ΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΩΤΗΡΑ TΩΝ ΨΥΧΩΝ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ,ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ,ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ,ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ...ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ.
http://www.youtube.com/watch?v=yVsS5UFb-f4 Ενα αφιέρωμα στην Τιμία Ζώνη της Παναγίας μας με ενδιαφέροντα στοιχεία για τη σχέση Της με το Αγιο Ορος. Το βρήκα πρόσφατα, μου άρεσε και αν έχετε διάθεση και χρόνο παρακολουθείστε το. Βάγια
Με αφορμή την ανάρτηση αυτή, θα ήθελα να κάνω μία κατάθεση ψυχής...
Το 1993, δέκα μέρες περίπου από την κοίμηση της μητέρας μου, μέρες τέτοιες του Ιούνη,απαρηγόρητη όπως ήμουν, πράγμα φυσιολογικό βέβαια, είδα ένα όνειρο, σταθμό στη ζωή μου... Συναντήθηκα, στο όνειρο πάντα, με τον πατέρα μου (ζούσε τότε) σ'ένα πολυσύχναστο δρόμο της πόλης μας,και τον είδα να περπατάει δίπλα δίπλα με μία γυναίκα, πολύ συνηθισμένη στην όψη, κοντή,τον είδα να βαδίζει όχι με κάποια ιδιαίτερα όμορφη γυναίκα, αλλά με μια καθημερινή θα έλεγα γυναίκα....και ξαφνιάστηκα! Ήταν πολύ ηθικός ο πατέρας μου, μ'όλη την σημασία της λέξεως, και απόρρησα που τον είδα με μία άλλη γυναίκα πλάϊ πλάϊ....Βέβαια θα μπορούσε να ήταν μία γνωστή του, μία συνάδελφός του....αλλά στο όνειρο αυτά δεν αναλύονται... Κοιτάζοντας έτσι με απορία τον πατέρα μου, γυρνάει τότε και μου λέει η γυναίκα αυτή , "μη κλαις, δεν ήταν αυτή η μητέρα σου, εγώ είμαι η μητέρα σου"... Κοιτάζω εμβρόντητη και σοκαρισμένη, μία τον πατέρα μου , μία αυτήν... Μου ξαναλέει " δεν ήταν αυτή η μητέρα σου, εγώ είμαι η μητέρα σου"... Γυρνάω και ρωτώ τότε...κοιτάζοντάς τους και τους δύο...."και η άλλη, τόσα χρόνια που την είχα μητέρα μου....και η άλλη ποιά ήταν?" -"Εγώ είμαι η μητέρα σου"...και το όνειρο πάει, τέλειωσε.
Ξύπνησα επί τόπου μουσκεμένη στον ιδρώτα, σαστισμένη, με το όνειρο ολοζώντανο....Περίεργα συναισθήματα με διακατείχαν.. Πηγαίνοντας μετά από λίγο στην δουλειά, άρχισα να διηγούμαι το όνειρο, τόσο πολύ με είχε συγκλονήσει... "Η Παναγία" ήταν Ελένη, μου είπε ένας συνάδελφος...
Τότε κατάλαβα. Τότε το αντιλήφθηκα...Τότε συνήλθα...Ούτε που είχε πάει ο νους μου. Ναι , η Παναγία ήταν, αυτή είναι η ΜΑΝΑ μας, αυτή...Η "άλλη", ήταν το μέσον με το οποίο εμείς όλοι ήρθαμε στον κόσμο... Η μητέρα μας, είναι η Παναγία.
Από τότε, παρηγορήθηκα στο λεπτό. Δεν ξανάκλαψα ποτέ για την μητέρα μου. Δεν την έχασα...Είχα και έχω μητέρα, την Παναγία. Την έχω για ΠΑΝΤΑ, είναι δίπλα μου ΠΑΝΤΑ, με βοηθάει ΠΑΝΤΑ...
