* ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

Σπίτια χωρίς ζωή

καρδιές δίχως πυξίδα,

ερείπια τα όνειρα,

κι όλα μαζί αποκαΐδια.

               

Άνθρωποι που ‘μείναν μόνοι τους,

ψάχνοντας την αγάπη,

στερήθηκαν τη συντροφιά

και όλα γινήκαν ένα δάκρυ.

               

Άνθρωποι που μου μιλήσανε,

με ανοικτές τις θύρες,

με ολοζώντανες ψυχές,

μα με πολλές ρυτίδες.

               

Πουλιά που ‘κόψαν τα φτερά,

και τώρα δεν πετάνε,

προσμένουνε μια αγκαλιά,

εκεί ψηλά να πάνε.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΩΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ.