που υποβάλλονται σε έκτρωση αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους :
Διάτρηση της μήτρας. Ρήξη τραχήλου. Εμφάνιση προδρομικού πλακούντα. Μελλοντική εξωμήτρια κύηση. Ενδομητρίτιδα. Ενδοτραχηλίτιδα. Πυελική φλεγμονή. Δευτεροπαθή αμηνόρροια ή στείρωση. Ενδομήτριες συμφύσεις. Ανεπάρκεια εσωτερικού τραχηλικού στομίου. Αυξημένη περιγεννητική νοσηρότητα και θνησιμότητα. Καθ’ έξιν αποβολές. Πρώιμους τοκετούς.
Κύριες επιπτώσεις της έκτρωσης στη σωματική υγεία:
Θάνατος.
Καρκίνος του μαστού.
Καρκίνος του τραχήλου, των ωοθηκών και του ήπατος.
Διάτρηση της μήτρας.
Προδρομικός πλακούς.
Προβληματικά παιδιά στις επόμενες κυήσεις.
Εξωμήτριος κύηση.

23 Απρ 2009

* ΓΙΑΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ Ο ΘΕΟΣ?

Γιατί να είμαστε οι μόνοι σε ένα άπειρο σύμπαν ρωτάνε πολλοί;
Γιατί έφτιαξε ο Θεός ένα άπειρο σύμπαν.
Για να κατοικούνε μόνο στην γη άνθρωποί;
Αρα πρεπει να δεχτουμε την ύπαρξη εξωγηινης ζωης.
Eίναι έτσι όμως;
Ας πούμε όμως ότι σαν Θεός έφτιαχνε μόνο την γη με την ατμοσφαιρά της άντε και έναν ήλιο να μας φωτίζει, αυτά που εμεις θεωρούμε απαραιτητα για να κατανοήσουμε τον Θεό.
Θα τον κατανοουσαμε όμως;
Κατά πρώτον θα βλέπαμε όλο τον κτιστό κόσμο.
Θα ξέραμε τα όρια του.
Θα ξέραμε κυρίως στις μέρες μας ότι μπορούμε ο καθένας να τον εξερευνήσει να τον χαρτογραφήση, ακομα και να τον καταστρέψει. (αυτό ηδη το εχουμε κανει).
Ο κοσμος τοτε θα μας φαινοταν μικρος καθως και ο Θεος που τον εφτιαξε.
Εδώ τωρα βλεπουμε το απειρο του συμπαντος και λεμε ότι δεν υπαρχει Θεος.
Φανταστειτε τι θα λεγαμε τοτε.
Εν τοιαυτη περιπτωση ο ανθρωπος που δεν θελει να πιστεψει δεν προκειται ποτε να πιστεψει.
Σκεφτομαι τωρα τι θα ηταν πιο λογικο να δημιουργουσε ενας Θεος;
Ενας άπειρος Θεος πιστευω ότι θα εφτιαχνε ένα απειρο συμπαν.
Το δημιουργημα θα επρεπε να είναι αντιστοιχο του δημιουργου.
Ο ανθρωπος παλι με την σειρα του είναι σε σχεση με τον δημιουργο του μηδαμινος και ασημαντος, και γι΄ αυτό πιστευω ότι τον τοποθετησε δικαια σε αυτό ακριβως που του αντιστοιχει.
Η αγαπη όμως του Θεου είναι για τον ανθρωπο απειρη.
Ο Θεος επιθυμει μεσα από απειρη επισης αγαπη να μοιραστει με τον ανθρωπο ολο αυτό το απειρο δημιουργημα του.
Θελει κάνοντας τον ανθρωπο κατά χαριν Θεο να μοιραστει μαζι του ολη του την δημιουργια.
Θεολογικά δεν είναι πιθανή η ύπαρξη εξωγίηνης ζωής.
Οι Πατέρες λένε ότι ο Θεός έφτιαξε όλη την κτίση από αγάπη για το ανθρώπινο γένος και μόνο γι αυτό.
Βεβαίως ο ίδιος ο Θεός δεν έχει μιλήσει ποτέ γι αυτό, επομένως η ύπαρξη άλλων έμψυχων πλασμάτων μακριά από τη Γη δεν θ' ανέτρεπε ουσιαστικά τη Θεολογία μας, απλά θα τροποποιούσε τον τρόπο, που βλέπουμε τον κόσμο, όχι όμως και τη Βασιλεία των Ουρανών.
Εχουμε αρκετή εργασία να κάνουμε στο μικρόκοσμο του εσωτερικού μας κόσμου, για ν' αγχονώμαστε για την απειροσύνη του έξω κόσμου και την πιθανότητα ύπαρξης άλλων έμψυχων πλασμάτων.
Δόξα τω Θεώ για όσα δημιούργησε με τόση αγάπη για μας, για όσα γνωρίζουμε και για όσα πιθανόν δεν γνωρίζουμε.

22 Απρ 2009

* ΖΗΣΑΜΕ ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΑΣΧΑ ΤΕΛΙΚΑ? ?

Ολοι γεμίσαμε τις εκκλησίες με κατάνυξη τη Μεγάλη Εβδομάδα...
Πόσοι όμως συσταυρωθήκαμε με το Χριστό ?
Πόσοι πήραμε απόφαση να αλλάξουμε τρόπο ζωής και να επιστρέψουμε συνειδητά στην Εκκλησία ?
Πόσοι είδαμε το Πάσχα σαν ευκαιρία προσωπικής ανάστασης ?
Ελάχιστοι πιστεύω...
Είδαμε πιστούς να πηγαίνουν στο ναό από συνήθεια...
Να πηγαίνουν να προσκυνήσουν τον Εσταυρωμένο ή και τον Επιτάφιο μασώντας τσίχλα... φλυαρώντας και κουβεντιάζοντας...Λες και δεν επιτελείτο μια κηδεια εκείνη την ώρα...
Αν είχαμε χάσει δικό μας άνθρωπο θα πηγαίναμε έτσι άνετοι ?
Δε νομίζω...Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πολλοί ότι ο Χριστός έχει απαιτήσεις από εμάς...Και ότι κάθε φορά καλούμαστε εμείς να υπερβούμε τα ανθρώπινα όρια και να συσταυρωθούμε μαζί του...
Και μετά στην Ανάσταση με το Χριστός Ανέστη δίνεται το ...εναρκτήριο λάκτισμα της αποχώρησης για να φάμε τη μαγειρίτσα...
Δε λέω και αυτή είναι μέσα στα έθιμα του Πάσχα...Δεν προέχει όμως να λειτουργηθούμε και να κοινωνήσουμε ?
Δηλαδή να πάρουμε το Χριστό μέσα μας προτού κάνουμε οτιδήποτε άλλο ?
Αυτά τα ολίγα από εμένα την ελάχιστη αδελφή εν Χριστώ ...
Χριστός Ανέστη σε όλους !
ΜΑΣ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ:
Η Ντινα απο Αθηνα
Την Ευχαριστουμε θερμα-
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

13 Απρ 2009

* ΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ...

