13 Ιουν 2012

* ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ

Βρίσκομαι σε μοναστήρι , μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και Της λέω τα προβλήματά μου.
Τους καυγάδες μου με τους γονείς μου, το ότι δεν βρίσκω δουλειά, την υπομονή μου που τελειώνει και άλλα…
Και εκεί που προσεύχομαι και παραπονιέμαι για τα πολλά μου προβλήματα, έρχεται ένας πατέρας με την κόρη του στην αγκαλιά, να προσκυνήσουν. Το κοριτσάκι ήταν σπαστικό, τα πόδια και τα χεράκια της ήταν μαζεμένα και με το κεφάλι της κοιτούσε συνέχεια προς τα επάνω.
Ξαφνικά έπαψα να σκέφτομαι τα δικά μου προβλήματα.
Ένιωσα ανόητη που παραπονιόμουν για τη δική μου ζωή.
Έκανα μια μικρή προσευχή για το μικρό κοριτσάκι και έφυγα…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εσεις τι λετε?