* ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΥΦΛΑΣ ΜΑΣ...

Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο και τον τοποθέτησε πάνω στην γη μας, αφού πρώτα την στόλισε με μύριες ομορφιές.
Την έκανε στολίδι, κόσμημα.
Για να ξεκουράζεται το μάτι του ανθρώπου πάνω στην φυσική αυτή ωραιότητα, να την απολαμβάνει και να ευφραίνεται ο όλος άνθρωπος, η ψυχή και το σώμα μας.
Υπάρχουν όμως συνάνθρωποί μας, οι οποίοι ....

* ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ...

Το κύριο έργο του ανθρώπου είναι η προσευχή.
Ο άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί το Θεό.
Αυτό είναι το έργο που του αρμόζει.
Αυτό μόνο εξηγεί την πνευματική του υπόσταση.
Αυτό μόνο δικαιώνει την εξέχουσα θέση του μέσα στη δημιουργία.
Ο άνθρωπος πλάστηκε για να λατρεύει το Θεό και να μετέχει στη θεία Του αγαθότητα και μακαριότητα.
Ως εικόνα του Θεού που είναι, λαχταράει για το Θεό και τρέχει με πόθο να ανυψωθεί προς Αυτόν.
Με την προσευχή και την υμνωδία ευφραίνεται.
Το πνεύμα του αγάλλεται και η καρδιά του σκιρτάει.
Όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο ....

* ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ ΔΥΣΤΥΧΩΣ...

Ήταν ένας ασκητής κι είχε δυο υποτακτικούς.

Προσπαθούσε πολύ να τους ωφελήσει και να τους κάνει καλούς.

Είχε, όμως, την ανησυχία αν όντως προχωρούν στην πνευματική ζωή, αν προοδεύουν κι αν είναι έτοιμοι για τη Βασιλεία του Θεού.

Περίμενε ένα σημάδι γι’ αυτό απ’ τον Θεό, αλλά δεν έπαιρνε καμία απάντηση.

Κάποια ημέρα θα γινόταν αγρυπνία στην εκκλησία μιας άλλης σκήτης που απείχε πολλές ώρες απ’ τη δική τους.

 Έπρεπε να γίνει πορεία μες στην έρημο.

Έστειλε τους υποτακτικούς του απ’ το πρωί, ώστε να φθάσουν νωρίς, για να τακτοποιήσουν την εκκλησία, κι ο Γέροντας θα πήγαινε τ’ απόγευμα.

Οι υποτακτικοί είχαν προχωρήσει αρκετά, όταν ξαφνικά ...

* ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ

Μερικες αλήθειες  τις οποίες αν εφαρμόσεις στη ζωή σου θα έχεις μια χαρούμενη χριστιανική ζωή



-Να σιγουρευτείς ότι έχεις δεχτεί πραγματικά το Χριστό στην καρδιά σου σαν Σωτήρα και Κύριο της ζωής σου

-Βεβαιώσου για τη σωτηρία σου στηριζόμενος στο Λόγο του Θεού που λέει πώς η σωτηρία είναι αιώνιο απόκτημα του κάθε πιστού

-Aφηνε συνεχώς να ζει ο Χριστός μέσα σου αντί να ...

* ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ

Σ’ αυτή τη ζωή άλλοι άνθρωποι δεν θέλουν ν’ ακούσουν τίποτα για τον λόγο του Θεού, είναι τοποθετημένοι σε μία θεωρία. Αυτό γίνεται σεβαστό και από τις δύο πλευρές.

Πάντως υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ μας, σε ορισμένα θέματα δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε.

Εμείς μεν τους καταλαβαίνουμε, αυτοί όχι.

Απορούν γιατί διαβάζουμε αυτό το βιβλίο και όχι κανένα άλλο.

Δεν μπορούν να καταλάβουν τι βρίσκουμε μέσα σ’ αυτό το βιβλίο και πως μία ολόκληρη ζωή να το διαβάζουμε βρίσκουμε ακόμα πράγματα καινούργια.

Και αυτό είναι το μυστήριο.

Χωρίς να χάνω την αίσθηση ότι πατάω στη γη.

Γιατί αλίμονο αν ο Χριστιανός δεν ....

* ΚΑΜΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ...

Στο Πιστεύω λέμε «Προσδοκώ ανάσταση νεκρών» και εννοούμε νεκρών σωμάτων.

Και πρώτη είναι η Ανάσταση του Χριστού.

Όλος ο Χριστιανισμός στηρίζεται πάνω στην Ανάσταση του Χριστού.

Όποιος δεν πιστεύει στην Ανάσταση του Κυρίου, είναι ο αθλιότερος των ανθρώπων.

Οι νεκροί που θ' αναστηθούν στην Β΄ παρουσία θα έχουν άλλο σώμα από αυτό που έφυγαν.

Μόνο η μορφή θα είναι η ίδια, δηλαδή ....

* ΣΠΙΤΙ Η' ΕΚΚΛΗΣΙΑ?

Πηγαίνουμε στον Ναό για να εκκλησιασθούμε, και συναντούμε εκεί ίσως μερικούς που δεν προσέχουν στη ιερά ακολουθία και συζητούν μάλιστα μεταξύ τους, έτσι ώστε και να αποσπούν προς στιγμήν την προσοχή μας απ' αυτή, έρχεται ένας, εύλογος τάχα, λογισμός που μας λέγει:

- "Τι κερδίζεις τελικά που έρχεσαι στην Εκκλησία;

Δεν κάθεσαι καλύτερα στο σπίτι σου, όπου θα έχεις και περισσότερη ησυχία και άνεση για να κάνεις προσευχή;".

Εμείς όμως πρέπει με σύνεση να αντιλέξουμε στον πονηρό αυτόν....

* ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΜΑΣ?

O άνθρωπος πλάστηκε και είναι σύνθετος, αποτελείται από ψυχή και σώμα.
Eίμαστε - αμφιβάλλουμε αν συνεχίζουμε να είμαστε - «εικόνες» του Θεού, προικισμένοι με ανώτερα και πνευματικά χαρίσματα, με θεϊκές ιδιότητες.
Aλήθεια, πού πήγαν όλα αυτά;
Ποιος μας τα αφαίρεσε;
Πώς θα τα επανακτήσουμε για να επανέλθουν τα... λογικά μας, για να φτάσουμε στη θέωση, στην ομοίωσή μας με το Θεό, που είναι ο προορισμός μας;
Άραγε, τι να λέει ο Θεός κοιτώντας μας;
Tι θα έλεγαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας αν ζούσαν κι έβλεπαν τις τωρινές μας αδιαντροπιές; Έλεγαν οι παλιοί: «O διάβολος, μας σέρνει από τη μύτη».
Oμως στις μέρες μας ο διάβολος, μας σέρνει από τα γεννητικά όργανα!
Οι είδησεις και η καθημερινότητα το επιβεβαιώνουν, δυστυχώς.
Hθική κατάπτωση, ασύστολες προγαμιαίες κι εξωσυζυγικές σχέσεις, ανώμαλες ιστορίες, ροζ σκάνδαλα...
Διαβάζουμε στη Bίβλο: «Mην έχετε αυταπάτες· στη Bασιλεία του Θεού δεν έχουν θέση ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτρες, ούτε μοιχοί, ούτε θηλυπρεπείς, ούτε ομοφυλόφιλοι, ούτε κλέφτες, ούτε πλεονέκτες, ούτε μέθυσοι, ούτε υβριστές, ούτε άρπαγες»
Ο Θεος να βαλει το χερι του!!!

* Η ΠΙΟ ΦΘΗΝΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ...

...Δε σκότωσα, ούτε έκλεψα... γιατί νά εξομολογηθώ; Όταν έχουμε τέτοια απορία, αποκαλύπτουμε ότι δε γνωρίζουμε τή διδασκαλία του Χρίστου. Επειδή ο Χριστός μας διδάσκει ότι και οί αμαρτωλοί λογισμοί ακόμα μας απομακρύνουν από τον Θεό. Επίσης, αμαρτάνουμε όχι μόνο όταν πράττουμε κάτι κακό, άλλα και όταν δέν εφαρμόζουμε τό καλό. Άραγε ποιος μπορεί νά ισχυριστεί ότι εκπληρώνει πραγματικά την εντολή της αγάπης και μάλιστα προς τους εχθρούς του;

* ΣΟΒΑΡΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ

Και ομως ειναι ενα σοβαρο αμαρτημα που πολλοι πεφτουν σε αυτο,μιλαμε για την αυτοικανοποιηση,ειναι και αυτη πορνεια πανω στο σωμα μας,ειναι κατι που ικανοποιει τον εαυτο μας,εγωιστικο αμαρτημα δηλαδη.
Δεν αφορα μονο αντρες η' μονο γυναικες αλλα ολους,σε ολες τις ηλικιες συμβαινει  αυτο.
Οι Εκκλησιαστικοι κανονες απαγορευουν την Θεια Μεταληψη σε οσους αυτοικανοποιουνται,ο εξομολογος συνηθως βαζει καποιο επιτιμιο(παντα αναλογως την κριση του πνευματικου).
Παρακατω δινουμε μερικα μετρα για το πως μπορει καποιος να σταματησει την κακη αυτη συνηθεια.

Κανε στον εαυτο σου τις παρακατω ερωτησεις:

* ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΓΗ...ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ

Ο θάνατος είναι ο καλύτερος δάσκαλος της ακτημοσύνης.
Ο χριστιανός που διδασκόμενος από τον θάνατο θα καταλάβει το νόημα της ζωής, ούτε για χρήματα θα στεναχωρεθεί, ούτε για κληρονομικά θα μαλώσει, ούτε όταν με οποιονδήποτε τρόπο αδικηθεί θα λυπηθεί για τον εαυτό του.
Γνωρίζει ότι τα υπάρχοντα του δεν είναι δικά του, αφού σύντομα θα τα αποχωριστεί.
Του δόθηκαν για να τα διαχειριστεί με τον καλύτερο τρόπο, ώστε να αγοράσει με τα φθαρτά χρήματα τα άφθαρτα αγαθά.
Κατά τον άγιο Συμεών, όλα «τα πράγματα και τα χρήσιμα αντικείμενα που υπάρχουν στον κόσμο είναι κοινά για όλους, όπως ακριβώς το φως και ο ίδιος ο αέρας που αναπνέουμε...
Τα πάντα είναι σε όλους κοινά ως προς την χρήση της απολαύσεως, αλλ' ως προς την κυριότητα δεν

* ΑΠΟ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΩΣ ΠΑΜΕ?

Ο Θεός μας δίνει όσα χρήματα χρειαζόμαστε για να περάσουμε σ’ αυτή τη ζωή.
Πρέπει όμως και εμείς να κάνουμε καλή διαχείριση και να βάζουμε κάτι στην άκρη για τις δύσκολες ώρες.
Αν δεν μας φθάνουν, εκεί ο Θεός θα μας βοηθήσει.
Αν όμως δεν έχουμε πάρει καμιά φροντίδα, τότε σίγουρα θα μας πει ότι δεν κάναμε καλή διαχείριση.


Στην ιστορία του πλουσίου και του Λαζάρου βλέπουμε τον φτωχό Λάζαρο, ο οποίος ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος της εποχής του.
Επίσης ο Λάβαν και ο Ιώβ ήταν πολύ πλούσιοι.
Τα πλούτη είναι ευλογία Θεού, διότι το χρήμα αυτό καθ’ εαυτό δεν...

* ΤΑ ΤΡΙΑ ΣΤΑΔΙΑ ΑΘΕΙΣΜΟΥ

Όταν μιλάμε για αθεϊσμό πρέπει να είμαστε λίγο προσεκτικοί.
Γιατί αυτός που εμείς νοιώθουμε άθεο στην πραγματικότητα δεν είναι.
Μπορεί κάποιος να ζει πολύ διαφορετικά από ό,τι ζούμε εμείς, αλλά αυτό δεν μπορεί να κληθεί αθεΐα.
Υπάρχει ο θεωρητικός αθεϊσμός και πρακτικός αθεϊσμός, μπορούμε δε να ισχυρισθούμε ότι υπάρχει και ο θρησκευτικός αθεϊσμός.
Στον τελευταίο ανήκουν οι άνθρωποι εκείνοι που ζουν στον χώρο της Εκκλησίας πολύ επιφανειακά, χωρίς να αποκτούν προσωπική επίγνωση της θείας Χάριτος, προσωπική γνώση του Θεού.
Οι Φαρισαίοι της εποχής του Χριστού ζούσαν μια τέτοια ιδιότυπη αθεΐα.
Υποστήριζαν και δίδασκαν τον νόμο και όμως αγνοούσαν τον Νομοθέτη, και όχι μόνον Τον αγνοούσαν αλλά και Τον σταύρωσαν.
Γι' αυτό είναι δύσκολο κανείς να χαράξει μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ της πίστεως και της απιστίας.
Μπορεί κάποιος να φαίνεται πιστός και όμως να

* ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ...

Ο Θεός γνωρίζει την ανθρώπινη φύση μας, γνωρίζει ότι το να πέσουμε είναι ανθρώπινο.

Το να μείνουμε όμως πεσμένοι αυτό είναι το παράδοξο.

Αν πέσω στον δρόμο θα προσπαθήσω να σηκωθώ και αν δεν μπορώ θα έρθουν άλλοι να με βοηθήσουν.

Πάντως δεν θα μείνω πεσμένος στον δρόμο.

Όμως στην ηθική πτώση, πέφτουμε και δεν θέλουμε να σηκωθούμε.

Στο Πιστεύω λέμε. «Ομολογώ έν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών».

Επειδή δεν μπορούμε να ξαναβαπτιστούμε υπάρχει το δεύτερο βάπτισμα, που είναι η εξομολόγηση και η μετάνοια.

Η εξομολόγηση δεν γίνεται μπροστά στο εικόνισμα, παρά μόνο στον ιερέα.
Το μυστήριο της εξομολογήσεως το δημιούργησε ο Κύριος μετά την Ανάστασή Του και μάλιστα υπάρχει κάτι το χαρακτηριστικό που δεν υπάρχει σε άλλα...

* ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΟΤΗΡΙΟ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΜΑΣ ΣΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ,ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΠΟΤΗΡΙΟ.

Το Αγιο Ποτηριο ειναι ενα απο τα πιο σημαντικα σκευη της Εκκλησιας μας.

Μεσα σε αυτο ο Ιερεας αναμειγνυει κρασι και νερο για την Θεια Κοινωνια.

Με το περιεχομενο αυτο μεταφερεται το Αγιο Ποτηριο,κατα την Μεγαλη Εισοδο,απο την Ιερα Προθεση στην Αγια Τραπεζα,οπου θα τελεστει το μεγαλυτερο και ιεροτερο μυστηριο:Η μεταβολη του κρασιου σε Αιμα Κυριου.
Μετα τον καθαγιασμο του αρτου,ο Ιερεας ριχνει το Σωμα του Κυριου μεσα στο Ποτηριο.
Ετσι μεταλαμβανουμε το Σωμα και το Αιμα του Κυριου μας.
Στο τελος γινεται η ''Συστολη'' των μεριδων της Θεοτοκου,των Αγιων,των ζωντων και των τεθνεοντων και καταλυονται απο τον Ιερεα η' τον Διακονο.

Το Αγιο Ποτηριο κατασκευαζεται απο

* Ο ΙΟΥΔΑΣ ΕΦΥΓΕ ΝΩΡΙΣ...ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ

Ἦρθες λοιπὸν στὴν ἐκκλησία καὶ ἀξιώθηκες νὰ συναντήσεις τὸ Χριστό;

Μὴ φύγεις, ἂν δὲν τελειώσει ἡ ἀκολουθία.
Ἂν φύγεις πρὶν τὴν ἀπόλυση, εἶσαι ἔνοχος ὅσο κι ἕνας δραπέτης.
Πηγαίνεις στὸ θέατρο καί, ἂν δὲν τελειώσει ἡ παράσταση, δὲν φεύγεις.
Μπαίνεις στὴν Ἐκκλησία, στὸν οἶκο τοῦ Κυρίου, καὶ γυρίζεις τὴν πλάτη στὰ Ἄχραντα Μυστήρια;
Φοβήσου τουλάχιστον ἐκεῖνον ποὺ εἶπε: «Ὅποιος καταφρονεῖ τὸ Θεό, θὰ καταφρονηθεῖ ἀπ’ Αὐτόν»
Τί κάνεις, ἄνθρωπε;
Ἐνῶ ὁ Χριστὸς εἶναι παρών, οἱ Ἄγγελοι Τοῦ παραστέκονται, οἱ ἀδελφοί σου κοινωνοῦν ἀκόμα, ἐσὺ τοὺς ἐγκαταλείπεις καὶ φεύγεις;
Ὁ Χριστός σοῦ προσφέρει τὴν Ἁγία σάρκα Του, κι ἐσὺ δὲν περιμένεις λίγο, γιὰ νὰ Τὸν εὐχαριστήσεις ἔστω μὲ τὰ λόγια;
Ὅταν παρακάθεσαι σὲ δεῖπνο, δὲν τολμᾶς νὰ φύγεις, ἔστω κι ἂν ἔχεις χορτάσει, τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ φίλοι σου κάθονται ἀκόμα στὸ τραπέζι.
Καὶ τώρα ποὺ τελοῦνται τὰ φρικτὰ Μυστήρια τοῦ Χριστοῦ, τ’ ἀφήνεις ὅλα στὴ μέση καὶ φεύγεις;
Θέλετε νὰ σᾶς πῶ τίνος τὸ ἔργο κάνουν ὅσοι φεύγουν πρὶν τελειώσει ἡ Θεία Λειτουργία καὶ δὲν συμμετέχουν ἔτσι στὶς τελευταῖες εὐχαριστήριες εὐχές;
Ἴσως εἶναι βαρὺ αὐτὸ ποὺ πρόκειται νὰ πῶ, μὰ πρέπει νὰ τὸ πῶ.
Ὅταν ὁ Ἰούδας πῆρε μέρος στὸν Μυστικὸ Δεῖπνο τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ ὅλοι ἦταν καθισμένοι στὸ τραπέζι, αὐτὸς σηκώθηκε πρὶν ἀπὸ τοὺς ἄλλους κι ἔφυγε.
Ἐκεῖνον λοιπόν, τὸν Ἰούδα, μιμοῦνται…
Ἄν δὲν ἔφευγε τότε ἐκεῖνος, δὲν θὰ γινόταν προδότης, δὲν θὰ χανόταν.
Ἂν δὲν ξεχώριζε τὸν ἑαυτὸ του ἀπό τὸ ποίμνιο, δὲν θὰ τὸν ἔβρισκε μόνο του ὁ λύκος γιὰ νὰ τὸν φάει.

