Οι Ορθοδοξοι Χριστιανοί ξέρουν,....αλλά κάνουν πως δεν ξέρουν.
Δεν τους αρέσουν οι αλήθειες.
Βλέπεις ο δρόμος της αμαρτίας είναι πάντα πιο γλυκός.
Σε τρελλαίνει.
Σε παρασέρνει....αν και δεν πιστεύω προσωπικά στο ρήμα "παρασέρνω"..
Πάντα ξέρει ο καθένας τί κάνει.
Ξέρει ...απλά αφήνεται και έχει έτοιμη την δικαιολογία στα χείλη του ..."παρασύρθηκα" σου λέει..
Οι δικαιολογίες πάντα εύκολες.
Ο δρόμος των παθών, γλύκισμα που δεν θές να τελειώσει.
Λίγοι έχουν την δυναμη ν' αντισταθούν στους πειρασμούς.
Θέλει ψυχική δύναμη για να το κάνει κανείς αυτό.
Δύναμη που θα του την χαρίσει μόνο ο άγιος Θεός.
Θα Τον επικαλεσθεί και εκείνος μέσα στην αιώνια και ατέλειωτη αγάπη Του, θα τρέξει να του την δώσει απλόχερα κιόλας...
Μόλις το παιδί ζητάει κάτι από τον μπαμπά του, εκείνος κρίνοντας πάντοτε αν αυτό είναι για το καλό του, σπεύδει να του το δώσει...
Έτσι και ο καλός Θεός.
Μόλις το "παιδί " Του, του ζητήσει κάτι, σπεύδει να ικανοποιήσει κατά το συμφέρον του, το αίτημά του...
Και ο Θεός, "ξεχνάει" τα αμαρτήματά μας, τα πάθη μας, γιατί είναι "οικτίρμων και ελεήμων ο Κύριος, μακρόθυμος και πολυέλεος, ουκ εις τέλος οργισθήσεται, ουδέ εις τον αιώνα μηνιεί. Ου κατά τα ανομίας ημών εποίησεν ημίν, ουδέ κατά τας αμαρτίας ημών ανταπέδωκεν ημίν...καθ' όσον απέχουσιν ανατολαί από δυσμών, εμάκρυνεν αφ' ημών τας ανομίας ημών"...
Πόσο αγάπη μας έχει...
Πόση ατέλειωτα μας αγαπάει....
Και εμείς τί κάνουμε γι' Αυτόν?
Αυτός ήρθε και σταυρώθηκε για μας...
Εμείς αναλογιστήκαμε ποτέ...ΤΙ ΚΑΝΑΜΕ για να του πούμε αυτό το απλό "ευχαριστώ"?
Ε.Ο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εσεις τι λετε?