ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ.
Ηταν τεσσερα κερια σε ενα δωματιο καποιου σπιτιου,που ελιωναν αργα αργα...
Ο χωρος ηταν τοσο ησυχος που μπορουσε να ακουστει η συζητηση τους.
Το πρωτο κερι ελεγε...
''ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΕΙΡΗΝΗ''
Οι ανθρωποι ομως δεν καταφερνουν να με διατηρησουν,πιστευω οτι δεν μου μενει αλλο απο το να συνεχισω να σβηνω...
Και ετσι αφεθηκε σιγα σιγα να σβηνει ολοκληρωτικα.
Το δευτερο ειπε...
''ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΠΙΣΤΗ''
Δυστυχως δεν χρειαζομαι πουθενα.
Οι ανθρωποι δεν θελουν να ξερουν για μενα,και ετσι δεν εχει νοημα να παραμενω αναμμενο.
Μολις ολοκληρωσε τα λογια του,ενα ελαφρυ αερακι φυσηξε πανω του και το εσβησε.
Πολυ λυπημενο το τριτο κερι με την σειρα του ειπε...
''ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΑΓΑΠΗ''
Δεν εχω τη δυναμη να συνεχισω να παραμενω αναμμενο.
Οι ανθρωποι δεν μου δινουν σημασια και δεν αντιλαμβανονται το ποσο σημαντικο ειμαι.
Αυτοι μισουν ακομη και αυτους που τους αγαπουν περισσοτερο.
Και χωρις να περιμενει αλλο,το κερι αφεθηκε να σβησει.
Ξαφνικα ενα μωρο μπηκε στο δωματιο και ειδε τα τρια κερια σβηστα.
Φοβισμενο απο το μισοσκοταδο ειπε...
''ΜΑ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ...ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΑΝΑΜΜΕΝΑ,ΕΓΩ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ''
Και ξεσπασε σε δακρυα...
Τοτε το τεταρτο κερι ειπε με συμπονοια...
''ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΜΩΡΑΚΙ,ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ.
ΟΣΟ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΑΝΑΜΜΕΝΟ,ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΞΑΝΑΝΑΨΟΥΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΡΙΑ ΚΕΡΙΑ,ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ''
Με ματια λαμπερα και γεματα δακρυα το μωρο πηρε το κερι της ελπιδας και ξαναναψε ολα τα αλλα.
ΑΣ ΜΗΝ ΣΒΗΣΕΙ ΠΟΤΕ Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ.
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΩΡΟ.
ΝΑ ΑΝΑΒΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ, ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ,ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.
ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΑΣΤΕ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ,ΑΣ ΤΟΥ ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ.
ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΘΕΟ.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εσεις τι λετε?