2 Φεβ 2015

* ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ...




ΗΤΑΝ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΣΧΟΛΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ.
ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΟΥΣ.
ΑΛΛΟΙ ΗΤΑΝ ΕΡΓΑΤΕΣ,ΑΛΛΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΓΡΑΦΕΙΟΥ,ΑΛΛΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ,ΑΛΛΟΙ ΑΠΛΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ.
ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ ΕΠΙΒΙΒΑΣΤΗΚΕ ΕΝΑΣ ΚΥΡΙΟΣ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 50-60 ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ ΛΕΡΩΜΕΝΑ ΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΗΤΑΝ ΝΑ ΜΥΡΙΖΑΝ ΑΣΧΗΜΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΑΠΛΥΤΑ,ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΠΟΣΟΥΣ ΜΗΝΕΣ.
ΜΟΛΙΣ ΚΑΘΗΣΕ ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΛΟΝΤΥΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑ,ΑΥΤΗ ΕΒΑΛΕ ΤΟ ΚΑΣΚΟΛ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΗΝ ΜΥΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΣΜΕΣ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ Η ΚΥΡΙΑ ΣΗΚΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΒΓΗΚΕ ΕΞΩ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΑΣΗ.

ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΠΟΙΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΤΑΝ Ο ΒΡΩΜΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ Ο ΚΑΘΑΡΟΣ.
ΦΥΣΙΚΑ ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΤΟ ΞΕΡΕΙ ΑΛΛΑ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΟΤΙ ΙΣΩΣ Ο ΒΡΩΜΙΚΟΣ ΑΣΤΕΓΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ Η ΚΑΛΟΝΤΥΜΕΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΣΧΗΜΗ ΨΥΧΗ.

Ο ΑΣΤΕΓΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΜΙΑ ΟΜΠΡΕΛΑ,ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΑΚΙΔΙΟ.
ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΕ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΑΛΛΑ ΘΕΛΗΣΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΘΟΤΑΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ.
ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΓΟΣ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΜΗΝΕΣ.
ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΤΡΕΝΑ.
ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΕΞΩ ΝΑ ΠΙΕΙ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΤΙ ΝΑ ΦΑΕΙ.

ΜΙΛΟΥΣΕ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΕΥΓΕΝΙΚΑ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ  ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΑΣΤΕΓΟ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΕ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ.

ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΟΤΑΝ ΕΤΟΙΜΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΣΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ 5 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ.
Ο ΑΣΤΕΓΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΗΤΑΝ ΤΟ ΕΞΗΣ:
''ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΚΑΤΙ,ΕΡΧΕΤΕ ΜΕΓΑΛΟ,ΕΝΩ ΟΤΑΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΚΑΤΙ,ΕΡΧΕΤΕ ΜΙΚΡΟ''

ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΟΤΙ ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΝΑ ΒΡΕΘΩ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ,ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ.
ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.

ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΣΤΕΓΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΘΕΣΗ.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΑΘΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΝΕΑΡΟΣ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΕ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ.

ΟΤΑΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΟ ΤΡΕΝΟ Ο ΝΕΑΡΟΣ ΣΗΚΩΘΗΚΕ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΓΡΗΓΟΡΑ 40 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ ΒΙΑΣΤΙΚΑ.
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΕ Ο ΑΣΤΕΓΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΗΤΑΝ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Ο ΝΕΑΡΟΣ ΕΦΥΓΕ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΕΝΟ,ΣΙΓΟΥΡΑ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ.
ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΠΟΝΟ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΓΕΝΑΙΟΔΩΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΞΕΝΟ.

Ο ΑΣΤΕΓΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΤΡΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΙΣ ΚΡΥΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ...



***ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ.

7 σχόλια:

  1. Ανώνυμος3/2/15 12:51

    Ας αποφασίσουμε επιτέλους με ποιον θέλουμε να είμαστε!
    Θέλουμε να ασχολούμαστε μόνο με τον εαυτό μας και τη ζωή μας ή θέλουμε να είμαστε σαν αυτό τον νεαρό που άπλωσε το χέρι του και βοήθησε τον συνάνθρωπό του;
    Δεν έχουν σημασία ούτε τα 5 ευρώ, ούτε τα 40...σημασία έχει τι βρίσκεται στην καρδιά μας.
    Μπορούμε να έχουμε "μάτια" και να βλέπουμε γύρω μας τι συμβαίνει, πόσοι άνθρωπου πονάνε και βασανίζονται ή να γυρνάμε το κεφάλι σε όλα αυτά σαν να μην μας αφορά.
    Αλλα και πάλι, ο Χριστός θέλει κοντά Του ευγενικές ψυχές.
    Μόνο μια αληθινά ευγενική ψυχή θα προσέξει τους αδύναμους και τους ανίσχυρους.
    Μόνο μια ευγενική ψυχή θα σπεύσει προς βοήθεια.
    Ιωάννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος3/2/15 12:59

    Ναι, υπάρχουν εκείνοι που βοηθούν τους αδύνατους.
    Υπάρχουν εκείνοι που στηρίζουν τους φτωχούς.
    Υπάρχουν εκείνοι που κάνουν ελεημοσύνες.
    Υπάρχουν εκείνοι που προσεύχονται για όλους.
    Υπάρχουν εκείνοι που ξέρουν την λέξη "ευχαριστώ".
    Υπάρχουν εκείνοι που δακρύζουν στην θέα πονεμένων ανθρώπων.
    Υπάρχουν εκείνοι που θυσιάζονται για τους άλλους.

    Σίγουρα κάπου δίπλα μας υπάρχει κάποιος που μας χρειάζεται. Και ο Χριστός μας θα χαρεί πολύ εαν απλώσουμε το χέρι μας για βοήθεια.
    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  3. O Άστεγος της υπόθεσης είναι ο αληθώς επιστεγασμένος Της Θείας Χάριτος, ενώ είναι αμφίβολο για εμάς, τους διάγοντες τη ζωή υπό στέγη και κεραμιδίου.

    Ο φίλος μας είναι ο πραγματικός ελεύθερος, εκ της κοσμικής και βιοτικής μέριμνας, που αποχαυνώνει τον σύγχρονο άνθρωπο και καταρρακώνει την ψυχή. Είναι ο περιφρονημένος, ο σιωπηλός, και αφανής νικητής του κόσμου τούτου, και μέσα στον παράδεισο.

    Εμείς θεωρητικά έχουμε Πίστη εν Χριστώ, όσο έχουμε δουλειά, βιβλιάριο καταθέσεων, περίθαλψη, κοινωνική ασφάλιση, ΑΜΚΑ, σύνταξη, κοινωνική ζωή και πελατειακές γνωριμίες, Εκείνος ως άλλος Χριστός δεν έχει που την κεφαλή κλίνει.

    Εκείνος, άσχετα με το λόγο που έφτασε σε αυτή την πολύ υψηλή και απόλυτα ελεύθερη κατάσταση, είναι ο μοναδικός από όλους της ιστορίας, που αγόγγυστα και ειρηνικά έχει συμφιλιωθεί όπως ο Ιώβ, με την εκ Θεού επιτρεπόμενη κατάσταση.

    Αυτός είναι η ευγενική ψυχή, ο άνθρωπος Του Θεού και όχι εμείς οι λοιποί, παρά το γεγονός ότι γινόμαστε και ελεήμονες δίνοντας και χρηματική βοήθεια.

    Εμείς έχουμε ανάγκη από τον "άστεγο", όχι ο "άστεγος" από εμάς.

    Πραγματικά, αν και αισθάνομαι την τεράστια αδυναμία μου στην Πίστη, τον θαυμάζω τον ζηλεύω και υποκλίνομαι στο μεγαλείο της ψυχής του.

    Η μεγαλύτερη υπόθεση όλης της πνευματικής μας ζωής είναι να υπομείνουμε αγόγγυστα ότι ο Θεός επιτρέψει για εμάς.
    Μακάρι να αξιωθώ, να ταυτιστώ με αυτόν τον άνθρωπο του Θεού, και αγόγγυστα και ατάραχα να μένω ακλόνητος σε ότι επιτρέψει ο Θεός για τις αμαρτίες μου.

    Του βάζω ειλικρινή μετάνοια και τον χαιρετίζω ως Εκείνος είναι ο απόλυτα ελεύθερος άνθρωπος, ο Νικητής του κόσμου τούτου!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος4/2/15 10:09

      "Εμείς έχουμε ανάγκη από τον "άστεγο", όχι ο "άστεγος" από εμάς.". Πολύ σωστή η σκέψη σου, Μαρίνο.

      Δεν είναι δικό μας αυτό που έχουμε....δικό μας είναι οτιδήποτε δίνουμε στους άλλους!
      Ιωάννης

      Διαγραφή
  4. Ανώνυμος4/2/15 10:51

    Ζούσε μόνη η φτωχή γριούλα μέσα σε μια αφόρητη μοναξιά. Κανείς και ποτέ δεν έμπαινε στο φτωχικό της.
    Ένα πρωί πήγε με τις πενιχρές της οικονομίες στην αγορά για ψώνια. Γύρισε κρατώντας στα χέρια της αντί για τρόφιμα ένα κλουβί με έναν παπαγάλο μέσα.
    "Τι είναι αυτό";, ρώτησαν οι γείτονες.
    "Μιλάει!", ξεφώνισε η γριούλα. Μιλάει και λέει «Καλημέρα» και «γεια σου».
    Και σπάζει έτσι τη μοναξιά, που είναι χειρότερη και από την πείνα και την ανέχεια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος4/2/15 10:59

    Έχασα τα πάντα εκτός απο κείνα που έδωσα.
    Αποστολία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος4/2/15 15:17

    Ωραιες εμπειριες ολων ..
    Εχω και εγω μια ιστορια απο μια γειτονοπουλα παμπτωχη ..η εκκλησια βρηκε ενα σπιτι και της πληρωνετο νοικι,ετρωγε εκει στην εκκλησια η γυναικα αυτη.
    Οταν η εκκλησια δυσκολευοταν να σιτισει τους απορους,σταματησε να της πληρωνει το νοικι.οποτε η γυναικα μη πληρωνοντας ειχε τα γνωστα προβληματα της εξωσεως.Η σπιτονοικοκυρα την εβγαζε μονο θα εμενε εΑν γινοτααν μααρτυρας του ιαχωβα.
    Βλεπουμεπως και οι πτωχοι αντιμετοπιζουν προβληματα πιστεως.
    Κλαμμενη το ειπεκαπου και δηλωσε πως ζει σε ενα διαζωμα στον κεντρικο δρομο ,μεσα σε μια κουτα μεγαλη που την πηρε απο το σουπερ.
    Εμαθα πως καναν ενεργειες και την πηγαν στο ψυχιατρειο για ενα πιατο φαγητο και λιγη ζεστασια...αν ,,,,
    Θυμηθηκα πως το καλοκαιρι φορουσεενα παλτο και το χειμωνα το ιδιο και μου ειχε πει πως κρυωνε ενω ειχε καυσωνα.
    Το μονο που ειπε στη γνωστη λιγο πριν την παρουν στο ψυχιατρειο..
    Ιαχωβιτισσα δεν γινομαι που να πεθανω ...
    Την πιστη μου δεν την αλλαζω μετιποτα.....
    Πην

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εσεις τι λετε?