* ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΑΝΟΥΛΑ

Βλεποντας σε απεναντι μου να με κοιτας και να μου ανοιγεις τα χερια σου να με αγκαλιασεις,σαν Πλατυτερα των ουρανων που εισαι, περασαν πολλες σκεψεις απο το λιγοστο μυαλο μου...

Με βοηθησες και με βοηθας καθε μερα,σταθηκες διπλα μου παντα,οποτε σου ζητησα κατι με δακρυα στα ματια μου, το προσφερες με την καρδια σου,και εγω?

Τι σου εχω προσφερει εγω?

Πονο,στεναχωριες,υποσχεσεις που δεν πραγματοποιησα,βλεπεις ...
καθημερινα ποσο αχαριστος ειμαι,ποσο ακαρδος ειμαι...

Και φετος μανουλα μου στην γιορτη σου δεν θα ειμαι μπροστα οταν ο ιερεας πει το ''μετα φοβου Θεου πιστεως και αγαπης προσελθετε''.

Νιωθω τοσο βρωμικος,τοσο απροετοιμαστος,τοσο αμαρτωλος που δεν τολμαω να κοντεψω το Αγιο Ποτηριο να μεταλαβω το σωμα και αιμα του Υιου σου και Θεου Ιησου Χριστου.

Θελω να μεταλαβω αξιως,με καθαρη καρδια και συνειδηση,να εξομολογηθω πρωτα,να νηστεψω,να δωσω ολη την καρδια μου για σενα,αλλωστε το λεει ο ιερεας''αξιως μεταλαβοντες'' δυστυχως δεν ειμαι αξιος να ερθω μπροστα,παλι θα δακρυσω βλεποντας αλλους αξιους ανθρωπους να μεταλαμβανουν και η καρδια μου να γινεται κομματια απο τον πονο.

Εχω πνιγει με τις αμαρτιες μου,κυλιεμε καθημερινα στα αμαρτωλα παθη και αδυναμιες μου,και αντι να γινω καλυτερος ανθρωπος,πεφτω ολοενα και πιο χαμηλα στον βουρκο της αμαρτιας.

Μανουλα μου γλυκια...Σε επικαλουμαι,ζηταω την βοηθεια σου,θελω να μεινεις διπλα μου,μην με αφησεις,βοηθησε με,δωσε μου την δυναμη να σηκωθω και να βγω απο τον βρωμερο λακκο των αμαρτωλων παθων μου,δωσε μου το χερι σου να πιαστω και να σηκωθω...

Υπεραγια Θεοτοκε βοηθησε με,μην φευγεις απο κοντα μου...μην με αφησεις ποτε και ξερω δεν θα το κανεις,γιατι εισαι μανα και πονας για το καθε παιδι σου,οσο και να σε ποναω παλι με αγαπας.

ΣΥΝΧΩΡΕΣΕ ΜΕ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ,ΣΥΝΧΩΡΕΣΕ ΜΕ...