20 Ιαν 2011

* ΠΟΥ ΠΗΓΕ Η ΑΓΑΠΗ?

ΜΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΑΔΕΡΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ ΤΟΥ ''ΔΙ'ΕΥΧΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ'', ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΕΙΣ.
ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ.

Που πήγε η αγάπη από την ...
οικογένεια;
Γιατί τα παιδιά αναζητούν λύσεις στα ναρκωτικά, στις κακές παρέες, στη βία;
Γιατί οι γονείς τους, τους γυρνάνε την πλάτη;
Γιατί δεν τους ανοίγουν την αγκαλιά τους;
Γιατί οι ίδιοι οι γονείς κακοποιούν ψυχικά και σωματικά τα ίδια τους τα παιδιά;
Που πήγε η αγάπη από τα παιδιά στα φανάρια, από τα παιδιά στο πεζοδρόμιο που ζητιανεύουν;
Που πήγε η αγάπη από τα εκατοντάδες παιδιά που έχουν για σπίτι τους το ορφανοτροφείο;
Που πήγε η αγάπη από τα νεαρά κορίτσια που εμπορεύονται το σώμα τους;

Που πήγε η αγάπη από τα ζευγάρια;
Γιατί οι άνθρωποι χωρίζουν και διαλύουν με την παραμικρή δυσκολία το σπίτι τους;
Πως γίνεται να αλλάζουν συντρόφους πολύ συχνά και να ισχυρίζονται ότι τους αγαπάνε κάθε φορά;
Που πήγε η αγάπη από τους ηλικιωμένους , που εγκαταλείπονται στα ψυχρά γηροκομεία από τους ίδιους τους συγγενείς τους;

ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗ ΣΑΣ.
ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΙΨΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΑΠΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ.

8 σχόλια:

  1. Ανώνυμος20/1/11 13:19

    όταν ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ είναι παρῶν...

    Η ΑΓΑΠΗ.......ΕΧΕΙ ΦΥΓΕΙ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΗ

    απ'το παράθυρο....

    μόνο ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟ "ΕΓΩ"...Κᾶτω.......

    ΑΝΘΙΖΕΙ Η ΑΓΑΠΗ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος20/1/11 15:48

    Πονάει πολύ αυτή η κατάθεση σκέψεων της αδελφής εδώ..
    Εύλογα τα ερωτήματα..
    Σπουδαίο το κεφάλαιο περί αγάπης.Ατελείς γαρ όλοι οι άνθρωποι σε αυτή την αρετή..Πιστεύω ο άνθρωπος μόνο από τον Θεό μπορεί να τη λάβει με την προσευχή για να την προσφέρει στους άλλους.

    Σε κάποιο γηροκομείο [έμαθα] πήγαν μια γιαγιούλα και έδωσαν ψεύτικη διεύθυνση και τηλέφωνο.Ωστόσο η γιαγιά πέθανε και δεν μπορούσαν να βρουν τα παιδιά της να τη θάψουν.Τι έγινε δεν ξέρω τελικά αλλά ο παπάς βγήκε την Κυριακή στον άνβωνα και μίλησε γι αυτό το θέμα ..θέλοντας να τονίσει πόση ψυχρότητα υπάρχει στην κοινωνία μας σήμερα ,ακόμη και για τους γονείς..
    Ας προσπαθήσουμε να προσευχόμαστε για να παίρνουμε αγάπη από τον Κύριο και με όποιες ψυχικές και σωματικές δυνάμεις να την δίνουμε στους άλλους ..
    ***

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΓΑΠΗΤΕ/Η ΑΔΕΡΦΕ/Η 13.19...
    ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΚΑΘΙ Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ.
    ΑΛΛΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΑΓΑΠΗΤΕ/Η ΑΔΕΡΦΕ/Η 15.48...
    ΠΟΣΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ...
    ΠΟΣΑ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ Ο ΘΕΟΣ...
    ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΑΣ ΑΝΕΧΕΤΕ.

    ΣΕ ΠΡΟΣΕΧΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΟΒΑΡΟ ΘΕΜΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος21/1/11 16:45

    15.48 ΠΗΝΕΛΟΠΗ

    ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΘΕΟΥ....
    ΔΩΡΑ Του...
    ΚΑΡΠΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ...

    ΜΟΝΟΝ Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΟΣΕΛΚΥΕΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ....

    ΜΟΝΟΝ εκεινος ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΡΔία ΣΥΝΤΕΤΡΙΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΕΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΗ...
    ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΟΧΕΙΟ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ...

    ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος21/1/11 17:38

    Ετσι είναι@16:45.-πην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος24/1/11 09:05

    i elipsis tou gnothin s auton pou den einai tipota allo apo tin ousia tis psichis mas i to kata o miosi feri auto to apotelesma.einai lipero pos o anthhropos echase to kata omiosi propatorikos,alla exoume elpida me tin pisti mas sto Evageliou tou KYRIOY ymon kai tin XARI tou na tin epanaktisome.
    xaralampos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Που πήγε η αγάπη!!!

    Είναι λες και δεν υπήρξε ποτέ. Ο καθένας κοιτάζει το συμφέρον του. Αν δεν υπάρχει συμφέρον τότε, πάει η αγάπη, χάνεται εξαφανίζεται, γίνεται ανύπαρκτη.

    Η ζωή σου ζωή μου. Τα δικά σου δικά μου. Εσύ αγάπα με, φρόντιζε με, μα, όταν σταματήσεις να με αγαπάς, να με φροντίζεις, να μου προσφέρεις, να μου δίνεις, εγώ θα σου φερθώ απαίσια, θα σε ξεχάσω, σαν να μην υπήρξες ποτέ.

    Ξέρομε όμως, αν μπορεί να μας φροντίζει για πάντα; Δεν είναι φτιαγμένος από αναλλοίωτη ουσία. Είναι άνθρωπος. Φθείρεται. Αρρωστά, πονεί, παθαίνει κατάθλιψη.

    Κι εμείς, χωρίς την παραμικρή κατανόηση, τον πετάμε. Ξεχνάμε όλα όσα μας πρόσφερε.

    Γίναμε αχόρταγοι, πλεονέκτες. Δεν αρκούμαστε με τα λίγα. Δεν ζούμε μέσα στα λίγα. Θέλουμε όλο και πιο πολλά. Ζητάμε ότι έχουν οι άλλοι, χωρίς να αγωνιζόμαστε. Δεν θέλουμε να χυθεί ιδρώτας από το πρόσωπο μας.

    Άραγε, ξέρομε να αγαπάμε; Σήμερα, αγαπώ τον ένα που προσφέρει, αύριο τον άλλο που προσφέρει πιο πολλά.

    Δεν ξέρομε να αγαπάμε. Δεν αγαπάμε βαθιά αληθινά. Μας νίκησε η πλεονεξία, το χρήμα, τα υλικά αγαθά.

    Ας κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας και ας αναλογισθούμε τι αγαπάμε, τι μας αρέσει, τι θέλουμε. Ας σκεφτούμε τι είναι η αγάπη, αν αγαπήσαμε, αν αγαπούμε. Κι αν αγαπούμε, αν αγαπούμε αληθινά, βαθιά.

    Όταν αγαπά κάποιος, αγαπά για πάντα. Δεν ξεχνά. Δέχεται όσα του προσφέρει ο άλλος κι αν δεν μπορεί να του προσφέρει τίποτα, συνεχίζει να τον αγαπά. Προσπαθεί αυτός να βοηθά, να δίνει χωρίς να περιμένει να του δίνουν, να τον βοηθούν, να τον αγαπούν.Δεν δίνει για να πάρει.

    Δυστυχώς, περιμένουμε να πάρουμε κι αφού δεν παίρνουμε, ξεχνούμε. Και ξεχνούμε γιατί δεν αγαπούμε στα αληθινά.

    Την καλημέρα μου να έχετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εσεις τι λετε?