Ο τρόπος με τον οποίον αντιδρά κανείς στούς πειρασμούς και τις δοκιμασίες, ιδιαίτερα μπροστά στην ασθένεια και τον θάνατο, τότε που στριμώχνεται, δηλαδή, και δεν μπορεί να υποκρίνεται, φανερώνει την πνευματική του κατάσταση και την όλη του νοοτροπία.
Ο ώριμος πνευματικά άνθρωπος δεν αντιδρά σπασμωδικά, δεν αγανακτεί, δεν χάνει το θάρρος του, αλλά στρέφεται στον Θεό γεμάτος εμπιστοσύνη και ζητά την βοήθειά Του.
Είναι βέβαιος για την αγάπη του Θεού και για το ότι η δοκιμασία μπορεί να αποδειχθή ως η μεγαλύτερη ευλογία, εάν την αντιμετωπίση με υπομονή και ταπείνωση.
Καί όταν από ανθρώπινη αδυναμία αμαρτάνει, δεν απελπίζεται.
Μετανοεί ειλικρινά θεωρώντας ως υπέυθυνο για την πτώση του, μόνον τον εαυτό του και όχι τούς άλλους ή την «κακιά την ώρα».
Σέ μιά εποχή σάν την δική μας όπου οι αξίες, που καταξιώνουν τον άνθρωπο και τον κάνουν να διαφέρει από τα άλογα ζώα, περιφρονούνται ή θυσιάζονται στον βωμό του εύκολου πλουτισμού, της ηδονής και της εφήμερης δόξας, και το ανθρώπινο πρόσωπο ευτελίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εσεις τι λετε?