Ολοι γεμίσαμε τις εκκλησίες με κατάνυξη τη Μεγάλη Εβδομάδα...
Πόσοι όμως συσταυρωθήκαμε με το Χριστό ?
Πόσοι πήραμε απόφαση να αλλάξουμε τρόπο ζωής και να επιστρέψουμε συνειδητά στην Εκκλησία ?
Πόσοι είδαμε το Πάσχα σαν ευκαιρία προσωπικής ανάστασης ?
Ελάχιστοι πιστεύω...
Είδαμε πιστούς να πηγαίνουν στο ναό από συνήθεια...
Να πηγαίνουν να προσκυνήσουν τον Εσταυρωμένο ή και τον Επιτάφιο μασώντας τσίχλα... φλυαρώντας και κουβεντιάζοντας...Λες και δεν επιτελείτο μια κηδεια εκείνη την ώρα...
Αν είχαμε χάσει δικό μας άνθρωπο θα πηγαίναμε έτσι άνετοι ?
Δε νομίζω...Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πολλοί ότι ο Χριστός έχει απαιτήσεις από εμάς...Και ότι κάθε φορά καλούμαστε εμείς να υπερβούμε τα ανθρώπινα όρια και να συσταυρωθούμε μαζί του...
Και μετά στην Ανάσταση με το Χριστός Ανέστη δίνεται το ...εναρκτήριο λάκτισμα της αποχώρησης για να φάμε τη μαγειρίτσα...
Δε λέω και αυτή είναι μέσα στα έθιμα του Πάσχα...Δεν προέχει όμως να λειτουργηθούμε και να κοινωνήσουμε ?
Δηλαδή να πάρουμε το Χριστό μέσα μας προτού κάνουμε οτιδήποτε άλλο ?
Αυτά τα ολίγα από εμένα την ελάχιστη αδελφή εν Χριστώ ...
Χριστός Ανέστη σε όλους !
ΜΑΣ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ:
Η Ντινα απο Αθηνα
Την Ευχαριστουμε θερμα-
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εσεις τι λετε?