Ο σύγχρονος άνθρωπος κάθε μέρα σκέπτεται τι να κάνει,τι υποχρεώσεις έχει.
Πιάνουμε χαρτί και μολύβι και υπολογίζουμε τι χρωστάμε και πού,και κανονίζουμε τα οικονομικά μας και την οικογενειακή μας ζωή.
Υπάρχει και Κάποιος που αυτές τις μέρες σταυρώνεται για εμάς,αλλά τον έχουμε ξεχάσει.
Αυτός,ζητάει από εμάς απλά πράγματα,αφοσίωση και αγάπη σε Αυτόν και καθαρή καρδιά.
Να είμαστε κοντά του τώρα που υποφέρει περίπου με τον ίδιο τρόπο που θα στεκόμασταν σε ένα φίλο που έχει πρόβλημα.
Αλήθεια ποιος απο εμάς θα δεχόταν για φίλο κάποιον που τον θέλει κοντά του μόνο στα γλέντια κσι στις χαρές και στις θλίψεις δεν κάνει ούτε ένα τηλέφωνο ?
Κανείς σίγουρα...Γι αυτό το λόγο ας θυμηθούμε έστω και τώρα,μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα κάποιες βασικές υποχρεώσεις μας.
Πέρα από τη νηστεία,που είναι αυτονόητη τέτοιες μέρες,υπάρχουν άλλα πράγματα καθόλου αυτονόητα όπως η συγχώρηση στους εχθρούς,η φιλανθρωπία, η ταπεινοφροσύνη,πράγματα που τα έχουμε ξεχάσει.
Και φυσικά η θεία κοινωνία,η οποία πρέπει να γίνεται αξίως.
Δηλαδή μόνο μετά απο αυστηρή αυτοκριτική για το πώς ζήσαμε στη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε .
Ας αναλογιστούμε κάναμε τίποτε από όσα οφείλουμε?
Αν όχι ας σπεύσουμε έστω και τώρα.
Ουδείς γαρ γνωρίζει τι τέξεται η επιούσα...
Κανείς μας δεν ξέρει αν αυτό το ΄Πάσχα θα είναι το τελευταίο του η όχι.
Οσο ζούμε ας προλάβουμε....
ΜΑΣ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ:
Η Ντινα απο Αθηνα
Την Ευχαριστουμε θερμα-Καλο Πασχα

* ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ...ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Συνηθιζεται απο πολλους Χριστιανους και ιδιως στα χωρια αλλα και στις πολεις τετοιες μερες να ασχολουνται με τις καθαριοτητες των σπιτιων τους,να καθαριζουν,να συμμαζευουν,να ασβεστωνουν,να κουραζονται και να αγχωνονται γενικα.
Θελουμε να τα εχουμε ολα ομορφα και ωραια,να λαμπει το σπιτι,θα ερθουν συγγενεις, επισκεπτες,φιλοι και γνωστοι οποτε πρεπει ολα να ειναι στην εντελεια.
Θα περασει ισως η Περιφορα του Επιταφιου μπροστα απο το σπιτι,μην γινουμε αφορμη και σχολιαζουν οι πιστοι και ευλαβεις Χριστιανοι της Περιφορας για το ποσο ακαταστατη ειναι η αυλη η το σπιτι μας.
Γενικα θελουμε να ειμαστε ενταξει απεναντι στους ανθρωπους...
Μας ενδιαφερει να τα εχουμε παντα καλα με τους ανθρωπους αλλα οχι με τον Θεο.
Σκεφτηκαμε αν ειμαστε ενταξει το ιδιο και για τον Χριστο?
Προετοιμασαμε καταλληλα την ψυχη μας να υποδεχτουμε τον Κυριο μας?
Εξομολογηθηκαμε?Νηστεψαμε?Μετανοησαμε?
Εστω και τωρα την Μεγαλη Εβδομαδα,ριξαμε εστω ενα δακρυ για τις αμαρτιες μας που καθημερινα σταυρωνουμε τον Υιον του Ανθρωπου?
Μετανοησαμε για τις αμαρτιες μας?
Πως θα παμε να μεταλαβουμε?
Ειμαστε καθαροι?Ειμαστε αξιοι να μεταλαβουμε Σωμα και Αιμα του Χριστου?
η θα το κανουμε απο συνηθεια να μας δει και ο κοσμος οτι δεν ειμαστε αποκομμενοι απο την Εκκλησια?
Πολλοι παραπονιουνται οτι δεν καταλαβαινουν Πασχα...επομενο ειναι αφου δεν θελουν Πνευματικη ζωη,δεν θελουν να συμμετεχουν σε οτι αφορα τις υποχρεωσεις απεναντι στον Λογο του Θεου.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ.
ΔΕΝ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ,ΟΧΙ.
ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ,ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ,ΜΟΝΟ ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ.

* ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ?

Ο λαός της Ιερουσαλήμ υποδέχτηκε θριαμβευτικά το Χριστό (Ματθαίος 21:1-11). Ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος στη σκέψη ότι ο Χριστός θα μπορούσε να γίνει ο Σωτήρας, ο Βασιλιάς που θα κατέρριπτε κάθε ανθρώπινη καταπίεση.
Ο Αρχηγός που θα έδινε τη λύση στον ανθρώπινο πόνο. Όμως η απογοήτευση διαδέχτηκε τη χαρά, όταν διαπίστωσαν ότι ο Ιησούς Χριστός δεν ήρθε να μείνει προσωρινά και να βασιλεύσει στη γη της αμαρτίας.
Ήρθε για να καταργήσει την αμαρτία και τη δύναμή της και να δικαιώσει κάθε έναν/μία που θα Τον δεχτεί ως προσωπικό του/της Σωτήρα. Αλήθεια, εμείς είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε το θέλημα του Θεού, ανεξάρτητα από τις συνθήκες της ζωής;
Είμαστε έτοιμοι να παίρνουμε από τα χέρια Tου και τις χαρές αλλά και τις θλίψεις; Είθε αυτές οι μέρες αλλά και κάθε μέρα της επίγειας ζωής μας, να έχουμε καρδιά δοξολογίας στον Κύριό μας, γνωρίζοντας ότι Αυτός θέλει το καλό μας.

