12 Μαΐ 2010

* ΓΙΑΤΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΕ?

ΚΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΗΤΑΝ...ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΝΤΕΡΑ...

Μαλιστα,αυτη ηταν η διαγνωση μιας σαρανταχρονης παντρεμενης κοπελας και μητερας δυο ανηλικων παιδιων.
Για καποια χρονια θα υποβαλεται σε χημιοθεραπειες και ηδη εδω και ενα χρονο περιπου ...
μπαινοβγαινει στα νοσοκομεια και στους γιατρους.
Τα μαλλια της επεσαν,εχασε βαρος,και πολλες αλλες αλλαγες στο σωμα της που συμβαινουν με αυτην την αρρωστεια.
Τα παιδια της δεν το γνωριζουν,δεν τα εχει πει τιποτε.
Και φυσικα βλεπουν τις αλλαγες πανω της και την ρωτανε διαφορα.
Εμαθε ομως κατι.
Εμαθε οτι δεν χρειαζεται να στεναχωριομαστε για τιποτε,ολα φτιαχνονται,ολα βολευονται.
Και το παραμικρο την πειραζε, πριν παθει τον καρκινο,με ολα νευριαζε,ολα την ενοχλουσαν και ακομη τα πιο μικρα,τα καθημερινα.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΟΜΩΣ,ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΔΟΥΜΕ.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ,ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ.
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΗΚΩΝΕΙ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ.

Αγχος,στεναχωρια,πιεση...μερικες φορες τα προκαλουμε εμεις οι ιδιοι χωρις λογο.
Πνιγομαστε σε μια κουταλια νερο οπως λεμε.
Τωρα συμβουλευει αλλους στο να μην καθονται και στεναχωριουνται για κανεναν λογο.
Ολα βρισκουν τον δρομο τους,ολα βολευονται.
Υπομονη να υπαρχει,και προπαντων ΠΙΣΤΗ στον ΧΡΙΣΤΟ,και ολα θα πανε καλα.
Ισως ο Θεος να επετρεψε αυτην την αρρωστεια για να μαθει οτι οταν καθομαστε και στεναχωριομαστε για μικρα προβληματα,δεν γνωριζουμε τα σοβαρα που υπαρχουν γυρω μας.
Ειναι και ενα μαθημα αυτο που νομιζουμε συμβαινει και με διαφορετικους τροπους στην καθημερινοτητα μας.
Ο Θεος μας στελνει μηνυματα καθημερινα,αλλα ποσοι τα καταλαβαινουμε αραγε?
Συνηθιζουμε σε καποια ασθενεια η καποιο κακο να βλαστημαμε και να κατηγορουμε τον Θεο.
Λες και ο Θεος δεν μας αγαπαει.
Ειναι μαθηματα μεσα στην ζωη οι δοκιμασιες,ετσι με αυτον τον τροπο ζυμωνομαστε,μεσα στις χαρες,στις θλιψεις,στον πονο...ολα μαζι.
Η εναλλαγη των καταστασεων μας δυναμωνουν περισσοτερο.
Φανταστειτε να γινονται ολα οπωσ εμεις τα θελαμε...θα ειμασταν εντελως μα εντελως αχαριστοι και απληστοι,ενω θα ειχαμε,θα θελαμε και ακομη περισσοτερα.
Εδω σημερα με τετοιες ανεσεις,με τετοια καλοπεραση και παλι δε λεμε ενα ευχαριστω σε Αυτον που μας τα δινει ολα.
Οι δοκιμασιες στην ζωη μας ειναι ενα φρενο.
Ειναι κατι που περναμε η΄ θα περασουμε ολοι καποια στιγμη η'καποιες στιγμες.

ΑΣ ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ.
ΑΝ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΑΝΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ,ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΕ ΟΥΤΕ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΕΙ ΠΟΤΕ.
ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΛΥΣΕΙΣ.
ΕΙΝΑΙ Ο ΓΛΥΚΥΤΑΤΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ.
ΑΥΤΟΝ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ,ΑΥΤΟΝ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ.
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!

Σημερα ειναι η τελευταια μερα που λεμε ''Χριστος Ανεστη''
Με το καλο,του χρονου παλι.

5 σχόλια:

  1. Χριστος Ανέστη για τελευταία μέρα !Ετσι ειναι,οι δοκιμασίες είναι μέσα στη ζωή...Ποιος δεν θυμάται το Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο να υποφέρει απο αυτην ακριβώς την αρρώστεια...καρκίνο στα έντερα και στο συκώτι...Κι όμως το χαμόγελο δεν του έλειπε,η προσευχή δεν τον άφησε ώς την ώρα που έφυγε...Η ευγένεια και η υπομονή ήταν σύντροφοί του.Οι σημερινοι ανθρωποι και ειδικά οι κοσμικοί που τα έχουν όλα,τα χάνουν τελείως οταν τα πράγματα λιγο δυσκολέψουν...Οταν τυχει οχι αρρώστεια αλλα έστω μια οποιαδήποτε αναποδιά που θα τους κάνει να αναβάλλουν ή να ματαιώσουν κάτι που είχαν σχεδιάσει.Εκείνο που φαίνεται σε αυτους ειναι οτι δεν τους κυβερνά ο Χριστός,αλλά ο κόσμος...Γιατι αν τους κυβερνουσε ο Χριστός,θα υποδέχονταν με χαμόγελο κάθε αλλαγη...Μήπως εδώ σε τρείς μεριες της χώρας ανθρωποι δεν θρηνουν όχι απλως ανθρώπους τους,αλλά νέα παιδιά αυτες τις μέρες λόγω της τραγωδίας στη Marfin? Δεν ξέρω τι έγινε στις κηδείες...Σίγουρα θα κλάψανε και οι πέτρες...Είμαι σίγουρη όμως ότι οι άνθρωποι αυτοί ως τέκνα Θεου συνόδευσαν στην αιωνιότητα τα παιδιά τους με αξιοπρέπεια...Και εμείς για απείρως λιγότερο σοβαρά ζητήματα καθόμαστε και γκρινιάζουμε ?Αν είναι δυνατόν !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΑΓΑΠΗΤΗ ΝΤΙΝΑ...
    ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ ΜΑΣ.
    ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΦΑΙΝΕΤΕ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ,ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΘΕΟΣ,ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΟΧΙ ΟΛΟΙ.
    ΣΤΑ ΕΥΚΟΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΤΟΝ ΘΕΟ.
    ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΡΩΣΤΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΥΠΟΜΕΝΟΥΜΕ.
    ΝΑ ΔΟΞΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΙΑ ΟΛΑ,ΚΑΙ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ.
    ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.
    ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΘΕΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος23/5/12 11:47

    ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Ο ΘΕΟΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ. ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ.

    ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΜΩΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΟΣ Η ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΗΣ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εσεις τι λετε?