12 Απρ 2011

* Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.



ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ,ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ.


Το σημερινο ερωτημα ειναι...

''Οποτε πηγαινω να ζητησω μια χαρη απο τον Χριστο η΄ την Παναγια και κοιταζω τις εικονες τους,με πιανουν τα κλαματα.
Νιωθω ασχημα οταν τους ζηταω βοηθεια.
Γιατι συμβαινει αυτο?''

4 σχόλια:

  1. Ανώνυμος12/4/11 17:28

    Η ανηκόντων στους αδικημένους (ΔΙΑ ΣΤΑΥΡΟΎ ΣΟΥ Ο ΟΔΗΡΜΟΣ ως παράπονο)
    Η ανηκόντων στους δυνάστες έχεις τύψεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος12/4/11 17:34

    Δες με στέκομαι μπροστά στην πόρτα
    και χτυπώ. Αν κάποιος ακούσει
    την φωνή μου και μ' ανοίξει
    την πόρτα, θα μπω στο σπίτι του
    και θα δειπνήσω μαζί του
    και αυτός μαζί μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος13/4/11 01:57

    Κάποιοι πατέρες της εκκλησίας μας μας λέγουν πως υπάρχουν πολλών ειδών δάκρυα[επτά περίπου αιτίες]..
    ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
    ΔΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
    ΔΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ
    ΔΑΚΡΥΑ ΦΥΣΙΚΑ [ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ]
    ΔΑΚΡΥΑ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ
    ΔΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΜΕΘΗ Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
    ΔΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΛΗΓΕΣ Η ΑΝΑΓΚΕΣ ΒΙΟΤΙΚΕΣ ..ΠΤΩΧΕΙΑΣ Κ.Λ.Π

    ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΡΩΤΑ ΕΙΝΑΙΕΙΝΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ --ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΕΙΝΑΙ ,ΟΥΤΕ ΚΑΛΟ ΟΥΤΕ ΚΑΚΟ ΕΝΩ ΚΑΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΦΕΛΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΞΕΝΑ ΠΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΩΝ

    --------
    Δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς για κάποιο άτομο τι αισθάνεται ..ακόμη και η μητέρα που τον γέννησε δεν μπορεί απόλυτα να τον καταλάβει.Συνήθως υπάρχουν διάφορες συγκινησιακές καταστάσεις όταν φιλά κανείς μιάν εικόνα του Ιησού η της Παναγίας μας οι οποίες δεν έχουν την ίδια ένταση κάθε φορά επειδή είναι και τα προβλήματα διαφορετικά κάθε φορά.
    Αν είναι κατάσταση της ψυχής εν μετανοία είναι φυσικό να αισθάνεται κανείς άσχημα.Και είναι και το ζητούμενο δηλαδή.πην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ίσως είναι τύψεις αμαρτωλότητας, ίσως είναι παράπονο, ίσως πηγάζουν από το ίδιο το πρόβλημα, ίσως και από εσφαλμένη αντίληψη, μπορεί από εγωισμό, μπορεί από ταπεινότητα, ίσως προσδοκίες δικαίωσης (κάτι αντίστοιχο που συμβαίνει στους επαίτες οι οποίοι παίρνουν το λυπημένο ύφος και παρακαλούν για έλεος).

    Το θέμα είναι προσωπικό και νομίζω πως διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση.
    Ας μη θεολογούμε ή φιλοσοφούμε ασκόπως όταν πρόκειται για τέτοια θέματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εσεις τι λετε?