8 Απρ 2009

* ΑΥΤΟΣ ΛΕΙΠΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ

Η ζωή μας έχει άφθονο φαγητό, έχει ρούχα, έχει παπούτσια, έχει αξεσουάρ, έχει στέγη, έχει αυτοκίνητο, έχει πολυτέλειες, έχει τα πάντα εκτός από ένα.
Δεν έχει Χριστό.
Μα αν δεν υπάρχει Χριστός τότε δεν υπάρχει ζωή.

* ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΚΟΥΕΙ?

Μας προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση αυτή η «σκληροκαρδία», η «ψυχρότητα», η «αδιαφορία» του Θεού και με όλο το δίκαιο μαζί μας
Τον δικάζουμε εκ νέου και Τον σταυρώνουμε ξανά.
Πώς τολμά ο Θεός να μην υπακούει αμέσως σε ότι του παραγγέλουμε;
Ειδικά όταν εμείς αποδεικνυόμαστε πρωτοπόροι στον πνευματικό στίβο επισκεπτόμενοι στα πεταχτά και βιαστικά την εκκλησία για να ανάψουμε ένα κερί, νηστεύοντας –και μάλιστα κουραζόμενοι- μία ή και καμία μέρα του έτους, μη εκκλησιαζόμενοι, μη εξομολογούμενοι, μη προσευχόμενοι και δοξολογούντες τον Κύριο τακτικώς και καθημερινώς, εμπαίζοντες και εξευτελίζοντες το τίμιο όνομά Του σε χυδαία ανέκδοτα, επικαλούμενοι Αυτόν και την Παναγία μόνο για να βλασφημήσουμε, επιδιδόμενοι στον πάσης φύσεως τζόγο, στην πορνεία, τη μοιχεία, την ανωμαλία, τιμώντες τα παιδιά μας σφάζοντάς τα από τις πρώτες τους εβδομάδες στην κοιλιά της μητέρας τους, κοινωνώντας αναξίως –φοβούμαστε τις περισσότερες φορές- και δίχως ως ορίζει η Εκκλησία το τίμιο Σώμα και το τίμιο Αίμα Του και εν τέλει υψηλοφρονούντες ότι είμαστε σωστοί σε όλα απέναντι στο Θεό.
Ότι εντάξει ο Θεός θα μας βάλει με τους καλούς, θα παραβλέψει τα λίγα (!!!) στραβά μας.
Αλλά πάραυτα ο Θεός δεν ακούει!

7 Απρ 2009

* ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ..

Αγάπα πρώτον τον Θεόν, έπειτα τον εχθρό σου
Βλέπε των άλλων τα καλά, το σφάλμα το δικό σου
Γυναίκα έχεις; Τίμα την. Δεν έχεις; Μη γυρέψεις
Δίδε καλόν αντί κακού και θέλεις αφεντέψεις
Εχε δια χειρότερον μόνον τον εαυτόν σου
Ζήσε καλώς, αν το κακόν το φεύγεις ως κρημνόν σου
Ημέρα δίχως προσευχή ποτέ να μην περάσει
Θρόνος Θεού θέλεις γενή, ταπεινωθείς εν πάσι
Ιδέα να χεις πάντοτε πως σήμερον πεθαίνεις
Κόλακα μήτε να δεχθείς μήτε εσύ να γένης
Λιμήν να είσαι των πτωχών, χαρά των θλιβομένων
Μήτηρ, πατήρ των ορφανών, ξενοδοχείον των ξένων
Να κοινωνής πολλές φορές τον χρόνον αναγκαίον
Ξομολόγου δέκα φορές όμως και έτι πλέον
Οσο μπορείς να περπατείς τρέχε στην εκκλησίαν
Πουλήσου και αγόρασε την άνω Βασιλείαν
Ρίψε τον πόνον του κορμιού και πόνει την ψυχήν σου
Σέβου την πίστιν σου γερά έως εις την θανήν σου
Του βασιλέως μας Χριστού τα πάθη να θυμάσαι
Υμνει και δόξαζε Αυτόν, αν θέλης Χριστού να σαι
Φοβού κι αγάπαν Τον ωσάν τα δυο σου μάτια
Χαίρε, δια αγάπην Του αν γένης και κομμάτια
Ψάλλε Αυτώ βράδυ, πρωί, καθημερινή και σχόλη
Ω πρέπει δόξα και τιμή. Αμήν να ειπέτε όλοι!

* ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ...

Ένα βράδυ ονειρεύτηκα πως περπατούσα στην παραλία με τον Κύριο.
Πολλές σκηνές από την ζωή μου περνάγανε αστραπιαία στον ουρανό.
Σε κάθε σκηνή παρατήρησα ίχνη(πατημασίες) στην άμμο.
Μερικές φορές υπήρχαν δύο ζευγάρια από ίχνοι και άλλες φορές μόνο ένα ζευγάρι.
Αυτό με ενόχλησε γιατί πρόσεξα πως κατά την διάρκεια των άσχημων περιόδων της ζωής μου , όταν υπέφερα , από αγωνία , λύπη ή ήττα έβλεπα μόνο ένα ζευγάρι ίχνη.
Και για αυτό είπα στον Κύριο .....«μου υποσχέθηκες Κύριε πως αν σε ακολουθούσα θα περπάταγες πάντα δίπλα μου.
Αλλά έχω παρατηρήσει πως όταν περνούσα δοκιμασίες στην ζωή , υπήρχε μόνο ένα ζευγάρι ίχνη.
Γιατί όταν σε είχα ανάγκη πιο πολύ δεν ήσουν δίπλα μου.»
Και ο Κύριος απάντησε «Τα χρόνια που έχεις δει μόνο ένα ζευγάρι ίχνη παιδί μου , είναι όταν σε κουβαλούσα.»

* ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΕ ΠΡΟΚΟΠΗ...