ΑΣ ΜΗΝ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΙΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ,ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΘΟΥΜΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ ΑΝ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΑ ΛΕΠΤΑ ΑΚΟΜΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ''ΔΙ'ΕΥΧΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ''

* ΤΑ ΚΑΝΩ?

Είμαι Ορθοδοξος Χριστιανός;

- Πόσο καιρό έχω να επισκεφτω κάποιον που ζει μόνος;
- Πόσο καιρό έχω να γράψω γράμμα σε κάποιον που το 'χει τόση ανάγκη
- Πόσο καιρό έχω να διαβάσω την Αγία Γραφή σε κάποιον άρρωστο που δεν μπορεί να τη διαβάσει μόνος του;
- Πόσο καιρό έχω να ενθαρρύνω κάποιον που υποφέρει χάρη στην πιστότητα του στο Χριστό;
- Πόσο καιρό έχω να μιλήσω σε κάποιον για τη σωτηρία μου;
- Πόσο καιρό έχω να χαμογελάσω σε κάποιον μέσα από την καρδιά μου;

ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΘΕΛΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ,ΝΑ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ

* ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ..

Οι πέντε πρακτικοὶ κανόνες μελέτης Ἁγίας Γραφῆς:


1) Δυό λόγια προσευχῆς.
Πρίν ἀρχίσεις τή μελέτη , κάνε δυό λόγια προσευχῆς.
Πρέπει ὁ Θεός νά διανοίξει τά πνευματικά σου μάτια, γιά νά σοῦ ἀποκαλυφθοῦν οἱ κρυμμένοι θησαυροί τῆς θείας σοφίας.
Ὁ Κύριος εἶπε, ὅτι τά μυστήρια τῆς βασιλείας ....

* ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΧΤΙΣΟΥΜΕ...

Μεταξύ άλλων πραγμάτων που έχουμε να επιτελέσουμε, στην ζωή αυτή, έχουμε να φτιάξουμε και να χτίσουμε μία οικοδομή.
Όλοι όσοι έχουμε χτίσει ένα σπίτι ξέρουμε πόσα προβλήματα προκύπτουν ώσπου να τελειώσει.

Εδώ όμως πρόκειται για την οικοδομή του χαρακτήρα μας.
Πρέπει να οικοδομήσουμε, να διαμορφώσουμε και να καλλιεργήσουμε τον Χριστιανικό μας χαρακτήρα.
Υπάρχει όμως μία διαφορά.
Στο σπίτι που θα οικοδομήσουμε εδώ...

* ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΓΕΛΑΤΕ,ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ

ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΦΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΤΟΥΣ!!!
ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΟΝ ΚΟΚΚΟΡΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΚΚΟΡΑ!!!
ΜΕΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΣΦΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΚΚΟΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ.
ΤΑ ΤΗΡΟΥΝ ΜΕ ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ,ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ...
ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ...''ΤΑ ΦΟΡΤΩΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΚΚΟΡΑ''
ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΟΣΟ ΑΠΛΟ ΕΙΝΑΙ?

* ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΔΟΥΜΕ...ΘΕΕ ΜΟΥ!!!

Τι αλλο θα κανουν αυτοι οι ανθρωποι?

Βαζουν ειδικους ''εξοπλισμους'' για τις προσευχες.
Φυλακτηρια τα λενε...
Ενα κουτακι στο κεφαλι,ενα κουτακι στο μπρατσο,δεσιμο με δερματινες λωριδες και ετοιμοι να προσευχηθουν...
Παντως πολυ πλακα εχουν,και η μεγαλυτερη πλακα ολων των εποχων ειναι οτι ακομη ψαχνουν για τον Μεσσια!!!


Τελικα εχουν σοβαρο προβλημα στα μυαλα αυτοι.
Ο Θεος να τους ελεησει αυτους αλλα και περισσοτερο εμας.

* ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΨΑΧΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΤΟΝ ΜΕΣΣΙΑ...

Οι πιο κατω προφητείες, είναι ένα μέρος από την αφθονία των προφητειών σχετικά με το πρόσωπο του Χριστού, που έχουν εκπληρωθεί.
Αν πάρει κανείς ξεχωριστά κάποια από τις προφητείες αυτές, μπορεί να την κάνει αντικείμενο σκεπτικισμού και αμφισβήτησης.
Αν όμως, τις πάρει όλες μαζί για μια συνολική θεώρηση τους, η πιθανότητα να εκπληρωθούν όλες αυτές οι προφητείες στο πρόσωπο ενός, θα ήταν ανύπαρκτη χωρίς μια υπερφυσική επέμβαση.
Λοιπον εχουμε και λεμε...

* ΓΕΛΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΑΣ-Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!!!

Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΦΤΑΣΕ,ΟΠΩΣ ΕΙΧΑΜΕ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΠΡΙΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΣΤΕΙΟ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 2000 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΑΣ.
ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΙ ΑΔΕΡΦΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝΕ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ΨΑΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ:

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝ ΜΕΣΣΙΑ ΤΩΡΑ!!!

Μα καλα περασαν 2000 χρονια και δεν εχουν καταλαβει οτι ο Μεσσιας Ιησους Χριστος εχει ερθει?

Αφου δεν το καταλαβαν ας διαβασουν απο εδω τις αποδειξεις της Παλαιας Διαθηκης που υποτιθεται πιστευουν, οτι ο Μεσσιας που ζητανε απεγνωσμενα εχει ερθει, και ειναι ο μοναδικος σωτηρας των ψυχων μας Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.

Διαβαστε μερικες Προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης που εκπληρώθηκαν στο πρόσωπο του Ιησού.
Υπάρχουν τρανταχτές αποδείξεις ότι ο Ιησούς ήταν Θεός, ο Μεσσίας που προφήτευσαν οι προφήτες εκατοντάδες χρόνια πριν.
Τα γεγονότα που προφητεύτηκαν και εκπληρώθηκαν πανηγυρικά με τόση ακρίβεια, δεν μπορούν να εξηγηθούν διαφορετικά, παρά μόνο με την ύπαρξη θείου σχεδίου.

- Θα γεννιόταν στη Βηθλεέμ
- Θα προερχόταν από τη φυλή Ιούδα
- Θα γεννιόταν από Παρθένο
- Θα έκανε τη θριαμβευτική Του είσοδο στην Ιερουσαλήμ καβάλα πάνω σε ένα γαϊδουράκι
- Θα προδινόταν για 30 αργύρια
- Που θα χρησιμοποιούνταν τα αργύρια της προδοσίας
- Θα τραυματιζόταν, θα ταλαιπωριόταν και θα δερνόταν
- Θα πέθαινε με θάνατο σταυρικό
- Θα του προσφερόταν να πιει ξύδι
- Θα τα έβαζαν τα ρούχα του σε κλήρο
- Κανένα από τα οστά Του δεν θα έσπαζε
- Θα ενταφιαζόταν με τον πλούσιο
- Θ΄ανασταινόταν από τους νεκρούς

ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΑΣ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΚΑΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑΚΩΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΑ ΕΔΑΦΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

* ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΥΛΟΓΙΑΣ

Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Πανω στην Αγια Τραπεζα υπαρχει ο φορητος μικρος Σταυρος ευλογιας.
Κατασκευαζεται απο πολυτιμα μεταλλα η' ξυλο και διακοσμειται με ξυλογλυπτες εγχαρακτες η' αγιογραφημενες παραστασεις και πολυτιμους λιθους.
Με αυτον ο επισκοπος ευλογει το ποιμνιο του(γιαυτο λεγεται και Σταυρος ευλογιας) στις ιερες Ακολουθιες και λιτανειες.
Με αυτον τελειται ο Μικρος και ο Μεγαλος Αγιασμος η' καταδυση την ημερα των Θεοφανειων και η Υψωση του Τιμιου Σταυρου.
Αλλοτε εχει ενσωματωμενη βαση(αγιασματαριο),αλλοτε προσθετη και αλλοτε η βαση απουσιαζει.
Ο Τιμιος Σταυρος ειναι συμβολο νικης και θριαμβου,οπλο κατα των πονηρων πνευματων,η δοξα και το καυχημα της εκκλησιας.
Ειναι το δευτερο σε αξια και τιμη Ιερο συμβολο,μετα το Ιερο Ευαγγελιο που ειναι και ο Λογος του Θεου.
Ο Τιμιος Σταυρος βρισκεται στην κογχη του Ιερου Βηματος ανατολικα της Αγιας Τραπεζας,στις σκεπες των Ιερων Ναων,πανω σε υψωματα,στα ιερα αμφια,στα ιερα σκευη κτλ.
Κατα την βυζαντινη περιοδο και ο αυτοκρατορας σφραγιζε τον Λαο με τον Σταυρο οταν εισερχοταν στον Ναο και μετα καθοταν στον θρονο του.
Στην Μεγαλη Εισοδο επαιρνε μερος και ο αυτοκρατορας,προπορευομενος τιμητικα των Τιμιων Δωρων,κρατωντας στο δεξιο χερι τον Σταυρο ευλογιας και στο αριστερο το βασιλικο σκηπτρο.
Οταν η πομπη εφτανε στον σολεα,ο πατριαρχης μνημονευε''Μνησθειη Κυριος ο Θεος το κρατος της βασιλειας σου'' και ο αυτοκρατορας ανταπαντουσε''Μνησθειη Κυριος ο Θεος της αρχιεροσυνης σου''

* ΥΠΟΚΑΜΙΣΑ ΕΙΚΟΝΩΝ

Απο σημερα θα ξεκινησουμε την αναφορα μας στα συμβολα της Ορθοδοξου πιστεως μας.
Ξερουμε ολοι τι συμβολιζουν οι πολυελαιοι?
Γνωριζουμε τι ειναι το λεβηταριο?
Αναρρωτηθηκαμε ποια ειναι τα συστατικα με τα οποια παρασκευαζετε το Μυρο?
Εχουμε υποψιν μας απο ποτε χρονολογουνται τα στασιδια στους Ναους?
Αυτα και πολλα αλλα θα τα παρουσιασουμε σταδιακα απο εδω μεσα με πολυ αγαπη και αφωσιωση.

ΥΠΟΚΑΜΙΣΑ ΕΙΚΟΝΩΝ

Τα ''υποκαμισα'' των ιερων εικονων ειναι κυριως μεταλλικα φυλλα απο χρυσο η' ασημι που καλυπτουν αναγλυφα η' εγχαρακτα το σωμα του εικονιζομενου Αγιου,διακοσμημενα πολλες φορες με πολυτιμους λιθους η' χρωματισμενα με σμαλτο.

Υπαρχουν και υποκαμισα εικονων απο πολυτελη χρυσοκεντητα η' υφαντα υφασματα.
Δεν εχουν ιδιαιτερο συμβολισμο,αλλα υποδεικνυουν την πιστη και την ευλαβεια των πιστων που τα αφιερωνουν.
Επισης αντι ολοσωμων υποκαμισων,συναντουμε και μονον στα φωτοστεφανα,στα χερια,η' σε διαφορα αντικειμενα που κρατουν οι Αγιοι.
Δυστυχως πολλες φορες τα υποκαμισα γινονται αιτια να καταστραφουν τα χρωματα των αγιογραφημενων εικονων,εαν δεν υπαρχει ο σωστος αερισμος.

* ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΤΕΦΑΝΑ...

Τα στέφανα συμβολίζουν την αναγνώριση και διακήρυξη και βράβευση της νίκης των νεονύμφων .

