* ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ

Η υπερηφάνεια, η κενοδοξία και ο εγωισμός, μας κάνουν τις περισσότερες φορές, να είμαστε υποκριτες.
Ο Φαρισαϊσμός είναι τόσο μεγάλο πάθος, ώστε μερικοί από τους Πατέρες να τον θεωρούν πολυκέφαλο θηρίο σαν την Λερναία Ύδρα.

Γι’ αυτό και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει τα εξής: «Για όλα τα κακά, φταίει η υποκρισία, αφού όλοι μας λίγο ή πολύ, είμαστε εγωισταί και υπερήφανοι. Μας κάνει ακόρεστα να διψάμε τη δόξα, την επίδειξη, τη δύναμη, την εξουσία, τον πλούτο και τα λοιπά, για να μας ρίξει στο λάκκο της μεγαλομανίας, και από κει στην αιώνια απώλεια και την κόλαση. Και σ’ αυτήν την κατηγορία, δεν υπάγονται»,- προσέξτε, ...
το λέει αυτό ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, - «δεν υπάγονται οι πιο πολλοί από τους χριστιανούς, αλλά και πολλοί από μας, που φοράμε το ράσο, τους παπάδες, τους μοναχούς, τους καλογήρους, τους διακόνους, τους δεσποτάδες».


Δυστυχώς η υποκρισία, σαν διαβρωτική υγρασία εισέρχεται παντού.

Η υποκρισία;
Στην ελεημοσύνη.
Μπαίνει μέσα.
Υποκρινόμεθα ότι είμεθα ελεήμονες, θέλουμε να φαινόμαστε απέναντι στους άλλους, ενώ δεν είμαστε.
Τι θα μας λεει ο Θεός; «Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου».

Στη νηστεία επίσης και στην προσευχή.
Και κει μπαίνει η υποκρισία.
Τι λέει ο Θεός;
Θέλεις να προσευχηθείς;
Κάντο κρυφά!
Είσελθε εις το ταμείον σου, και ο Θεός ο βλέπων εν τω κρυπτώ, αποδώσει εν τω φανερώ.
Νηστεύεις;
Νήστευε.
Μην το φανερώνεις.
Μην το αποκαλύπτεις!
''Δεν τρώω σοκολατάκι, λέει.
Σήμερα νηστεύω''.
Και μόλις πάει σπίτι, ανοίγει το ψυγείο, και καταβροχθίζει τα λουκάνικα.

Μπαίνει και στην αγρυπνία, αλλά λέει ο Άγιος ιερός Χρυσόστομος, ότι η υποκρισία μπαίνει και στο ωραίο ψάλσιμο.

Μπαίνει στο σεμνό το ντύσιμο.
Επίσης και στα φτωχικά ρούχα.
Ο άλλος φοράει φτωχικά ρούχα, από υποκρισία, υποκρινόμενος.

Μπαίνει στη διδασκαλία και στο κήρυγμα.

Παντού λοιπόν εισέρχεται, και πάντοτε με το φόρεμα της ευσεβοφάνειας, και έτσι κυριευόμαστε όλοι μας, άλλος λίγο και άλλος πολύ από αυτοθαυμασμό και από αυτοϊκανοποίηση.

Είναι αυτό που βγάζει και ο Φαρισαίος προς τα έξω.
Τις καλές του πράξεις.
Για το θεαθήναι τοις ανθρώποις.
Και όλα τα κρυφά, τα άσχημα, τα βρωμερά, τα ύπουλα, τα δόλια, αυτά τα κρύβει μέσα του.

Πως θα σωθούμε?
Θα σωθούμε με την μετάνοια. 
Και τον τρόπο μας τον δίδαξε ο τελώνης.
Θα πέφτουμε στα πόδια του πνευματικού και θα ζητάμε έλεος.
''Πάτερ κάνε προσευχή να με συγχωρέσει ο Θεός''
Ζητάω έλεος απ’ τον Θεόν.
Σήμερα, αύριο πεθαίνω. 
Έλεος θέλω απ’ τον Θεόν.
Έλεος.
Γιατί το έλεος θα μας σώσει.
Και μόνον το έλεος θα μας σώσει.
Η κραυγή του τελώνου.
 
«Ο Θεός μου ιλάσθητί μοι τω αμαρωλώ»