13 Ιουλ 2014

* ΨΙΤ,ΣΕ ΣΕΝΑ ΜΙΛΑΩ




ΛΕΣ ΟΤΙ ΝΙΩΘΕΙΣ ΕΝΟΧΕΣ.

ΛΕΣ ΟΤΙ ΑΜΑΡΤΗΣΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.

ΛΕΣ ΟΤΙ ΟΙ ΚΟΠΟΙ ΤΟΣΩΝ ΜΗΝΩΝ ΠΗΓΑΝ ΧΑΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΔΥΟ-ΤΡΙΑ ΛΕΠΤΑ ΑΠΟΛΑΥΣΗΣ.

ΛΕΣ ΟΤΙ ΝΙΩΘΕΙΣ ΒΡΩΜΙΚΗ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΣΟΥ.

ΛΕΣ ΟΤΙ ΠΟΝΕΣΕΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΟ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ.

ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΒΛΑΨΕΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.


ΓΙΑΤΙ ΡΙΧΝΕΙΣ ΤΙΣ ΕΝΟΧΕΣ ΠΑΝΩ ΣΟΥ;

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΣΑΙ,ΕΧΕΙΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ,ΟΡΜΕΣ,ΑΝΑΓΚΕΣ.

ΠΟΣΟ ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ;

ΖΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΠΗΛΙΑ ΜΟΝΗ ΣΟΥ.

Ο ΘΕΟΣ ΞΕΡΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΜΑΡΤΑΝΟΥΜΕ.

ΞΕΡΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΗ ΜΑΣ.

ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΑΣ.

ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ.

ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΟΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.

ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑΜΕ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ,ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ,ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ,ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙ.

ΓΙΑΥΤΟ ΟΧΙ ΕΝΟΧΕΣ.

ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΘΑ ΠΑΣ ΘΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΣ ΓΙΑ ΟΤΙ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΚΕΙ.

ΚΑΘΑΡΙΣΕΣ ΤΗΝ ΨΥΧΟΥΛΑ ΣΟΥ.

ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ...ΠΕΦΤΟΥΜΕ;
ΘΑ ΞΑΝΑΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ.

ΕΧΟΥΜΕ ΔΡΟΜΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ.
ΑΛΙΜΟΝΟ ΑΝ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΠΕΣΜΕΝΟΙ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΚΛΑΙΓΟΜΑΣΤΕ.

ΣΗΚΩ,ΠΑΜΕ,ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ...

11 σχόλια:

  1. Βάλσαμο τα λόγια σου.....


    Ευχαριστούμε.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος14/7/14 03:46

    "Σήκω, πάμε, συνεχίζουμε..."
    Αυτό κρατάω από το όμορφο κείμενο.

    Το ξέρω ότι είναι δύσκολο...
    Το ξέρω ότι λυγίζεις και πονάς πολύ..
    Το ξέρω ότι παρουσιάζονται συνεχώς δυσκολίες και νέα προβλήματα...
    Ομως, έχεις μέσα σου μεγάλη δύναμη!
    Γιαυτό: ΣΗΚΩ, ΠΑΜΕ, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!!!
    Ιωάννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος14/7/14 03:56

    Δυο ερωτήσεις από μία συνέντευξη που βρήκα. Δεν έχει σημασία ποιος έδωσε αυτή την συνέντευξη, όσο τι είπε σ' αυτή...

    Ποιο είναι το αγαπημένο σας απόφθεγμα;
    “Και αυτό, θα περάσει.”

    Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον εαυτό σας, τι θα ήταν αυτό;
    Θα τον έκανα, να μ’ αγαπάει περισσότερο.

    Κατερίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απο το κείμενο βγαλμένο, ""ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΘΑ ΠΑΣ ΘΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΣ ΓΙΑ ΟΤΙ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΚΕΙ"", και θα ήθελα να διευκρινίσω ότι,
    Α) Πολλές φορές σε κουβεντούλα άκουσα "όταν θα είμαι έτοιμος θα πάω να εξομολογηθὠ..", και περάσαν τα χρόνια και το ξαναάκουσα απο τήν ίδια ψυχή "΄οταν θα είμαι έτοιμος θα πάω...."
    και αναρωτιέμαι ποτε είναι τελικά κάποιος έτοιμος για εξομολόγηση??

    Άραγε, είναι δυνατόν στη ζωή μας να είμαστε κάποια στιγμή έτοιμοι για εξομολόγηση??

    Και άραγε μετά την πρώτη εξομολόγηση, ""...ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΚΕΙ""?? και αναπαύτηκες??

    Πόσοι απο εμάς χύσανε ποταμούς δακρύων στο πετραχείλι του Πνευματικού?? Ο Γέροντας Ιερώνυμος της Αίγινας έλεγε. "Ένα κόμπο δάκρυ" να αξιωθείς, ένα κόμπο δάκρυ!!!

    Το Απόλυτο της ανάπαυσης της ψυχής, είναι τα δάκρυα στο πετραχείλι του Ορθοδόξου Πνευματικού. Όσο περισσότερα δάκρυα τόσο περισσότερη ανάπαυση. Εκεί να δείς πως η ψυχή γίνεται Άγιο Ησυχαστήριο, και πως ο άνθρωπος αρχίζει να αισθάνεται την αναπνοή, τα συναισθήματα, τον Έρωτα.

    Για να καταλήξω, ποτέ δεν θα είμαστε έτοιμοι για εξομολόγηση. Πρέπει νά βιάσουμε τον ευατόν μας για να πάμε στο εξομολογητήριο, ειδικά τις πρώτες φορές. Είναι πολύ σπάνιο το φαινόμενο κάποια ψυχή να φλέγεται να αναζητά εξομολόγηση. Η Αναστασία, μία ψυχή από την Ανάβρα Καρδίτσας που έφυγε απο τη ζωή μου έλεγε. Θέλω να πάω να εξομολογηθώ σε Ζηλωτή Πνευματικό, έχω κάνει έκτρωση και συνεχώς με βαραίνουν οι τύψεις. Και εγω ο ελαφρόμυαλος της το υποσχέθηκα και ποτέ δεν της πήγα Πνευματικό να εξομολογηθεί. Τώρα έχω εγώ τις τύψεις. Ευχηθείτε και εσείς, ο Άγιος Θεός να την αναπάυση, και αν κάποιος Ιερέας το διαβάσει ας σημειώσει το όνομα και ας τη θυμηθεί σε κανένα Μηνμόσυνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΑΡΙΝΕ ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΕΧΕΙ ΤΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ,ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΕΜΑΘΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙ.
      ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ,ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΛΛΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ.

      Διαγραφή
    2. ..

      .....Θα σου θυμίσω μία περίπτωση που αναφέρεται στο Γεροντικό για μία μοναχή, η οποία ήταν πολύ πνευματική στα μάτια των άλλων μοναζουσών, με συχνή συμμετοχή στα μυστήρια, και προτυπο υπακοής στην Αγία Ηγουμένη.
      Κάποια στιγμή έφυγε από τη ζωή και όλες οι αδελφές την θεωρούσαν Αγία, και ζητούσαν τις μεσιτείες της. Όμως εκείνη εμφανίστικε στον ύπνο της Ηγουμένης και της είπε ότι κολάστηκε. Έκπληκτη η Ηγουμένη τη ρώτησε πως είναι δυνατόν μια τέτοια πνευματική φυσιογνωμία στην Μονή να είχε κολαστεί, και εκείνη της απάντησε ότι επειδή την έφερνε ντροπή ο διάβολος, δεν εξαγορεύτηκε ποτέ στον Πνευματικό μία έκτρωση που είχε κάνει όταν ήταν νέα πριν μπεί στο Μοναστήρι.
      Παρά το γεγονός ότι είχε τύψεις, ο διάβολος την έφερνε ντροπή να το βγάλει από μέσα της, και πίστευε ότι με τον υπερβάλοντα ζήλο στα πνευματικά και στις αρετές, θα τη συγχωρούσε ο Θεός.(και τούτο έργω του διαβόλου ψιθυριστά στο αυτί.)

      Τούτο το περιστατικό το αναφέρουν οι πατέρες για να μας τονίσουν ότι όσο και να εξασκήσει κάποιος τις αρετές, εάν δεν εξομολογηθεί τα θανάσιμα αμαρτήματα σωτηρία δεν έχει, έστω και ένα να αφήσει ανεξομολόγητο.

      Αυτό εννοούσα λέγοντας ότι χρειάζεται βία στον ευατόν μας για την ειλικρινή εξομολόγηση, διότι ο διάβολος φέρνει πολλά εμπόδια, πολλές προφάσεις στους λογισμούς μας, μάχετε πολύ σκληρά αυτήν την υλοποίηση της απόφασής μας να πάμε στον εξομολόγο, διότι γνωρίζει ότι μετά την ειλικρινή εξομολόγηση χάνει την εξουσία του στον Χριστιανό, καταγκρεμνίζεται.
      Όλοι βρίσκουμε στους λογισμούς μας προφάσεις εν αμαρτίες για την αποφυγή της εξομολόγησης, όπως πχ, γράφει η Κα ΕΛΛΗ για τον "πέλεκυ" του Πνευματικού.
      Σε εμένα αφήνει να εννοηθεί ότι παρά το γεγονός ότι έχει διαβάσει πολλά απο εδώ μέσα, δεν έχει τολμήσει ακόμη να προστρέξει στον Εξομολόγο για την θεραπεία της ψυχής της, και οι λόγοι είναι πάντοτε οι προφάσεις, που μας εμφανίζει ο μαύρος στους λογισμούς. Ας με διαψεύσει εάν έχω λάθος εντύπωση.
      Οι Άγιοι Πατέρες μας λένε ότι χρειάζεται ανδρείο φρόνημα για να προσέλθουμε στον εξομολόγο, ακριβώς γιατί πάρα πολύ πολεμείται υπό του διαβόλου τέτοια απόφαση. Είναι ένας άλλος επίπονος αόρατος πόλεμος.

      Άρα δεν υπάρχει πουθενά αυτό που γράφεις "ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΕΧΕΙ ΤΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ,ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΕΜΑΘΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙ"". χρειάζεται πολύ κόπο, ειλικρινή μετάνοια, και γι αυτό ο Πανάγαθος Θεός επιβραβεύει αυτόν τον αγώνα με τους ποταμούς δακρύων του εξομολογούμενου στον Ορθόδοξο Πνευματικό.
      Σε αυτόν τον αόρατο πόλεμο ανάγεται και σε αυτούς που τελικά ενώ γνωρίζουν, δεν πάνε να εξομολογηθούν. Σχετ που αναφέρεις, ""ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ,ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΛΛΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ""

      Διαγραφή
  5. Πολύ καλή η ανάρτηση.Δίνει θάρρος δύναμη .Πίστευα ότι οι απόψεις των πνευματικών για διάφορα θέματα είναι πολύ συντηρητικές και αυστηρές.Εδώ,αντίθετα η προσέγγιση πληγωμένων και αμαρτωλών ψυχών γίνεται με κατανόηση και αρκετή αγάπη.Συναισθήματα που ωθούν τον αμαρτωλό να καταθέσει την ψυχή του χωρίς το φόβο του 'πέλεκυ'