Υποτίθεται δηλαδή - υποτίθεται , διότι απαραίτητα αυτό πρέπει να γίνεται - ότι οι δύο νυμφευόμενοι πρόσφεραν ως πρώτο ακεκτίμητο και θεμελιώδες κεφέλαιο του οικογενειακού δεσμού τη νικητήρια παρθενία τους , ότι αγωνίσθηκαν τον ένδοξο της εγκράτειας αγώνα και ζητούν από την Εκκλησία να ευλογήσει την ένωση τους .
Ο Ιερός Χρυσόστομος λέει ότι τα στεφάνια τοποθετούνται στα κεφάλια των νυμφίων και συμβολίζουν τα βραβεία της νίκης , διότι δεν κατανικήθηκαν από την ηδονή .
Αντιλαμβανόμαστε τώρα τι υποκρισία , τι ασέβεια , τι εμπαιγμός είναι κατά του Θεού και της Εκκλησίας και του Μυστηρίου , να τίθενται στεφάνια , σε εκείνους που "σάπισαν" στην αμαρτία . Εζησαν στα νενανικά τους χρόνια μέσα στην ηθική εξαθλίωση και τώρα καταλήγουν στον γάμο ρακένδυτοι ηθικά .
Και απαιτούν να στεφανωθούν , να βραβευθούν από την Εκκλησία !
Πως να ευλογηθούν αυτοί οι γάμοι ;
Πως να ευλογηθεί μια τέτοια ένωση ;
Πως να κτισθεί το ωραίο οικοδόμημα της νέας οικογένειας , αφού τα θεμέλια είναι σάθρα
Τουλάχιστον να προσέρχονταν με μετάνοια !
Τουλάχιστον να εξομολογούνταν πριν προσέλθουν στην Εκκλησία να στεφανωθούν !
Να ζητούσαν το Ελεος του Θεού !
Αλλά δυστυχώς ούτε καν το σκέπτονται !
 
ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ...

* ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΕ ΜΕ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ,ΑΛΛΑ...

Κάποιος που διαφωνούσε με τον ιερέα, του έστειλε ένα γράμμα που το αποτελούσε μία μόνο λέξη:

"Τρελός"

Την Κυριακή ο ιερέας αναφέρθηκε στο γράμμα που είχε λάβει, λέγοντας:

"ʼAκουσα για εκείνους που γράφουν γράμματα και ξεχνούν να γράψουν το όνομά τους, αλλά ποτέ μου δεν είχα ακούσει για κανέναν που έγραψε το όνομά του και ξέχασε να γράψει το γράμμα".

* ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ ΣΤΗΝ ΓΗ

Όρος «ευτυχία» δεν υπάρχει στην αγία Γραφή!

Στην Κ.Δ. δεν άπαντα ούτε μία φορά.

Γιατί «τύχη» δεν υπάρχει.

Ούτε αγαθή, ούτε κακή.

Επομένως οι χριστιανοί δεν είναι σωστό να μιλάνε για «ευτυχία» και «δυστυχία». Η ευτυχία, όπως την βλέπουν οι άνθρωποι, είναι μια ψεύτικη, λάθος αντίληψη.

Θεωρούμε συνήθως ευτυχία την υγεία, την μακροβιότητα, την οικονομική άνεση, την γαλήνη, την καλή οικογενειακή κατάσταση, την ειρήνη στον κόσμο.

Όλα αυτά, όμως, δεν είναι πάντοτε αντικειμενικά καλά για τον άνθρωπο.

Δεν του είναι ωφέλιμα και συμφέροντα. Μερικές φορές, τον συμφέρει τον άνθρωπο, να μην έχει υγεία, να έχει οικονομικά προβλήματα, να μην τον αποδέχεται και να τον απορρίπτει η κοινωνία, να έχει πόνο και πένθος... Ή τάχα ευτυχία είναι στην πραγματικότητα μια ουτοπία.

Ή ζωή μας στην γη είναι σύνθεση αντιθέσεων. Ζούμε την εξορία, από τον Παράδεισο, στην γη. Ή μακαριότητα, η ευτυχία, είναι κάτι, πού θα το απολαύσομε μόνο στην αιώνια ζωή. Εδώ χαρά και λύπη, πόνος και αγαλλίαση, πάνε ανάκατα, συνυπάρχουν συμπορεύονται. Ευτυχία χωρίς Χριστό ΔΕΝ γίνεται. Η μόνη αληθινή ευτυχία είναι η εν ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ.

* ΙΕΡΟΨΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε, (κυρίως στις περιόδους των εορτών) ότι διάφοροι ''Ιεροψαλτες'' παρουσιάζουν, με χορωδίες ή κατά μόνας, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (τηλεόραση, ραδιόφωνο) εκκλησιαστικούς ύμνους με προσθήκη λαϊκών οργάνων - γυναικείων φωνών, στοι­χείων λαϊκής μουσικής, σε σημείο που τείνει να δημιουργηθεί μόδα. Ορισμένοι πάλι καλλίφωνοι σολίστες, κάνοντας επίδειξη των φωνητικών τους ικανοτήτων, χρησιμοποιούν και λίγο τραγουδάκι - λίγο αμανεδάκι και κάποιο μουσικό όργανο.

Η βυζαντινή μουσική είναι προσευχητική, εκτελείται μόνο από ...

* ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΑΝ...

- Ευχαριστεί η ζωή μου το Θεό; - Μελετώ τη Βίβλο μου καθημερινά; - Απολαμβάνω τη χριστιανική μου ζωή; - Έφερα ποτέ κάποια ψυχή στο Χριστό; - Υπάρχει κάποιος που δεν μπορώ να συγχωρήσω; - Πόση ώρα ξοδεύω σε προσευχή; - Είχα ποτέ μια άμεση απάντηση σε προσευχή; - Προσπαθώ να φέρω τους φίλους μου στο Χριστό; - Σε ποιο ζήτημα αποτυχαίνω πιο συχνά; - Υπάρχει κάτι που δεν μπορώ να απαρνηθώ για χάρη του Χριστού; - Κάνω εγώ ο ίδιος κάτι που το κατακρίνω στους άλλους;

ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΚΑΝΩ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ?

* ΟΙ ΥΒΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

Ζούμε σε περιόδους δύσκολες σε προσωπικό,εθνικό αλλα και παγκόσμιο επίπεδο.

Οι πολιτικές ηγεσίες είναι πλέον αναξιόπιστες στα μάτια των λαών που τις εκλέγουν για διαφόρους λόγους.

Μοναδικό στήριγμα στην Ελλάδα ειδικά παρέμεινε η Εκκλησία,η οποία όμως υβριζεται και συκοφαντείται καθημερινά...Γιατί όμως ?

Πρώτα πρώτα,όσοι υβρίζουν την Εκκλησία έχουν οι ίδιοι συμφέροντα απο την αμαρτία.

Εχουν συμφέρον να προωθείται η ζωή της αμαρτίας,και οι λειτουργοι της Εκκλησίας καυτηριάζουν την αμαρτία,και την ελέγχουν.

Δευτερον ,έτσι και βρεθεί ένας δυναμικός επίσκοπος όπως είχαμε δει πρόσφατα με το Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο,αυτός ακούει και τις επικρίσεις,γιατί οι φθαρμένες κοινωνικές και πολιτικές ηγεσίες θέλουν να ακουν ό,τι τους αρέσει και ό,τι τους βολεύει.

