-ΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ...
-ΜΑΜΑ ΔΗΛΑΔΗ ΕΣΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΟΡΑΣ ΓΥΑΛΙΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ?
Αυτη την απορια ειχε η μικρη κορουλα προς την μαμα της.
Την ωραια απαντηση ομως την πηρε και η μαμα.
Τι και αν εχουμε ματια,αραγε ...
εκτιμουμε αυτα που μας εδωσε ο Θεος?
Αλλος ειναι προσκολημενος στο να βλεπει την καθε γυναικα που περναει απο μπροστα του.
Γλυφει με τα ματια του απο πανω ως κατω τον συνανθρωπο του.
Αλλη παλι τα ιδια με τους αντρες.
Φυσικα υπαρχουν και οι ανωμαλοι που λαχταρανε το ιδιο φυλο.
Γιατι αραγε μας εδωσε τα ματια ο Θεος?
Μηπως για να θαυμαζουμε ολα αυτα που εχει δημιουργησει?
Μηπως να θαυμαζουμε την Κτιση του?
Θα πειτε μα και οι ανθρωποι ειναι δημιουργηματα του.
Ναι αλλα εχει διαφορα το πως κοιταζεις τον αλλον.
Αλλιως ειναι να τον βλεπεις και το μυαλο να πηγαινει στην σαρκα και την απολαυση και αλλιως ειναι να βλεπεις καποιον και να τον θαυμαζεις για τον χαρακτηρα του,για την καλοσυνη του,για τον αγωνα του στην ζωη.
Περισσοτερο εκτιμουν τον Θεο οι τυφλοι παρα αυτοι που εχουν τα ωραια τα ματακια τους.
Βλεπουμε και τα αισχη,βλεπουμε και την καταντια μας την μαυρη,βλεπουμε και στεναχωριομαστε για το που φτασαμε και αναρρωτιομαστε που ακομη θα φτασει το ανθρωπινο γενος.
Τι αλλο εμεινε να δουμε?
Και ομως πολλα θα δουμε ακομη,παντως οχι αισιοδοξα.
Ερχονται δοκιμασιες μεγαλες για την Πιστη μας.
Θα δοκιμαστουμε σκληρα.
Τωρα θα γινει το κοσκινισμα για το ποιοι πραγματικα βαζουν πανω απο ολα τον Χριστο και ποιοι βαζουν πανω απο ολα τον εαυτο τους.
Τωρα θα φανει ποιοι θα ειναι οι γνησιοι ομολογητες του Χριστου και ποιοι οι υποκριτες και προδοτες του.
Θα επιλεξουμε μεταξυ αιωνιου και προσωρινης ζωης.
ΑΔΕΡΦΙΑ,ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ.
ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣΚΟΛΗΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΓΗΙΝΑ Η' ΘΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ?
ΤΩΡΑ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΤΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ,ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΘΑ ΚΟΡΥΦΩΘΟΥΝ.
ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΩΤΗΡΑ ΧΡΙΣΤΟ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ ΕΛΠΙΔΑ,ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑ.
ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ.
ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΟ
χαιρεται εν κυριω αδελφοι.και αγαπητε ιστιολογε που πραγματι περιγραφεις την πραγματικοτητα.Λιγο να αφησει κανεις τον νου να πεσει σε μη φυσικους λογισμους και δεν τους περιμαζεψει ,νικηθηκε απο το ιδιο του το παθος.Δυστυχως αυτο υπαρχει σε οους τους ανθρωπους και στους μοναχους κ.λ.π.Αν διαβασει κανεις Λειμοναριον εκει θα βρει πολλες τετοιου ειδους ιστοριες που μοναχοι παρεκκληναν απο τον στοχο και κατεβκαν στην πολη προς ηθελημενην πτωσιν.Λιγο να φυγει η χαρη του θεου απο πανω μας και δεν ειμεθα σταθεροι στον στοχο ,πολυ ευκολα ολα ανατρεπονται .Η Χαρη βεβαια δεν φευγει μενει κρυφα και περιμενει τον αγωνα μας σαν την μητερα που αφηνει το μωρο της ενω μπουσουλαγε να περπατησει και μονο του σιγα -σιγα .Αλλα πως θα μας βρει αυτη η χαρη ειναι το ζητουμενο.Γι αυτο εχω καταλαβει πως τιποτα δεν ειναι μονιμοτερο απο τον κυριο και τιποτα πιο φοβεροτερο απο την αμαρτια.Στην αιωνια ζωη ,θα ειμεθα ολοι αδελφοι μαζι με τον κ υ ρ ι ο.Η αγιοτητα ειναι στοχος καθε οναχου και κληρικου αλλα και δικος μας στοχος.Αυτη η ζωη εχει ημερομηνια ληξεως.η αλλη οως αιωνια ειναι.Ειναι παρα πολυ δυσκολη η σωτηρια αν σκεφτει κανεις πως ο κ υ ρ ι ο ς μας ηταν ο μονος αναμαρτητος.Αξιζει ομως τον κοπο για χαρη του να κοπιασει ιγακι κανεις προκειμενου να δειξει στον κυριο πως ο.τι μπορεσε εκανε.Πρεπει πραγματικα να τρεμουμε στην ιδεα πως ισως και να ειμαστε εξω απο τον νυμφωνα οχι επειδη θα χασουμε το βολεμα του παραδεισου αλλα επειδη δεν θα ειμεθα αξιοι της αγαπης του κ υ ρ ι ο υ μας.Δεν θα ηθελα εναν παραδεισο διχως θεο ..εναν παραδεισο που τον κατεκτησα με τον αγωνα μου αλλα εναν κ υ ρ ι ο που ειναι ο παραδεισος.Αλλα νομιζω πως θα χαλασω πολλα ζευγαρια παπουτσια για να τον κρατησω....ευχομαι την σωτηρια ολων ..πηνελοπη===+++
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΓΑΠΗΤΗ ΠΗΝΕΛΟΠΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ.
ΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΔΟΞΑ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΕΛΕΗΣΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΧΤΕΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ.
ΟΛΟΙ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΜΕ.
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΜΑΡΤΑΝΟΥΜΕ.
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ.