30 Μαΐ 2013

* ΣΤΟ ΚΑΛΟ

Στις ώρες της μοναξιάς μου, 
μέσα στο άδειο σπίτι μου,
μόνη
τελείως μόνη
σε σκέφτομαι...
και τότε μόνο
μόνο τότε συνειδητοποιώ
ότι δεν είμαι μόνη μου
έχω πού ν' ακουμπήσω
έχω σε ποιόν ν' αποτανθώ
έχω Εσένα

γιατί ,
 Εσύ, 
είσαι δίπλα μου
σ' έχω δίπλα μου
σ' έχω πάντα δίπλα μου
Εσένα
Εσένα, τον μόνο που μ' αγαπά
Τον μόνο που με νοιάζεται
Τον μόνο που με πονά

Δεν είμαι μόνη...
Αντίο μοναξιά...
δεν είσαι εσύ για μένα...
Αντίο, άμε στο καλό.


Ε.Ο.

10 σχόλια:

  1. Ανώνυμος30/5/13 14:10

    Συμφωνώ... αλλά είναι φορές που η μοναξιά πονάει και πληγώνει. Θέλεις άνθρωπο να μιλήσεις, να αγκαλιάσεις, να μοιραστείς...
    Εσείς νιώθετε μόνοι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος30/5/13 15:06

    ΕΓΩ
    ΕΙΜΙ

    Η ΑΜΠΕΛΟΣ
    Η ΑΛΗΘΙΝΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος30/5/13 16:05

    Όλοι φίλε ανώνυμε, νιώθουμε αυτή τη μοναξιά...Όλοι από το ίδιο υλικό είμαστε φτιαγμένοι...
    Κάποτε πριν χρόνια, μια Μ. Παρασκευή ήτανε, σε πρώτο όροφο πολυκατοικίας έμενα τότε, είχα πιάσει τον εαυτό μου, να είναι κρεμασμένος στο μπαλκόνι,να βλέπει τον τάδε και τον δείνα, να φορτώνουν το αυτοκίνητο να φεύγουν όλοι οικογενειακώς για διακοπές του Πάσχα...ερημιά γενικότερα στην γειτονιά...κι εγώ μόνη , με δύο μικρά...να μην περνάει άνθρωπος να μου πει μια "καλημέρα"...
    Πόσο μου έλειψε εκείνη η καλημέρα τότε....Ακόμα δεν το έχω ξεχάσει. Τόσα χρόνια μετά...
    Όλοι νιώθουμε τα ίδια συναισθήματα φίλε μου...Αρκεί να μπορούμε να τα ξεπερνάμε γρήγορα με την βοήθεια του Θεού, μη μας πάρει από κάτω. Γιατί τότε θα είναι πραγματικά πιο δύσκολο.
    Ε.Ο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος31/5/13 03:02

    Ε.Ο
    ΞΕΡΕΙς ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΗ ΖΩΗ.ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΟΝΟΝ ΜΙΑ ΑΔΕΛΦΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΟΝΟΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΕΤΑΛΗΨΗ ,ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΑΥΓΟ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ;
    ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΜΙΑ ΓΥΝΗ
    ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΥΧΑΙΑ..ΚΑΙ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ.
    ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ
    ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙΣ.
    ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΗ ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΖΩΗ ΚΟΠΕΛΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ.Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΕΡΝΕΙ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ.ΑΛΛΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ ΑΛΛΟΣ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΑΛΛΟΣ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΤΟΥ ΑΛΛΟΣ ΕΧΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΟ ΠΡΩΙ,ΑΛΛΟΣ ΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΤΟΥ ΝΑ ΠΙΝΕΙ ΚΡΑΣΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΘΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΨΑΧΝΕΙ ΣΤΑ ΧΑΜΑΙΤΥΠΕΙΑ..ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ..ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ [ΤΟ ΠΕΡΑΣΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ]ΚΑΙ ΤΡΩΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ..
    ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΟΙ
    ΟΛΟΙ ΜΑΣ
    Η ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ
    ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ,ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΚΑΝΕ ΠΑΡΕΑ ΑΛΛΑ ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΠΑ-ΤΕ-ΡΑ...
    ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ;;;
    ΕΙΧΕ
    ΤΟΝ
    ΠΑ-ΤΕ-ΡΑ[ΜΑΣ!!!]
    ΜΗ ΓΥΡΙΖΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΨΥΧΗ ΜΟΥ
    ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ
    ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΑΥΤΟ..
    ΕΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΩΧΝΕΙΣ..ΕΑΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ ,ΘΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ..ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΞΙΑ .
    ΠΗΝΕΛΟΠΗ
    ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος31/5/13 09:44

    "Κάνε το δάκρυ σου φιλί,
    κάνε τον πόνο σου πουλί
    κι άστονε να πετάξει.
    Κι ενώ θα φεύγει μακριά,
    λιμάνι κάνε την καρδιά,
    να 'ρθει η χαρά ν' αράξει".

    Πονάει η μοναξιά...Είναι δύσκολη και πληγώνει την καρδιά και το μυαλό.
    Να σου πω όμως κάτι;;;
    Ξέρεις πόσα πράγματα με δίδαξε η μοναξιά μου;!
    Από τότε που έμεινα μόνη μου, έχω ανακαλύψει σπουδαία πράγματα για τον εαυτό μου.
    Μαθαίνεις, "βλέπεις", διακρίνεις, ξεχωρίζεις... για τον εαυτό σου και για τους άλλους.
    Ισως, να μην με καταλαβαίνεις, όμως αυτή είναι η αλήθεια μου.

    Να σου πω και ένα "μυστικό" για το πως να ξεπεράσεις την μοναξιά σου;
    Βρες άνθρωπο να βοηθήσεις, να ταίσεις, να ντύσεις, να φροντίσεις κτλ.
    Βγες από τη μοναξιά σου, υπηρετώντας ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια.
    Δοκίμασέ το και θα δεις...

    Και να θυμάσαι πάντα, ότι υπάρχουν μεγαλύτερες τραγωδίες στη ζωή από την προσωπική σου τραγωδία & από την προσωπική σου μοναξιά.
    βάγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος31/5/13 10:32

    Βάγια, δεν με εννόησες πλήρως.
    Άλλο η μοναξιά που νομίζω όλους μας κάποια στιγμή έχει αγγίξει και μια και δυο και χίλιες φορές....και άλλο το αν έχεις διδαχθεί απ'αυτήν (πάντα διδάσκεσαι ) κι άλλο το πώς να την ξεπεράσεις. Αυτά τα γνωρίζω. Και έχω βρει την φόρμουλα για να την πολεμήσω. Αλλιώς θα με είχε πάρει από κάτω πριν από χρόνια.
    Συμφωνώ ότι υπάρχουν μεγαλύτερες τραγωδίες στη ζωή...και γι'αυτό λέω πάντα "δόξα τω Θεώ"...
    Το λεπτό σημείο βρίσκεται στην στιγμή της αντίδρασης. Όταν έρχεται , το πώς θα την παλέψεις....Εκείνο το λεπτό, είναι και το δυσκολότερο. Αν όμως είσαι στην αγκαλιά του Θεού, την τζακίζεις τότε επί τόπου. Συμφωνείς?
    Ε.Ο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος31/5/13 13:07

      Συμφωνώ Ε.Ο.
      Εκείνη την Μ. Παρασκευή, πως ξεπέρασες την άσχημη διάθεσή σου;
      Τι σε κράτησε;
      βάγια

      Διαγραφή
  7. ΚΑΙ Ο ΠΙΣΤΟΤΕΡΟΣ ΠΙΣΤΟΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΛΥΓΙΣΕΙ.
    ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΟΜΠΟΤ ΑΛΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΨΥΧΗ.
    ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ,ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ,ΤΟΝ ΠΟΝΟ,ΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑ.

    ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΟΥΜΕ.
    ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος1/6/13 20:33

    το να ζεις και να μένεις μόνος χωρίς κάποιον σύντροφο ή φίλο είναι από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες στη ζωή ενός χριστιανού. Η συντροφικότητα(συζυγία) και η θέληση να έχεις φίλους -λίγους και καλούς- είναι μία ψυχική ανάγκη για τους ανθρώπους αλλιώς θα ήμασταν αναχωρητές ή θα ζούσαμε 40 χρόνια στην έρημο σαν την Αγία Μαρία την Αιγύπτια. Ζούμε σε μία πόλη 4 εκατομμυρίων κατοίκων και κάποιοι ζουν μόνοι χωρίς φίλους ή κάποιο σύζυγο, είναι ένα ιδιαίτερα δυνατό και σκληρό συναίσθημα αυτό της μοναξιάς ιδιαίτερα όταν φτάνεις σε μία ηλικία και συνειδητοποιείς ότι όλα αυτά τα χρόνια αντί να βρεις κάποιον άνθρωπο να ζείτε μαζί και να μοιράζεστε τα ίδια πράγματα έτρεχες από εδώ και από κει ουσιαστικά έχασες το χρόνο σου.

    Δεν είμαστε όλοι σαν τους ερημίτες να ζούμε μόνοι μας η φιλία και η συντροφικότητα είναι απαραίτητα για τους χριστιανούς και όλους τους ανθρώπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΨΑΤΕ.
      Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ.
      ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΣΚΗΤΕΣ ΣΤΙΣ ΕΡΗΜΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΖΩΗ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ.

      Διαγραφή

Εσεις τι λετε?