Γέροντα, τι θα γίνει με εμένα, δε βλέπω προκοπή.
-Εσύ σήμερα φύτεψες την κληματαριά και θέλεις αμέσως να πιεις κρασί.
Πρέπει να περιμένεις, να βγει το σταφύλι, να ωριμάσει, να το ραντίσεις, να το κόψεις, να το πατήσεις, να το βάλεις στο βαρέλι, να γίνει καλό κρασί και μετά να πιεις.
Μη βιάζεσαι λοιπόν.
Ακόμα είσαι αρχάριος.
Βρε παιδί μου, ζαλίζεσαι έτσι και, ενώ το στομάχι σου δεν μπορεί να χωνέψει το γάλα, πάς να φας μπριζόλα!
Γέροντας Παϊσιος

* ΣΟΦΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΖΩΗΣ

Κράτα όλα τα πράματα στην κατάλληλη απόσταση, μόνο την ψυχή σου πλησίαζε όσο περισσότερο στον Θεό. Εάν χύσεις νερό στη φωτιά, δεν θα έχεις ούτε νερό ούτε φωτιά. Εάν επιθυμήσεις το ξένο, θα μισήσεις το δικό σου και θα χάσεις και τα δυο. Εάν πλησιάσεις την υπηρέτρια όσο και γυναίκα, δεν έχεις ούτε υπηρέτρια ούτε γυναίκα Εάν πίνεις συχνά στην υγεία του άλλου, θα χάσεις τη δική σου. Εάν ασταμάτητα μετράς χρήματα του άλλου, όλο και λιγότερα θα έχεις δικά σου . Εάν ασταμάτητα μετράς τις αμαρτίες του άλλου, οι δικές σου θα αυξάνονται Εάν κυνηγάς και προφθάσεις την αλεπού, θα επιστρέψεις την κότα, όμως εάν κυνηγάς και προφθάσεις την αρκούδα δεν θα επιστρέψουν ούτε το μελίσσι ούτε εσύ.

* ΚΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ...

-Παρακάλεσα το Θεό να μου αφαιρέσει την αλαζονεία και ο Θεός μου είπε, ΟΧΙ!
Μου είπε, ότι δεν αφαιρούν την αλαζονεία, αλλά την απαρνούνται!
-Παρακάλεσα το Θεό να θεραπεύσει την κατάκοιτη κόρη μου Και ο Θεός μου είπε, ΟΧΙ!
Η ψυχή της είναι σώα και το σώμα έτσι κι αλλιώς θα πεθάνει!
-Παρακάλεσα το Θεό να μου χαρίσει την υπομονή και ο Θεός μου είπε, ΟΧΙ!
Μου είπε, ότι η υπομονή έρχεται μετά την δοκιμασία, δεν χαρίζεται, αλλά κατακτείται.
-Παρακάλεσα το Θεό να μου χαρίσει την ευτυχία και ο Θεός μου είπε- ΟΧΙ!
Μου είπε, ότι μου δίνει την ευλογία Του και αν θα γίνω ευτυχής η όχι- εξαρτάται μόνο από μένα!
-Παρακάλεσα το Θεό να με προφυλάξει από τον πόνο και ο Θεός μου είπε, ΟΧΙ!
Μου είπε, πως τα βάσανα απομακρύνουν τον άνθρωπο από τις έννοιες αυτού του κόσμου και τον οδηγούν σ' Αυτόν!
-Παρακάλεσα το Θεό να μεγαλώσει το πνεύμα μου και ο Θεός μου είπε, ΟΧΙ!
Μου είπε, πως το πνεύμα οφείλει να μεγαλώσει μόνο του.

* ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΕΝΟΣ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΥ ΓΑΜΟΥ

1. Για να συνηθίσει ο ένας τον άλλο χρειάζεται πολύς καιρός.
Όταν μιλάτε, κάνετε μια συνειδητή προσπάθεια, να καταλαβαίνετε ο ένας τον άλλο.
2. Μάθετε να κουβεντιάζετε τα προβλήματα σας ψύχραιμα.
Διαλέξτε σωστά αυτούς τους οποίους θα μπορούσατε να τα εμπιστευθείτε.
3. Βάλετε σωστές ανθρωπιστικές, χριστιανικές αρχές και σωστούς ανθρωπιστικούς χριστιανικούς σκοπούς στη νέα συζυγική ζωή.
4. Να είσαι λογικός και ρεαλιστής στις απαιτήσεις σου από το σύντροφο σου.
Να μην ζητάς πράγματα, που δεν μπορείς ή δεν θέλεις εσύ να κάνεις.
5. Να δέχεσαι πάντοτε τον σύντροφό σου σαν άτομο, σαν προσωπικότητα, και όχι σαν ρομπότ, που πρέπει αυτόματα να εκπληρώνει ορισμένους ρόλους στην ζωή.
6. Βλέπε τα σφάλματα του άλλου με επιείκεια.
Η ανοχή είναι η καλύτερη μέθοδος για την αντιμετώπιση των σφαλμάτων του άλλου. Μάθετε ο ένας να συγχωρεί τον άλλο.
7. Προσπάθησε να αντιληφθείς τι αρέσει και ευχαριστεί το σύντροφό σου, και ύστερα βρες σωστούς ανθρωπιστικούς τρόπους να το εκπληρώσεις για να τον ευχαριστήσεις.
8. Διαβάζετε την Καινή Διαθήκη του Χριστού και Θεου, για να βρίσκετε φώτιση, δύναμη και ενότητα στη νέα σας συζυγική ζωή.
9. Προσεύχεστε, παρακαλείτε και ευχαριστείτε το Θεό σε όλες τις στιγμές της νέας σας συζυγική ζωής, για να δυναμώνει διαρκώς η πίστης σας, η αγάπη σας και η ενότητα σας. Παρακαλείτε προς τούτο να πρεσβεύουν προς τον Πανάγαθο Θεό και οι Προστάται Άγιοι των ονομάτων σας.
10. Βάλτε το Θεό οδηγό και κυβερνήτη της νέας συζυγικής ζωής.
Η πίστη στον αληθινό Θεό θαυματουργεί. Μονάχα με οδηγό σας τον Παντοδύναμο αληθινό Θεό, και με σκέπη σας την Αγία Του Εκκλησία θα πετύχετε θαυμαστή, ειρηνική, συζυγική και οικογενειακή ζωή.

* ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ...

Ένας μοναχός εξομολογούμενος στον πνευματικό του, του είπε: - «Έπεσα πάτερ! Τι να κάνω τώρα; ρώτησε απελπισμένος». - «Να σηκωθείς», του απάντησε με την χαρακτηριστική του απλότητα ο γέροντας. ’Επειτα από κάμποσο καιρό ο μοναχός έρχεται πάλι στον πνευματικό του - «Ξανάπεσα πάτερ» κλαψούρισε. - «Να ξανασηκωθείς!» πρόσταξε ο γέροντας. - «Έως πότε;» ρώτησε ο μοναχός. - «Έως ότου σε βρει ο θάνατος».
''΄Οπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε''
Ας προσευχόμαστε στον Θεό να βρεθούμε την τελευταία μας στιγμή ... όρθιοι.

