ΜΑ ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ ΣΕ ΜΕΝΑ ΤΥΧΑΙΝΟΥΝ???
ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΠΟΥ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΙ.
ΑΓΑΝΑΚΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΥΧΙΑ ΜΑΣ.
Ειναι και ομως πως βλεπουμε τα πραγματα και τις καταστασεις.
Απο ποια οπτικη γωνια θα λεγαμε.
Ισως μερικα πραγματα εμας να μας φαινονται βουνα,και να ειναι κατι το απλο για καποιους αλλους.
Αν φοραμε μαυρα γυαλια επομενο θα ειναι να τα βλεπουμε ολα μαυρα.
Μηπως θα πρεπει να αλλαξουμε γυαλια?
Μα και πρασινα να φορεσουμε θα τα βλεπουμε πρασινα κτλ κτλ.
Το σιγουρο παντως ειναι να προσευχομαστε.
Η προσευχη ειναι δυναμη.
Οτι δεν μπορουμε εμεις να αλλαξουμε,μπορει ο Θεος.
''Ζητειστε και θα λαβετε'' ειπε.
Λετε αν ζηταμε απο το Θεο οτι δεν μας ακουει?
Λετε να ειναι κουφος ο Θεος?
Ο Θεος δεν ειναι κουφος,εμεις ειμαστε και τυφλοι και κουφοι και παραλυτοι.
Δεν ειμαστε αξιοι να λαμβανουμε τα μηνυματα Του.
Το αλλο ειναι οτι οταν απομακρυνομαστε απο τον Θεο,απομακρυνομαστε απο την χαρη και προστασια Του.
Σαν να αφηνουμε ενα αρνι μονο του στο βουνο.
Το αποτελεσμα ξερουμε ποιο θα ειναι.
Καπως ετσι συμβαινει και με εμας.
Οσο πιο μακρυα απο την χαρη του Θεου τοσο χειροτερα για μας.
Γιαυτο η κατευθυνση μας να ειναι προς τον Θεο και οχι αντιθετα Του.
ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΦΟΒΗΘΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ.
ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ?
ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εσεις τι λετε?