Κάθε χρόνο συνήθιζα να πηγαίνω την πρώτη Κυριακή του Μάη,στην γιορτή της μητέρας, μία ορτανσία δώρο στην βιολογική μου μητέρα ..... Από τότε, την ορτανσία την πηγαίνω κάθε τέτοια μέρα, στην Μητέρα μου, την Παναγία, και την εναποθέτω ευλαβικά δίπλα στο ιερό, γιατί η μάνα μου, είναι η Παναγία. Ευχαριστώ Ε.Ο.
Κι εγώ θα ήθελα να γράψω για την Παναγία μας , την προστασία της στη ζωή μου. Έμεινα ορφανή από πατέρα στα επτά μου χρόνια μ' ένα αδελφό ακόμα. Παραμονέςπου χάθηκε είχα δει την Παναγία στον ύπνο μου να κρατά ένα καντηλάκι και να ανεβαίνει στην εικόνα της, αυτή που είχαμε στο υπνοδωμάτιό μας. Η μητέρα μου ευλαβείτο την Παναγία και πριν κάνει οτιδήποτε-σταθμό στη ζωή της πήγαινε με τα πόδια τότε πολλές ώρες δρόμο σε προσκύνημά της(θαυματουργή εικόνα της σε νησί των κυκλάδων) γιανα προσκυνήσει.Με τη βοήθεια της Παναγίας μας μεγάλωσε, μας σπούδασε, παντρευτήκαμε κι έχουμε παιδιά κι εγκόνια τώρα.Η ίδια δεν είχε τίποτε από τον πατέρα μας και δούλεψε σκληρά εκείνη την εποχή (1958)για να γίνουμε ότι γίναμε αλλά είχε φανερή την επέμβαση και βοήθεια της Παναγίας μας στη ζωή της και τη δική μας. Μεγάλη η χάρη της. Κι εγώ στη δική μου οικογένεια έχω δει μεγάλη βοήθεια από την Παναγία μας την οποία ευλαβούμαι και αγαπώ πολύ.
.JPG)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=yVsS5UFb-f4
Ενα αφιέρωμα στην Τιμία Ζώνη της Παναγίας μας με ενδιαφέροντα στοιχεία για τη σχέση Της με το Αγιο Ορος.
Το βρήκα πρόσφατα, μου άρεσε και αν έχετε διάθεση και χρόνο παρακολουθείστε το.
Βάγια
Με αφορμή την ανάρτηση αυτή, θα ήθελα να κάνω μία κατάθεση ψυχής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1993, δέκα μέρες περίπου από την κοίμηση της μητέρας μου, μέρες τέτοιες του Ιούνη,απαρηγόρητη όπως ήμουν, πράγμα φυσιολογικό βέβαια, είδα ένα όνειρο, σταθμό στη ζωή μου...
Συναντήθηκα, στο όνειρο πάντα, με τον πατέρα μου (ζούσε τότε) σ'ένα πολυσύχναστο δρόμο της πόλης μας,και τον είδα να περπατάει δίπλα δίπλα με μία γυναίκα, πολύ συνηθισμένη στην όψη, κοντή,τον είδα να βαδίζει όχι με κάποια ιδιαίτερα όμορφη γυναίκα, αλλά με μια καθημερινή θα έλεγα γυναίκα....και ξαφνιάστηκα! Ήταν πολύ ηθικός ο πατέρας μου, μ'όλη την σημασία της λέξεως, και απόρρησα που τον είδα με μία άλλη γυναίκα πλάϊ πλάϊ....Βέβαια θα μπορούσε να ήταν μία γνωστή του, μία συνάδελφός του....αλλά στο όνειρο αυτά δεν αναλύονται...
Κοιτάζοντας έτσι με απορία τον πατέρα μου, γυρνάει τότε και μου λέει η γυναίκα αυτή , "μη κλαις, δεν ήταν αυτή η μητέρα σου, εγώ είμαι η μητέρα σου"...