Οχι την αλήθεια,και η Εκκλησία λέει μόνο την αληθεια,δεν κολακεύει τα κατώτερα πάθη το λαού.

Και φυσικά έχουμε τα Μέσα Ενημέρωσης που προσπαθούν να διαβάλλουν την Εκκλησία στη συνείδηση του ελληνικού λαού,ώστε να περάσουν εύκολα τα άνομα σχέδια περί χωρισμού κράτους Εκκλησίας και περί ταπείνωσης της Εκκλησίας,η οποία όμως θα σημάνει και την ταπείνωση του λαού.

Το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό,γιατί σήμερα οι άνθρωποι κρύβονται,δε λένε την αλήθεια και δε λένε κατά πρόσωπο τίποτε σε κανέναν.

Λένε ψέματα μπροστά μας και τις πικρές αλήθειες τις μαθαίνουμε πολύ αργότερα.

Το είδαμε το φαινόμενο στην πολιτική που όλοι άλλα λένε μπροστά μας και άλλα λένε πισω μας.

Η Εκκλησία αντιθέτως είναι ο Χριστός που είναι σήμερον και εις τους αιώνας ο αυτός....

Αυτή είναι η Εκκλησία και με αυτές τις προυποθέσεις εισερχόμεθα...

Και φυσικά εμείς οι απλοι πιστοί από την Εκκλησία περιμένουμε να ελέγχει και τους ισχυρους της ημέρας οι οποίοι οχυρώνονται πίσω από τη ματαιοδοξία τους,υβρίζουν την Εκκλησια και παίρνουν αποφάσεις σε βάρος του λαού.

Ηρθε η ώρα να τα πουμε συλλογικώς,πιστοι και επίσκοποι έξω από τα δόντια σε όλους γιατί αλλιώς δεν θα πάμε μπροστά.

Ευχή όλων μας να παραμείνει η Ελλάδα μας χριστιανική.

Ο Θεός ας μας ελεήσει όλους.

* Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ MOY...

΄΄Ακούγοντας εχθές κάποια λόγια ωραία και πνευματικά λόγια ενός αγίου ανθρώπου της εκκλησίας, άρχισα να σκέφτομαι και να κατανοώ την μεγάλη κατάντια της ψυχής μου.

Τα λόγια αυτά μιλούσαν για τον Χριστό μας..και εμάς, το πως μπορούμε εμείς όταν στεκόμαστε ενώπιον την εικόνα του Χριστού το πρωί και το βράδυ που πρέπει να προσευχόμαστε..όταν δηλαδή ξεκινάει η μέρα μας και όταν τελειώνει...και αν εμείς σαν άνθρωποι μπορούμε να κοιτάξουμε την εικόνα του με καθαρή ψυχή.

Εσείς τι λέτε όταν κοιτάμε και προσευχόμαστε στην Παναγία μας και στο Χριστό μας με τι ψυχή προσευχόμαστε?

Ο Χριστός βλέπει την ψυχή μας...τίποτα δεν μπορούμε να κρύψουμε, και για να την καθαρίσουμε πρέπει να δεχτούμε και την παιδαγωγία του Χριστού...όταν όμως μας στέλνει την παιδαγωγία του γιατί ακριβώς ξέρει που μπορεί να μας παιδαγωγήσει...εμείς την δεχόμαστε αγόγγυστα?

Γιατί σε κάθε δυσκολία αντί να έχουμε πίστη και ξέροντας ότι όλα αυτά γίνονται για το καλό μας..γιατί απογοητευόμαστε και στεναχωριόμαστε?

Έχουμε μέσα μας τόσο μεγάλη υπερηφάνεια και εγωισμό?

Πως μπορούμε να πολεμήσουμε αυτή την υπερηφάνεια και τους κακούς λογισμούς?

Η ευχή του Χριστού , το να την λέμε την ώρα εκείνη που μας μπαίνουν διάφοροι άσχημα αισθήματα και λογισμοί διάφοροι , είναι σωστά να λέμε αυτά τα ιερά λόγια τα λόγια του Χριστού μας?

Το έχω ρωτήσει αυτό και μου απάντησαν ναι...για όλα πρέπει να λέμε την ευχή και με τον καιρό θα καθαρίσει και η ψυχή μας..με την ευχή...΄΄

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

* ΑΣ ΠΑΡΑΔΟΘΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...

Είναι μεγάλο αγαθό να παραδινόμαστε στο θέλημα του Θεού.

Τότε στην ψυχή είναι Μόνος ο Κύριος και δεν έρχεται καμιά ξένη σκέψη, η ψυχή προσεύχεται με καθαρό νου και αισθάνεται την αγάπη του Θεού, έστω και αν υποφέρει σωματικά. Όταν η ψυχή παραδοθεί ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού, τότε ο Ίδιος ο Κύριος αρχίζει να την καθοδηγεί, και η ψυχή διδάσκεται απευθείας από τον θεό, ενώ προηγουμένως την οδηγούσαν οι άνθρωποι και η Γραφή.

Αλλά το να είναι Δάσκαλος της ψυχής ο Ίδιος ο Κύριος με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος είναι σπάνιο και λίγοι γνωρίζουν αυτό το μυστήριο, εκείνοι μόνο που ζουν κατά το θέλημα του Θεού.

Ο υπερήφανος δεν αναζητεί το θέλημα του Θεού , αλλά προτιμά να κατευθύνει ο ίδιος τη ζωή του.

Και δεν καταλαβαίνει πώς , χωρίς τον Θεό , δεν επαρκεί το λογικό του ανθρώπου για να τον καθοδηγεί.

''Κι εγώ , όταν εζούσα στον κόσμο προτού να γνωρίσω τον Κύριο και το Άγιο Πνεύμα , εστηριζόμουν στο λογικό μου.

Όταν όμως εγνώρισα με το Άγιο Πνεύμα τον Κύριο μας Ιησού Χριστό , τον Υιό του Θεού , τότε παραδόθηκε η ψυχή μου στον Θεό και δέχομαι οτιδήποτε θλιβερό μου συμβεί και λέω : «Ο Κύριος με βλέπει,τι να φοβηθώ ;

Προηγουμένως όμως δεν μπορούσα να ζω κατ ‘ αυτό τον τρόπο''

Κάθε ψυχή που ταράζεται από οποιαδήποτε αιτία πρέπει να καταφεύγει στον Κύριο και ο Κύριος θα την καθοδηγήσει .

Αυτό όμως γίνεται κυρίως σε καιρό συμφοράς και απροσδόκητου συγχύσεως – κανονικά πρέπει να ρωτάμε τον πνευματικό , γιατί αυτό είναι ταπεινότερο.

ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΜΑΣ

* ΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΤΑ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ?

Ο ελεύθερος άνθρωπος είναι εκείνος που έχει αποβάλλει τα πάθη και τις αδυναμίες του.

Μην ξεχνάμε ότι ο Χριστός είναι η απόλυτη ελευθερία του ατόμου.

Κανέναν δεν πιέζει και σε κανέναν δεν επιβάλει να Τον ακολουθήσει...

Όποιος θέλει, όποιος Τον λαχταράει και θέλει να είναι μαζί Του.

Πρόκειται για μια «λογικοφανή» ερώτηση την οποία, δυστυχώς, στην γενικότερη προσπάθεια καταστρατήγησης και αλλοίωσης της θρησκευτικής συνείδησης των ορθοδόξων χριστιανών, προτάσσουν και πιπιλίζουν σαν καραμέλα, άνθρωποι οι οποίοι μαύρα έχουν μεσάνυχτα και μακρά απέχουν από την ορθόδοξο οδό και αλήθεια.

O Αγιος Γρηγόριος ό Θεολόγος μας λέει ότι τα παιδιά πρέπει να βαπτίζονται σε νηπιακή ηλικία, αλλά υπαρχουν και καποιες ερωτήσεις... ο καθένας ας προβληματιστεί κατά την προαίρεση και την κρίση του.

-Καταστρατηγείται λοιπόν η ελευθερία του ατόμου όταν το βαπτίζουμε στην νηπιακή του ηλικία;

-Δεν καταστρατηγούμε την ελευθερία του όταν το «πλακώνουμε» από βρέφος στα εμβόλια;

-Όταν η μαμά του δίνει το φαγάκι του;-

-Όταν του επιβάλει ακόμα και ντύσιμο ανάλογο με τα δικά της γούστα;

-Όταν αργότερα το βομβαρδίζουμε με κάθε είδους δραστηριότητες, μαθήματα, φροντιστήρια γλώσσες, ωδείο, μπαλέτο;

-Όταν το στέλνουμε στο σχολείο;

-Όταν το βάζουμε σε συγκεκριμένα κανάλια και το καθοδηγούμε με τρόπο που στο δικό μας το μυαλό είναι ο σωστός και δεν δεχόμαστε και αμφισβήτηση επ' αυτού;

-Όταν το αφήνουμε να το μεγαλώνουν ξένα χέρια, γιατί ο μπαμπάς και η μαμά πρέπει να δουλέψουν περισσότερο για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν (να πάρουμε πλάσμα TV, καινούργιο κινητό, νέα γκαρνταρόμπα...).

-Όταν αργότερα επεμβαίνουμε άμεσα ή έμμεσα και στην προσωπική του ζωή (γάμος, παιδιά, κ.λπ.).

-Δεν μας ενοχλούν και δεν καταστρατηγούν την ελευθερία του ατόμου, όλα τα παραπάνω, όχι, μας απασχολεί μόνο το βάπτισμα στην παιδική ηλικία...

Και κοιτάξτε τώρα την άγνοια μας ή και την υποκρισία μας :

Δεν δεχόμαστε το νηπιοβαπτισμό, δεχόμαστε όμως το σαράντισμα του βρέφους.

Όμως το σαράντισμα είναι η προσαγωγή του βρέφους στο ναό κατά το πρότυπο του Κυρίου (σύμφωνα με τις διατάξεις του Μωσαϊκού νόμου).

Οι ευχές αποτελούν ευλογίες του βρέφους και δεήσεις υπέρ αυτού, που κατά «μίμηση» του Κυρίου προσάγεται στο ναό και αφιερώνεται στον Θεό.

Προσέξτε : σαραντίζει το βρέφος (όχι η μητέρα) και η μητέρα του κατά το πρότυπο της Παναγίας το συνοδεύει στον Ναό του Θεού και Του το αφιερώνει.

Την τεσσαρακοστή ημέρα εισέρχεται στο ναό του Θεού και «προσφέρεται» σε Αυτόν.

Δηλαδή με λίγα λόγια, το έχουμε ήδη αφιερώσει στον Κύριο μας και Κύριο του, σαράντα μέρες μετά την γέννηση του.

Που το πρόβλημα να βαπτιστεί κατόπιν στο όνομά Του;

Ποιος είναι εκείνος που στερώντας στο βρέφος την αναγέννηση του αγίου Βαπτίσματος θα του στερήσει και την «Σφραγίδα δωρεάς Πνεύματος Αγίου» που δίδεται στην συνέχεια με το Άγιο Πνεύμα κατά την τέλεση του Χρίσματος;

Ποιός είναι εκείνος που θα πάρει την ευθύνη επάνω του, να παραμένει αβάπτιστο ένα παιδί και τύχει και του συμβεί κάτι κακό και δεν προλάβει να βαπτιστεί;

Ποιός είναι εκείνος που θα του στερήσει την Θεία Κοινωνία και την ένωση με τον δημιουργό του;

Ποιός είναι εκείνος που θα στερήσει τον Χριστό, δηλαδή την ίδια την Ζωή;

* ΖΩΗ ΜΕ ΧΡΙΣΤΟ Η' ΧΩΡΙΣ?

Θα γινει Χριστιανος....

Ετσι λενε οταν προκειτε να βαπτιστει ενα νηπιο.

Ομως Χριστιανοι ειμαστε και γινομαστε στην διαρκεια της ζωης μας,οταν ζουμε Χριστιανικα,οταν εχουμε τον Χριστο οδηγο στην ζωη μας,οταν εμπιστευομαστε μονο τον Χριστο,οταν εχουμε πανω απο την ζωη μας μονο τον Χριστο.

Δεν αρκει μονο το βαπτισμα αλλα και η μετεπειτα πορεια της ζωης μας.

ΖΩΗ ΜΕ ΧΡΙΣΤΟ ΛΟΙΠΟΝ,ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