6 Απρ 2009

* ΝΑ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ...

'Όχι, αγαπητοί! Δεν είναι πιστοί αυ­τοί, τους οποίους αναφέραμε, και άλλοι ακόμη, τους οποίους δεν ανα­φέραµε, για να µη µακρύνωµε τό λόγο.
Δεν είναι πιστοί όλοι οι βαπτισμένοι χριστιανοί 'Ορθόδοξοι .
Πολλοί οι βα­πτισµένοι χριστιανοί 'Ορθόδοξοι, ολί­γοι οι πιστοί, πολύ ολίγοι πιστοί είναι εκείνοι, οι οποίοι πιστεύουν, οµολο­γούν και υπερασπίζονται την Πίστη, αγαπούν τό Θεό και τον συνάνθρωπο, έχουν καλοσύνη, προσεύχονται, εξομολογούνται, κοινωνούν, αγωνιούν για τη σωτηρία τους και τη σωτηρία των συνανθρώπων τους, κάνουν πνευματικόν αγώνα, αποφεύγουν τα µε­γάλα αµαρτήµατα, πολεμούν και τα µικρά, κακοπάθουν χάριν τού Χριστού και της σωτηρίας τους, κάνουν θυσίες ακολουθώντας τό θέλημα τού Θεού και όχι τό δικό τους θέλημα και τό θέλημα τού κόσμου, σηκώνουν σταυ­ρό και σταυρώνονται και αυτοί, για ν' αξιωθούν ενδόξου αναστάσεως και αιωνίου ζωης.

* ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ?

Είναι πιστοί όσοι ανοίγουν το στό­µα τους για να τρώγουν τα αγαθά τού Θεού, άλλα δεν ανοίγουν το στόμα τους για να ομιλήσουν για το Θεό και να υπερασπίσουν την Πίστη, όταν κοσμικοί και άπιστοι ομιλούν εναντίον τού Θεού και της Πίστεως;

* Η ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΤΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ?

Είναι πιστοί όσοι δεν έχουν την προθυμία, ούτε καν την περιέργεια, να ανοίξουν και να διαβάσουν την Αγία Γραφή, αλλά διαβάζουν κοσµι­κά βιβλία και περιοδικά, και κάθονται επί ώρες µπροστά στην τηλεόραση και ακούουν και βλέπουν ανωφελα πραγματα?

* ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ΠΙΣΤΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ?

Είναι πιστοί όσοι διατείνονται, ότι είναι χριστιανοί, αλλά δεν εκκλησιά­ζονται τακτικώς, δεν εξοµολογούν­ται τις αμαρτίες τους σε πνευματικό πατέρα και δεν κοινωνούν τό Χρι­στό, η κοινωνούν απροετοίμαστοι, χωρίς µετάνοια και χωρίς κατά δια­στήµατα εξομολόγηση των αμαρτιών τους;

4 Απρ 2009

* ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΕΛΙΚΑ?

ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΟΥ...
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ...
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ...
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ...
Ο ΑΝΤΡΑΣ...
ΤΑ ΧΡΥΣΑΦΙΑ, ΤΑ ΑΣΗΜΙΑ...
ΤΟ ΦΑΙ ...
ΤΟ ΝΕΡΟ ...
Ο ΑΕΡΑΣ...
ΤΙΠΟΤΑ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ,
ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥΣ ΕΧΩ

* ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΩΡΑ?

Θα σου δώσω ένα πορτοκάλι αν μου πεις που είναι ο Θεός, είπε κάποιος άθεος εμπαικτικά σ' ένα κοριτσάκι.
Εγώ θα σου δώσω μια πορτοκαλιά, αν μου πεις εσύ που δεν είναι ο Θεός, απάντησε το κοριτσάκι...

* ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟ...

Ενας γεωργος,μια φθινοπωρινη ημερα πηγε στο χωραφι του.
Ριχνει σκεφτικα το βλεμμα του γυρω,πανω στα σιωπηλα αυλακια.
-Τι θα μου δωσεις φετος χωραφακι μου?
Φαινεται να ρωτα.
Και το χωραφι του απαντα...
-Οτι μου σπειρεις,αφεντικο!

* ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΤΕ...

Αν θελεις να εχεις μεσα σου ειρηνη,μην κρινεις και μην κατακρινεις ποτε με κανεναν τροπο και κανεναν.
Αν θελεις να μαθεις να μην κρινεις και να μην κατακρινεις,προσεχε:
Μην αφηνεις τον εαυτο σου να επηρεαζεται απο τους αλλους.
Μην συμφωνεις με τα λογια τους.
Γινε κουφος και νεκρος για εκεινα που σου υποβαλλουν.

* ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ...

ΚΥΡΙΑΚΗ - στην Ανάσταση του Κυρίου (Παναγία Τριάς ο Θεός ελέησον ημάς).
ΔΕΥΤΕΡΑ - στους αγίους Ταξιάρχες (Άγιοι Αρχάγγελοι, πρεσβεύσατε υπέρ εμού).
ΤΡΙΤΗ - στον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και Βαπτιστή. (Βαπτιστά του Χριστού, πρέσβευε υπέρ εμού).
ΤΕΤΑΡΤΗ - στην σταύρωση του Κυρίου και στην Υπεραγία Θεοτόκο. (Σταυρέ του Χριστού, σώσον με τη δυνάμει σου και Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς).
ΠΕΜΠΤΗ - στους αγίους Αποστόλους και τον άγιο Νικόλαο. (Άγιοι Απόστολοι, πρεσβεύσατε υπέρ εμού και, Άγιε Νικόλαε, πρέσβευε υπέρ εμού).
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ - στην σταύρωση του Κυρίου. (Σταυρέ του Χριστού, σώσον με τη δυνάμει σου).
ΣΑΒΒΑΤΟ - στους αγίους Πάντες. (Άγιοι Πάντες, πρεσβεύσατε υπέρ εμού).

* ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Ο Πέτρος : τον σταύρωσαν!
Ο Ανδρέας : τον σταύρωσαν!
Ο Ματθαίος : τον έκαψαν ζωντανό σε ένα καμίνι.
Ο Ιάκωβος : τον έσφαξαν.
Ο Σίμωνας ο Ζηλωτής : τον σταύρωσαν!
Ο Φίλιππος : τον κρέμασαν ανάποδα.
Ο Ιάκωβος ο του Ζεβεδαίου : τον έσφαξαν.
Ο Βαρθολομαίος : τον σταύρωσαν!
Ο Ιούδας ο Θαδδαίος : τον θανάτωσαν με τόξα.
Ο Θωμάς : τον θανάτωσαν με τόξα.
Ο Ματθίας (που πήρε την θέση του Ιούδα του Ισκαριώτη): με φρικτά βασανιστήρια.
Ο Ιωάννης ο Θεολόγος : πέθανε με φυσικό θάνατο.

* ΝΑ ΕΝΑΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ... ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Να ένας ευτυχής πολλαπλασιασμός:
Κάθε πρωί να παίρνεις την απόφαση να κάνεις ευτυχισμένη την ημέρα σε ένα τουλάχιστον γνωστό σου.
Ένα ρούχο σε εκείνον που έχει ανάγκη.
Ένα λόγο παρηγορητικό σε κάποιο θλιμμένο.
Μια καθησυχαστική λέξη στον ταραγμένο. Εάν αυτό το κάνεις κάθε μέρα, ευεργετείς 365 πρόσωπα το χρόνο.
Κι αν ζήσεις άλλα 40 χρόνια από τότε που θ' αρχίσεις αυτή τη δουλειά, θα έχεις κάμει 14.600 ευτυχισμένους ανθρώπους.
Και θάχεις δημιουργήσει με το τίποτα ένα θησαυρό στον Ουρανό.

* ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ...

Μια νεαρή πριγκήπισσα περπατούσε μονάχη της σ΄ένα κτήμα του πατέρα της.
Σε μια στιγμή την πλησίασε ένας νεοφερμένος επιστάτης που δεν την ήξερε ακόμα και την ρώτησε: "Ποιά είσαι συ;" και εκείνη με απλότητα και γλυκύτητα, του απάντησε: "Εγώ δεν είμαι τίποτα!
Ο πατέρας μου όμως είναι ο Βασιλιάς".
Έτσι και ο κάθε χριστιανός μπορεί να πει: "Εγώ δεν είμαι τίποτα, αλλ' ο πατέρας μου είναι ο Θεός".
Από τον Θεό λοιπόν αντλούμε τη δόξα, τη δύναμη και το μεγαλείο μας.

* ΟΥΡΑΝΙΕ ΒΑΣΙΛΕΑ ΜΑΣ

Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε,
τό Πνεύμα τής αληθείας,
ο πανταχού παρών, καί τά πάντα πληρών,
ο θησαυρός τών αγαθών, καί ζωής χορηγός,
ελθέ, καί σκήνωσον εν ημίν,
καί καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος,
καί σώσον αγαθέ τάς ψυχάς ημών.

* ΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ...

...Καί πάντα γιά κάθε τί πού σκέφθεσθε νά κάνετε , νά λέτε “ἄν θέλει ὁ Θεός”, μήν πάθετε καί 'σεῖς ὅ, τι ἔπαθε κάποιος μιά φορά.
Εἶχε ἀποφασίσει νά πάει στό ἀμπέλι του γιά δουλειά.
Αὔριο πρωΐ-πρωΐ, λέει στή γυναίκα του , θά πάω στό ἀμπέλι῾ “Ἄν θέλει ὁ Θεός θά πᾶς”, τοῦ λέει ἐκείνη.
“Θέλει δέν θέλει ὀ Θεός, λέει ἐκεῖνος , ἐγώ θά πάω”.
Τήν ἄλλη μέρα ξεκίνησε νύχτα.
Στόν δρόμο ἐν τῷ μεταξύ πιάνει τέτοιος κατακλυσμός, πού ἀναγκάσθηκε νά γυρίσει πίσω.
Δέν εἶχε φέξει ἀκόμη.
Χτυπάει τήν πόρτα, “ποιὀς εἶναι;”, ρωτᾶ ἡ γυναίκα του.
“Ἄν θέλει ὁ Θεός λέει ἐκεῖνος ,ὁ ἄνδρας σου εἶμαι!”...
Ὁ ἄνθρωπος , ἄν θέλει νά μή βασανίζεται , πρέπει νά πιστέψει στό “χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν”, πού εἶπε ὁ Χριστός.
Νά ἀπελπισθεῖ δηλαδή ἀπό τόν ἑαυτό του μέ τήν καλή ἔννοια καί νά πιστέψει στήν δύναμη τοῦ Θεοῦ. ...
Τότε βρίσκει τόν Θεό.

* ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

Εκλήθηκα κάποτε να κηρύξω σε μια κηδεία.
Άνοιξα την Αγία Γραφή για να βρω κάτι σχετικό με επικήδειο. Μα δεν βρήκα.
Όπου συνάντησε νεκρό ο Κύριος τον ανάστησε.
Στη Γραφή δεν υπάρχει επικήδειος.
Υπάρχει μόνο κήρυγμα Αναστάσεως και διακήρυξη αθανασίας.
"Ο πιστεύων εις εμέ θάνατον ου μη θεωρήση εις τον αιώνα" εδίδαξε ο Κύριος.

3 Απρ 2009

* ΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ....

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική, μαθαίνει να κατακρίνει Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα, μαθαίνει να καυγαδίζει. Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία, μαθαίνει να είναι ντροπαλό. Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή, μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο. Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση, μαθαίνει να είναι υπομονετικό. Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο, μαθαίνει να εκτιμά. Αν ένα παιδί ζει μέσα στην δικαιοσύνη, μαθαίνει να είναι δίκαιο. Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια, μαθαίνει να πιστεύει. Αν ένα παιδί ζει μέσα σε επιδοκιμασία, μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση. Αν ένα παιδί ζει μέσα σε παραδοχή και φιλία μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο.

* ΟΛΗ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ

Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γής, ορατών τε πάντων και αοράτων.
Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιό του Θεού τον Μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων.
Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν, εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο.
Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα και ταφέντα.
Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς.
Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός.
Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.
Και εις το Πνεύμα το 'Αγιον, το κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των προφητών.
Εις μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν.
Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών.
Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος.Αμήν.

* ΜΗΠΩΣ ΤΙΣ ΞΕΧΝΑΜΕ?

Εγώ είμι Κύριος ο Θεός σου, ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλην εμού.
Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα, όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις υδασιν υποκάτω της γης.
Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω?
Εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου? τη δε ημέρα τη εβδόμη σάββατα Κυρίω τω Θεω σου?
Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, ίνα ευ σοι γένηται, και ίνα μακροχρόνιος γένη επί της γης.
Ου μοιχεύσεις.
Ου κλέψεις.
Ου φονεύσεις.
Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή.
Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστι.

