ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΕΝΟΣ ΑΞΙΟΥ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΥ ΙΕΡΑΡΧΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ.
Είναι η επιλογή της Εκκλησίας εκείνη, που τις μέρες που η μνήμη μιας γυναίκας μάρτυρος η μεγαλομάρτυρος τιμάται, να αναγιγνώσκετε η ευαγγελική περικοπή η περιγράφουσα τη θεραπεία της αιμοραούσης γυναικός.
Γνωστό το θαύμα του Ιησού με αυτή τη γυναίκα που ενώ ο Κύριος βρισκόταν συνθλιβώμενος από το πλήθος των ανθρώπων, που σκέκονταν γύρω του και προσπαθούσαν να τον ακούσουν.
Τότε δεν υπήρχαν τα μέσα που εμείς διαθέτουμε ώστε κάποιες φορές να γινόμαστε και ενοχλητικοί από τον ήχο μεταδιδόμενο με τις ηλεκτρονικές παροχές μετάδοσης του.
Προσπαθώντας λοιπόν να ακούσουν τον Ιησού τον συνέθλιβαν λέει το Ευαγγέλιο, τον καταπατούσαν.
Και εκείνη την ώρα που αυτό συνέβαινε, ο Χριστός λέει «Ποιος με άγγιξε;»
Οι μαθητές λογικά απαντώντας του λένε εδώ κοντεύουν να σε συνθλίψουν και συ λες ποιος με άγγιξε;
Και επιμένει κάποιος με άγγιξε, εγώ ένοιωσα να φεύγει δύναμη από πάνω μου, δύναμη που σημαίνει ότι κάποιος με ακούμπησε.
Ξέρετε πολλές φορές κάνουμε κάτι και όταν ψάχνουμε το ποιος έκανε, ακόμα και μια ζημιά οι περισσότεροι κρυβόμαστε και αφήνουμε να ενοχοποιηθεί ίσως κάποιος άλλος, μη ομολογώντας την πράξη μας.
Εκείνη όμως με γενναιότητα λέει εγώ σε άγγιξα.
Και αποκαλύπτεται το θαύμα.
Αυτή η γυναίκα, έχοντας γυναικολογική αιμορραγία για χρόνια πολλά με το που άγγιξε το Ιησού σταμάτησε η ρύσης του αίματος.
Αλλά εδώ είναι η ουσία της επιλογής αυτής της περικοπής, αυτού του θαύματος.
Ποιά είναι;
Η δήλωση του Χριστού, όταν η γυναίκα με γενναιότητα ομολογεί ότι εγώ σε άγγιξα και ήμουν άρρωστη και έγινα καλά.
Τι της λέει; - Δεν σε έκανε καλά το ότι ακούμπησες το φόρεμα μου, αλλά η πίστη σου σε έσωσε.
«Η πίστη σου σέσωκε σε» της λέει.
Πολλές φορές και μείς προσπαθούμε να ακουμπήσουμε ένα εικόνισμα, ένα ιερό λείψανο, τον ιερέα διερχόμενο από κοντά μας την ώρα που είναι λειτουργός των μυστηρίων.
Και το κάνουμε αυτό, με πίστη αποδίδοντας σεβασμό και τιμή ή περιμένοντας ένα θαύμα όπως η αιμοραούσα γυναίκα. Κάποια άλλοι μπορεί να το κάνουν μιμητικά ή να το κάνουμε από συνήθεια.
Επανέρχομαι λοιπόν, στο ότι επιλέγει η εκκλησία να διαβάζεται αυτή η Ευαγγελική περικοπή όταν γιορτάζουμε γυναίκες μάρτυρες, για να δηλωθεί η γενναιότητα και η πίστη.
Λέμε ότι η γυναίκες είναι το ασθενές φύλλο.
Στα αλήθεια όμως, έχουνε το θάρρος, το θράσος ίσως ,εγώ θα έλεγα το θάρσος να ζητούν αυτό που θέλουν και να το παίρνουν.
Και να το παίρνουν όπως πήρε η Αγία Μαρίνα το στέφανο της δόξης.
Τι ζήτησε να πιστεύει ανενόχλητα στο Χριστό Τον έβαλε σωτήρα της και Τον οριοθέτησε ως τον μοναδικό της αγαπημένο.
Όταν ήρθε λοιπόν η πρόκληση, η ερωτική πρόκληση από τον ηγεμόνα, εκείνη έμεινε πιστή στο δικό της εραστή, τον Κύριο Υμών Ιησού Χριστό τον οποίον είχε ερωτευτεί όντας μια δεκαπεντάχρονη παιδούλα.
Και η πίστη της αυτή, η γενναιότητα της την οδηγεί στο μαρτύριο.
Ένα μαρτύριο, που παρά την θερμοκρασία της εποχής, μας συγκεντρώνει στο ναό της για να ακουμπήσουμε το εικόνισμα της και τα ιερά της λείψανα, για να δεχθούμε την ευλογία, να ζητήσουμε τη χάρη, να δούμε την προοπτική της ελπίδας μέσα από Εκείνον που η γυναίκα αυτή, η δεκαπεντάχρονη μάρτυς Μαρίνα μας προβάλλει ως τον μόνο από τον οποίο μπορεί να υπάρξει ελπίδα, δηλαδή το Χριστό μας.
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΩΡΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφή