ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΘΕΜΑ,ΕΓΡΑΨΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ.
ΤΟΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ.
ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑΝ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ,ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΛΛΑΞΑΝ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ.
Μεγάλωσα στη δεκαετία του ’80, σ’ ένα σπίτι μαζί με τον παππού και την γιαγιά.
Ζούσαμε όλοι μαζί και τρώγαμε λιτά.
Τα πιο μικρά παιδιά φορούσαμε τα ρούχα από τα μεγάλα μας ξαδέρφια και παίρναμε τα παιχνίδια τους.
Σοκολάτες και γλυκά παίρναμε μόνο στις γιορτές.
Η πόρτα του σπιτιού μας κλείδωνε μόνο το βράδυ, όταν πέφταμε για ύπνο και παίζαμε στη γειτονιά όλη την ημέρα.
Ύστερα από 30 χρόνια πολλά έχουν αλλάξει.
Σχεδόν κανείς δεν μένει πλέον μαζί με τον παππού και την γιαγιά.
Βλέπετε οι ηλικιωμένοι είναι κουραστικοί και δύσκολοι.
Βλέπετε οι ηλικιωμένοι είναι κουραστικοί και δύσκολοι.
Τα παιδιά μας φοράνε μόνο καινούρια ρούχα και όχι μεταχειρισμένα.
Ότι και αν ζητήσουν, τους το προσφέρουμε.
Μήπως όμως έτσι τα κακομαθαίνουμε και δεν εκτιμούναυτά που έχουν?
Οι πόρτες των σπιτιών είναι κλειστές και τα παιδιά δεν παίζουν πλέον στους δρόμους και στις γειτονιές, γιατί είναι επικίνδυνα.
Άραγε στα επόμενα 30 χρόνια, πόσο χειρότερη θα είναι η ζωή?
ΟΤΑΝ ΖΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ,ΤΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ?
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΤΟ ΡΗΤΟ ΜΑΣ...
ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ,ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ?
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΑΣ Β.Ζ. ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ.
Έχετε δίκιο!Πιστεύω δεν υπάρχει αγάπη πιά μεταξύ των ανθρώπων.Τα υλικά αγαθά είναι πάνω από όλα και στην προσπάθεια να τα αποκτήσει κανείς έρχεται η ώρα που τα χάνει.Και τι έμεινε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να προσευχόμαστε να μας λυπηθεί Ο Χριστός.πην