2 Απρ 2009

* ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟ ΓΑΜΟ

2 κούπες αγάπη
1 κούπα ευγένεια
3 κούπες σεβασμός
1 κούπα ανοχή και κατανόηση
2 κούπες εμπιστοσύνη
1 κιλό πίστη στο Θεό
Τα χτυπάμε όλα μαζί στο μίξερ κι αφού περάσουμε τα στέφανα, το βάζουμε στη φωτιά της ρουτίνας και της καθημερινότητας!
Ανακατεύουμε διαρκώς αφαιρώντας τον εγωισμό που προκύπτει και προσθέτοντας όση υπομονή τραβήξει!
Συνεχίζουμε το ανακάτεμα εφ' όρου ζωής!
ΠΡΟΣΟΧΗ: αν σταματήσουμε το ανακάτεμα θα κολλήσει στο κατσαρόλι και ενδεχομένως να καεί!
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

1 Απρ 2009

* ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ

Ο Χριστός είναι ΕΝΑΣ.
Το Αίμα Του είναι ΕΝΑ.
Το άγιο Βάπτισμα είναι ΕΝΑ.
Και η Εκκλησία είναι ΜΙΑ.
Δεν υπάρχει, ούτε ΔΕΥΤΕΡΟΣ Χριστός, ούτε ΔΕΥΤΕΡΗ Εκκλησία.

* ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ...

Αληθινή ζωή, δεν υπάρχει
Σωτηρία, δεν υπάρχει
Αιώνια ζωή, δεν υπάρχει

* ΕΤΣΙ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΜΕ...

Αιώνια ζωή κληρονομάει, όποιος τηρεί το θέλημα του Θεού.
Μη κάνεις το λάθος να προβάλεις σαν «άλλοθι» δικό σου, το κακό παράδειγμα άλλων.
Ακόμη και αν έχεις υπ' όψη σου χιλιάδες αμαρτωλούς παπάδες, πού σε σκανδάλισαν, τίποτε για σένα δεν αλλάζει!
Η αμαρτία τους εσένα, να σου βάλει μυαλό έπρεπε!
Μη το ξεχνάς ποτέ!
Ο καθένας θα κριθή για την δική του πίστη και για τα δικά του έργα!..
Μία θα είναι τότε η απολογία.
-Σε τί, και σε τί έκταση, έδειξες συ πίστη;
-Σε τί, και σε πόση έκταση, ετήρησες και συ το θέλημα του Θεού;
Μόνο έτσι, μπορείς να ελπίζεις, ότι θα αποφύγεις την γέεννα και την κόλαση.
Μόνο έτσι, μπορείς να ελπίζεις και συ, ότι θά απολαύσεις την αιώνια ζωή.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ( Εις Α΄ Κορ., Ομιλία ΚΑ')

* ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Για του Θεό, δεν υπάρχει ούτε βράδυ, ούτε πρωί.
Ούτε γεννήθηκε. Ούτε θα πεθάνει ποτέ.
Για του Θεό, ο χρόνος είναι μία ήμερα.
Η ζωή Του είναι ένα παντοτινό ΣΗ­ΜΕΡΑ.
Σ' αυτό το ΣΗΜΕΡΑ κάνει ο Θεός όλες Του τις ενέργειες.
Σ' αυτό το ΣΗΜΕΡΑ γεννάει και τον Υιόν Του.
Ωριγένης

* ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΗΜΕΡΑ?

Στά πολύ παλιά χρόνια ὁ διάβολος ἐπινόησε ὅλα τά πάθη· ὅλες τίς κακίες· ὅλες τίς παλιανθρωπιές. Καί ἔσπρωχνε τούς ἀνθρώπους νά πορνεύουν, νά μοιχεύουν, νά σκοτώνουν, νά κλέβουν. Τό χειρότερο ἀπό ὅλα ἦταν, ὅτι ἔβαλε τούς ἀνθρώπους νά προσκυνοῦν σάν Θεό τόν ἥλιο, τήν σελήνη, τήν θάλασσα. Ὁ Θεός ἐθύμωσε καί ἤθελε νά τιμωρήσει τόν κόσμο. Εἶπε λοιπόν στόν Νῶε νά φτιάξει ἕνα μεγάλο καράβι. Γιατί; Γιά νά ἀποροῦν οἱ ἄλλοι καί νά τόν ἐρωτοῦν: Γιατί τό φτιάχνεις; Τί τό θέλεις; Καί εἶπε στόν Νῶε, νά τούς ἀπαντάει: Ὁ Θεός θέλει νά τιμωρήσει τόν κόσμο! Καί θά κάμει κατακλυσμό! Τόν ἐρωτοῦσαν. Καί τούς τό ἔλεγε. Καί ἐκεῖνοι τόν περιγελοῦσαν! Καί τόν ἔλεγαν: «τρελλό»! Ἔλεγαν: Ἄκου, ὁ Θεός θά χαλάσει τόν κόσμο!... Ὁ Νῶε τήν δουλειά του! Καί σέ ἑκατό χρόνια τό καράβι τελείωσε. Τό ἄλειψε μέ πίσσα. Καί μπῆκε μέσα. Αὐτός· τά παιδιά του· καί οἱ γυναῖκες τους: ὀκτώ ἄτομα. Καί τά ζῶα. Ὅλα! Καί οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι; Τρώγανε, πίνανε, γλεντοῦσαν, ἔκαναν ἔργα διαβολικά. Καί τότε ὁ Θεός ἄνοιξε τούς καταρράκτες τοῦ οὐρανοῦ: βροχή-ποτάμι! Μαζεύτηκαν γύρω ἀπό τήν κιβωτό καί φώναζαν: -Νῶε, λυπήσου μας! Πάρε μας στήν κιβωτό! Τούς ἀπάντησε ὁ Νῶε: -Ποῦ ἤσαστε τόσα χρόνια, πού σᾶς τό ἔλεγα; Ἀργά τό θυμηθήκατε! Ἡ βροχή συνεχίστηκε σαράντα ἡμέρες. Καί πνίγηκαν ὅλοι. Τί ἔκαναν οἱ ἄνθρωποι τήν ἐποχή τοῦ Νῶε λίγο πρίν ἀπό τόν κατακλυσμό. Ἔτρωγαν. Ἔπιναν. Ἔκαναν ἔρωτα. Γλεντοῦσαν. Καί ὅταν ἄκουγαν λόγο Θεοῦ, γέλαγαν. Περιγελοῦσαν καί τόν Θεό καί τόν λόγο Του. Καί ἦρθε ἐπάνω τους ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ.
Λέγει ὁ Χριστός: Στούς ἔσχατους χρόνους οἱ ἄνθρωποι θά κάνουν τά ἴδια. Θά ζοῦν σάν νά μήν ὑπάρχει Θεός. Καί ὅταν κανείς τούς μιλάει γιά τόν Θεό καί τό θέλημά Του, θά τόν περιγελοῦν! Τά λόγια αὐτά, ἀδελφοί μου, ΔΕΝ εἶναι ΔΙΚΑ ΜΟΥ. Εἶναι ΛΟΓΙΑ τοῦ ΘΕΟΥ. Ὅποιος θέλει ἄς πιστεύσει. Ἐγώ τό χρέος μου τό ἔκαμα.
Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ (Ἀπό τήν Διδαχή Γ’)