Κοιτάζω εμβρόντητη και σοκαρισμένη, μία τον πατέρα μου , μία αυτήν...
Μου ξαναλέει " δεν ήταν αυτή η μητέρα σου, εγώ είμαι η μητέρα σου"...
Γυρνάω και ρωτώ τότε...κοιτάζοντάς τους και τους δύο...."και η άλλη, τόσα χρόνια που την είχα μητέρα μου....και η άλλη ποιά ήταν?"
-"Εγώ είμαι η μητέρα σου"...και το όνειρο πάει, τέλειωσε.
Ξύπνησα επί τόπου μουσκεμένη στον ιδρώτα, σαστισμένη, με το όνειρο ολοζώντανο....Περίεργα συναισθήματα με διακατείχαν..
Πηγαίνοντας μετά από λίγο στην δουλειά, άρχισα να διηγούμαι το όνειρο, τόσο πολύ με είχε συγκλονήσει...
"Η Παναγία" ήταν Ελένη, μου είπε ένας συνάδελφος...
Τότε κατάλαβα. Τότε το αντιλήφθηκα...Τότε συνήλθα...Ούτε που είχε πάει ο νους μου. Ναι , η Παναγία ήταν, αυτή είναι η ΜΑΝΑ μας, αυτή...Η "άλλη", ήταν το μέσον με το οποίο εμείς όλοι ήρθαμε στον κόσμο...
Η μητέρα μας, είναι η Παναγία.
Από τότε, παρηγορήθηκα στο λεπτό. Δεν ξανάκλαψα ποτέ για την μητέρα μου. Δεν την έχασα...Είχα και έχω μητέρα, την Παναγία. Την έχω για ΠΑΝΤΑ, είναι δίπλα μου ΠΑΝΤΑ, με βοηθάει ΠΑΝΤΑ...
Κάθε χρόνο συνήθιζα να πηγαίνω την πρώτη Κυριακή του Μάη,στην γιορτή της μητέρας, μία ορτανσία δώρο στην βιολογική μου μητέρα .....
Από τότε, την ορτανσία την πηγαίνω κάθε τέτοια μέρα, στην Μητέρα μου, την Παναγία, και την εναποθέτω ευλαβικά δίπλα στο ιερό, γιατί η μάνα μου, είναι η Παναγία.
Ευχαριστώ
Ε.Ο.
Κι εγώ θα ήθελα να γράψω για την Παναγία μας , την προστασία της στη ζωή μου. Έμεινα ορφανή από πατέρα στα επτά μου χρόνια μ' ένα αδελφό ακόμα. Παραμονέςπου χάθηκε είχα δει την Παναγία στον ύπνο μου να κρατά ένα καντηλάκι και να ανεβαίνει στην εικόνα της, αυτή που είχαμε στο υπνοδωμάτιό μας. Η μητέρα μου ευλαβείτο την Παναγία και πριν κάνει οτιδήποτε-σταθμό στη ζωή της πήγαινε με τα πόδια τότε πολλές ώρες δρόμο σε προσκύνημά της(θαυματουργή εικόνα της σε νησί των κυκλάδων) γιανα προσκυνήσει.Με τη βοήθεια της Παναγίας μας μεγάλωσε, μας σπούδασε, παντρευτήκαμε κι έχουμε παιδιά κι εγκόνια τώρα.Η ίδια δεν είχε τίποτε από τον πατέρα μας και δούλεψε σκληρά εκείνη την εποχή (1958)για να γίνουμε ότι γίναμε αλλά είχε φανερή την επέμβαση και βοήθεια της Παναγίας μας στη ζωή της και τη δική μας. Μεγάλη η χάρη της. Κι εγώ στη δική μου οικογένεια έχω δει μεγάλη βοήθεια από την Παναγία μας την οποία ευλαβούμαι και αγαπώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφή