13 Ιουν 2010

* ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΛΟΥΣΙΟΙ...

Να μην πεις στη ζωή πως γεννήθηκες φτωχός.
Σε τσιγγάνου σκηνή αν πρωτοειδες το φως
πάλι θα 'σουν πιο πλούσιος απ' ότι ο Χριστός.
Ένα λάκκο φτωχό και δυο πήχες με γη,
όσο αν είσαι φτωχός θα τους έχεις εσύ...
Στου Θεού Τον Υιό,τ' αρνηθήκαν κι αυτό.

Αυτα ειναι λογια ...
πραγματικα,η αληθεια στην ζωη μας,που παραπονιομαστε συνεχως.
Κλαιγομαστε για τα πιο μικρα και απλα πραγματα.  
Οσο και να λεμε οτι εμεις ειμαστε σε ασχημη κατασταση,ας διαβαζουμε αυτα τα λογια.
Ο  Χριστος ηρθε να μας σωσει,ηρθε σαν βασιλεας,οχι ομως οπως τον περιμεναν οι εβραιοι,αλλα σαν βασιλεας των ουρανων.
Και ηρθε για σενα και για μενα,φτωχος,ουτε παπουτσια ειχε να φορεσει,ταξιδευε οπως ολοι,εκεινη την εποχη για να  μιλαει στον κοσμο,να κανει θαυματα κτλ.
Περασε τοσα και τοσα,σταυρωθηκε για εμας και τον αντιμετωπιζαν σαν κουρελι.
Και ολα αυτα σε ποιον?
Στον Βασιλεα των ολων,στον Μοναδικο Σωτηρα,στον Λυτρωτη,στον Ιατρο της Ψυχης και του Σωματος μας...
Και ομως καποιοι τον αντιμετωπισαν ετσι.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΛΥ ΠΛΟΥΣΙΟΙ,ΗΡΘΑΜΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΕΣΕΙΣ,ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΥΚΟΛΙΕΣ.
ΑΣ ΜΗΝ ΠΑΡΑΠΟΝΙΟΜΑΣΤΕ.
ΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΞΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΝΑ ΖΟΥΜΕ.

ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εσεις τι λετε?