* ΘΕΕ ΑΚΟΥΣ?

Θεέ, χάριζε μας αταραξία, για ν' ανεχόμαστε ότι δεν μπορούμε ν' αλλάξουμε. Θεέ, χάριζε μας θάρρος, για ν' αλλάζουμε αυτό που μπορούμε. Θεέ, χάριζε μας σοφία, για να διακρίνουμε το ένα από το άλλο Aν όχι Εσύ, τότε ποιος;
Aν όχι τώρα, τότε πότε;

* ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΕΝΤΑΘΛΟ

Α΄ Να ζούμε απλά.
Μην προγραμματίζουμε πολλά πράγματα για την ίδια μέρα.
Β΄ Να ξοδεύουμε λιγότερα απ’ όσα κερδίζουμε.
Τα αποτελέσματά του είναι η ικανοποίηση και η ψυχική ηρεμία.
Γ΄ Να σκεφτόμαστε δημιουργικά.
Μόνο χρήσιμες σκέψεις να επιτρέπουμε να φωλιάζουν στο νου μας.
Δ΄ Να ελέγχουμε τους τρόπους μας.
Αυτοί παίζουν βασικότατο ρόλο στο να ζούμε ειρηνικά με τους άλλους.
Ε΄ Να είμαστε γενναιόδωροι.
Η προσφορά από το χρόνο μας, από τις ικανότητές μας και από τα χρήματά μας δίνουν χαρά όχι μόνο στους άλλους, αλλα και μάλιστα περισσότερη σε εμάς

* ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ...

Ξέρω ότι θέλεις να είσαι πραγματική χριστιανή.
Και μια πραγματική χριστιανή πρέπει όχι μόνο να είναι, αλλά και να φαίνεται.
Γι αυτό, σε παρακαλώ, να προσέξης την εξωτερική σου εμφάνιση.
Να είσαι απλή.
Το χρυσάφι, δεμένο σε πολύτιμες πέτρες, δεν στολίζει γυναίκες σαν και σένα.
Πολύ περισσότερο το βάψιμο.
Δεν ταιριάζει στο πρόσωπό σου, την εικόνα του Θεού, να την παραποιής και να την αλλάζης, μόνο και μόνο για να αρέσης.
Ξέρε το ότι αυτό είναι φιλαρέσκεια και να μένης απλή στην εμφάνιση.
Τα βαρύτιμα και πολυτελή φορέματα, ας τα φορούν εκείνες, που δεν επιθυμούν ανώτερη ζωή, που δεν ξέρουν τι θα πη πνευματική ακτινοβολία.
Εσύ, όμως έβαλες μεγάλους και υψηλούς στόχους στη ζωή σου.
Κι αυτοί οι στόχοι σου ζητούν όλη τη φροντίδα κι όλη την προσοχή. (...)
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

* ΤΟ ΣΚΕΦΤΗΚΑΜΕ ΑΥΤΟ?

Ο Κύριος μας ζητάει να σηκώνουμε τον σταυρό μας με πίστι και χαρά.
Θα πρέπει να συναισθανώμαστε ότι πριν μας δώση ο Χριστός τον δικό μας σταυρό, τον ζύγισε με την αγάπη Του δίκαια, ώστε να είναι για τα δικά μας ακριβώς τα μέτρα.
Δεν είναι λοιπόν περισσότερο βαρύς από όσο αντέχουμε.
Είναι μάλιστα ελαφρύτερος από τον σταυρό άλλων Χριστιανών και ασυγκρίτως ελαφρύτερος από τον ασήκωτο σταυρό του Κυρίου μας. Ας τον σηκώνουμε λοιπόν με χαρά, μέχρι θανάτου.

* Η ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ

Τρία είναι τα γεγονότα στη ζωή του ανθρώπου.
ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ, ΖΕΙ, ΠΕΘΑΙΝΕΙ.
Δεν αισθάνεται το πρώτο, υποφέρει στο τρίτο και ξεχνάει να χαρεί το δεύτερο.
Όταν δεν έχει κανείς εκείνο που αγαπά, πρέπει να αγαπά εκείνο που έχει.
Η χαρά είναι στη ζωή ότι το λάδι στο λυχνάρι.
Μην επιτρέπεις ποτέ στον εαυτό σου, η αγωνία για το αύριο να σβήνει τις λίγες χαρές του σήμερα.

* ΠΩΣ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ...

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που βλέπουμε πολλές δυσκολίες!
Μας κυριεύει μία ανησυχία ότι δεν είναι δυνατόν να τα καταφέρουμε και πελαγώνουμε.
Γιατί άραγε;
Βεβαίως διότι κάτι μας παρέσυρε και δεν έχουμε τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό στο νου μας. Άρα χάσαμε την πίστη μας.
Μη έχοντας τον Κύριο στο νου μας, γεμίζουμε φοβίες αδικαιολόγητες. Τι μας έχει πει ο Κύριος;
Εάν πιστεύουμε, ακόμη και βουνά μπορούμε να μετακινήσουμε. Βουνά προβλημάτων, βουνά δύσκολων καταστάσεων.
Ας ζητήσουμε τη βοήθειά Του!
Τι είπε στο λαό Του τον Ισραήλ; «ολίγον κατ’ ολίγον θέλω εκδιώξει αυτούς απ’ έμπροσθέν σου».
Λίγο λίγο και θα τα καταφέρουμε. Με υπομονή, προσευχή και επιμονή θα δυναμώσει η πίστη μας και μετά όλα θα είναι ευκολότερα!