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΑΓΑΠΗΤΗ ΕΛΛΗ ΜΠΟΡΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΛΛΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ.
      ΠΟΛΛΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΠΑΜΠΟΥΛΕΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ.
      ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΟΜΩΣ.
      ΑΝ ΣΕ ΤΡΟΜΟΚΤΑΤΟΥΝ ΦΥΣΙΚΑ ΘΑ ΦΥΓΕΙΣ ΜΑΚΡΙΑ.
      ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΝΑΡΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

      Διαγραφή
  6. Ανώνυμος15/7/14 19:38

    Κύριε Μαρίνε για να πάει κάποιος να εξομολογηθεί θα πρέπει να είναι έτοιμος από μέσα του από την ψυχή του, δεν μπορεί κάποιος να πάει και να εξομολογηθεί μόνο με το μυαλό του, γιατί θα τα πει παπαγαλία, όσα τον συμφέρουν κλπ. Η ψυχή σου ζητάει την εξομολόγηση όχι το σώμα. Κανέναν δεν μπορούμε να πιέσουμε να εξομολογηθεί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ/ή διαβάστε τον τελευταίο σχολιασμό μου. Το ότι γράφω ότι, ποτέ κάποιος δεν θα είναι έτοιμος, το γράφω γιατί θέλω να τονίσω τον Πνευματικό αγώνα που πρέπει να κάνει κάποιος μέχρι την τελευταία στιγμή, που θα ξεκινήσει η εξομολόγηση.

      Έχω δεί ανθρώπους να φεύγουν απο τη σειρά αναμονής της εξομολόγησης και γι αυτό οι Πατέρες λένε ότι, εάν οι πιστοί προς εξομολόγηση της ενορίας δούνε κάποιον για πρώτη φορά τον ρωτάνε εάν είναι η πρώτη φορά εξομολόγησης.
      Σε αυτή την περίπτωση όλοι δίνουν τη σειρά τους να περάσει πρώτος αυτός, για να μην τον υποσκελίσει ο διάβολος με διάφορες προφάσεις και τον απομακρύνει εκείνη την στιγμή απο την εξομολόγηση.

      Πολλοί Πιστοί βλέποντας τέτοιο περιστατικό του κάνουν και κομποσκοίνι κρυφά, για να τον στηρίξουν πνευματικά στον επίπονο και δύσκολο πενυματικό αγώνα του, να σταθεί μέχρι τέλους στην Αγία Εξομολόγηση.
      Αυτά εννοούσα θέλοντας να τονίσω ότι πηγαίνοντας για εξομολόγηση έχει μεγάλο πνευματικό κόπο και ότι ποτέ κάποιος δεν θα το κάνει άκοπα όσο έτοιμος και να είναι.

      Επιπλέον ποτέ δεν άφησα να εννοηθεί ότι εμείς θα πιέσουμε κάποιον να εξομολογηθεί. Πρέπει να το θέλει ο αμαρτωλός καθώς είναι έργο του αυτεξούσιου που του χάρισε ο Θεός. Μας θέλει με τη θέλησή μας, όχι με το ζόρι του άλλου.

      Τέλος για αυτό που γράφτηκαν, "παπαγαλία, όσα τον συμφέρουν" εκεί είναι και η φώτιση Του Αγίου Θεού προς τον εξομολόγο που θα αντιληφθεί εάν κάποιος τα λέει παπαγαλία, διότι κάποιος που αξιώνεται ποταμούς δακρύων κατά την εξομολόγηση, κάθε άλλο παρά παπαγαλία και αγγαρία κάνει.
      Γράφτηκε επίσης "Η ψυχή σου ζητάει την εξομολόγηση..."" και αναλογίζομαι ότι η ψυχή μας ζητάει να παραμείνει κατακάθαρη νύμφη αγνή, όπως μα την έδωσε ο Θεός όμως ποιός από εμάς ακούει αυτή τη φωνή της ψυχής για την καθαρότητα που δεν είναι άλλη απο τη φωνή της συνείδησης???
      Τα πνευματικά θέλουν αγώνα, πολύ αγώνα, τίποτε εκτός από την προαίρεση, δεν δίνεται άκοπα απο τον Δεσπότη Χριστόν μας. και όλα καταλήγουν αισίως με την Δικήν Του βοήθεια.
      Ευχαριστώ για την αιτία να αποδώσω διευκρινήσεις.

      Διαγραφή
  7. Στο παρακάτω link περιγράφονται τα παρακάτω.

    http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/pastoral/havatzaas_exomologisi.html


    ΣΤ. ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ

    α) Πολλοί προβάλουν ως δικαιολογία την αναξιότητα των κληρικών. Η δικαιολογία είναι χωρίς κανένα στήριγμα. Πρώτον, διότι οι κληρικοί είναι αρμόδιοι, όπως γράψαμε παραπάνω. Αρμόδιοι, αφού έχουν την εντολή του Ιησού Χριστού. Ο Χριστός έδωσε την εντολή στους Αποστόλους και στους διαδόχους τους, οι οποίοι, αφού είναι εντεταλμένοι να επιτελούν το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, έχουν τη δυνατότητα να τελούν όλα τα Μυστήρια και επομένως και της Εξομολογήσεως.

    Ο Χριστός δεν υπέδειξε να γίνεται η εξομολόγηση σε μια εικόνα, αλλά στους ιερείς. Το πρόσωπο του πνευματικού, όποιο κι αν είναι, δεν μπορεί ούτε να προσθέσει ούτε να αφαιρέσει από τη δύναμη του Μυστηρίου, ου τελείται με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.

    β) Άλλοι προβάλουν ως λόγο για τον οποίο δεν προσέρχονται στο Μυστήριο, το φόβο για την επανάληψη της αμαρτίας. Μια δικαιολογία που την ακούμε συχνά. Και ότι ο πιστός μεν θα προσέρχεται στην Εξομολόγηση με την απόφαση να αγωνισθεί για να αποφύγει την αμαρτία, είναι αναγκαίο και αυτονόητο στην ειλικρινή εξομολόγηση. Αλλά ο φόβος για την επανάληψη της αμαρτίας είναι πρόφαση «εκ του πονηρού». Οι πατέρες της Εκκλησίας χρησιμοποιούν την ενθαρρυντική προτροπή «πίπτ’ έγειρε» (=πέφτεις – σήκω), που είναι άλλωστε και Ευαγγελική.

    «Πίπτ’ έγειρε» λένε οι Πατέρες, κατά τον άγιο Νικόδημο, για να βγάζουν τους ανθρώπους από το φόβο της απόγνωσης και όχι βέβαια για να τους κάνουν να αμαρτάνουν με την ελπίδα της Εξομολόγησης (Ιερομ. Γρηγορίου, Η Ιερά Εξομολόγησις, σελ. 152).

    γ) Πολλοί εννοούν να αναβάλουν την Εξομολόγηση. Αλλά ποιος γνωρίζει πότε έρχεται για τον καθένα η ώρα του Θεού; «Γίνεσθε έτοιμοι» είναι η εντολή του Κυρίου μας (Ματθ. κδ΄, 24). Άλλωστε η ανάγκη να ζούμε μέσα στην αγάπη του Θεού, είναι όχι μόνο μεταθανάτια, αλλά ανάγκη του κάθε ώρα, αφού έξω από την αγάπη του Θεού ο άνθρωπος είναι τραγικός, αλύτρωτος.

    δ) Είναι κάποιοι που διστάζουν να φθάσουν στην Εξομολόγηση από ντροπή. Ντρέπονται να καταθέσουν την ψυχή τους. «Να ντρέπεσαι να αμαρτάνεις, μην ντρέπεσαι να μετανοείς», γράφει ο Ιερός Χρυσόστομος, «διότι η αμαρτία είναι το τραύμα, η μετάνοια είναι το φάρμακο» (Βλ. οπ. π., σελ. 147)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εσεις τι λετε?