29 Σεπ 2009

* ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ...



Το κύριο έργο του ανθρώπου είναι η προσευχή.
Ο άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί το Θεό.
Αυτό είναι το έργο που του αρμόζει.
Αυτό μόνο εξηγεί την πνευματική του υπόσταση.
Αυτό μόνο δικαιώνει την εξέχουσα θέση του μέσα στη δημιουργία.
Ο άνθρωπος πλάστηκε για να λατρεύει το Θεό και να μετέχει στη θεία Του αγαθότητα και μακαριότητα.
Ως εικόνα του Θεού που είναι, λαχταράει για το Θεό και τρέχει με πόθο να ανυψωθεί προς Αυτόν.
Με την προσευχή και την υμνωδία ευφραίνεται.
Το πνεύμα του αγάλλεται και η καρδιά του σκιρτάει.
Όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο ....
...η ψυχή του απογυμνώνεται από τις κοσμικές επιθυμίες και γεμίζει από τα ουράνια αγαθά.
Και όσο αποχωρίζεται τα γήινα και τις ηδονές του βίου, τόσο περισσότερο απολαμβάνει την ουράνια ευφροσύνη.
Η δοκιμή και η πείρα μας επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτή.
Ο Θεός ευαρεστείται στις προσευχές εκείνες που προσφέρονται με τον πρέποντα τρόπο, δηλαδή με συναίσθηση της ατέλειας και της αναξιότητας μας.
Για να υπάρξει όμως τέτοια συναίσθηση, απαιτείται τέλεια αυταπάρνηση του κακού μας εαυτού και υποταγή στις εντολές του Θεού, απαιτείται ταπείνωση και αδιάλειπτη πνευματική εργασία.
Αναθέστε όλες τις φροντίδες σας στο Θεό.
Εκείνος προνοεί για σάς.
Μη γίνεστε ολιγόψυχοι και μην ταράζεστε.
Αυτός που εξετάζει τα απόκρυφα βάθη της ψυχής των ανθρώπων, γνωρίζει και τις δικές σας επιθυμίες και έχει τη δύναμη να τις εκπληρώσει όπως Αυτός γνωρίζει.
Εσείς να ζητάτε από το Θεό και να μη χάνετε το θάρρος σας.
Μη νομίζετε ότι, επειδή ο πόθος σας είναι άγιος, έχετε δικαίωμα να παραπονιέστε, όταν οι προσευχές σας δεν εισακούονται.
Ο Θεός εκπληρώνει τους πόθους σας με τρόπο που εσείς δεν γνωρίζετε.
Να ερμηνεύετε λοιπόν και να επικαλείστε το Θεό.
Οι προσευχές και οι δεήσεις από μόνες τους δεν μας οδηγούν στην τελειότητα.
Στην τελείωση οδηγεί ο Κύριος, που έρχεται και κατοικεί μέσα μας, όταν εμείς εκτελούμε τις εντολές Του.
Και μια από τις πρώτες εντολές είναι να γίνεται στη ζωή μας το θέλημα όχι το δικό μας, αλλά του Θεού.
Και να γίνεται με την ακρίβεια που γίνεται στον ουρανό από τους αγγέλους.
Για να μπορούμε κι εμείς να λέμε: «Κύριε, όχι όπως εγώ θέλω, αλλά όπως Εσύ, «γεννηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανω και επί της γης»».
Χωρίς λοιπόν το Χριστό μέσα μας, οι προσευχές και οι δεήσεις οδηγούν στην πλάνη.

2 σχόλια:

  1. Σωστα,ο Χριστός προηγείται και μας χαρίζει πολλά υλικά και πνευματικά αγαθά.Μόνο που για να τα απολαυσουμε πρέπει να τον ακουμε και να δεχθουμε να μας κατευθυνει αυτος αντι να κατευθυνουμε εμεις τη ζωη μας και να βγαινουν λαθος ολες οι αποφασεις μας.Γι αυτο μια λυση υπαρχει,προσευχη,και εισοδος στη μελλουσα ζωη απο της στενής πύλης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχως σημερα ο εγωισμος και η υπερηφανεια δεν δινουν χωρο για αυτον που εδωσε την ζωη του για εμας,τον μοναδικο σωτηρα των ψυχων μας τον Ιησου Χριστο.
    Εμεις σημερα ομως τι κανουμε?
    Μηπως εχουμε πολυ καλα κλειστη την πορτα της καρδιας μας στον Χριστο αλλα την εχουμε ορθανοιχτη για τα ολες τις προσκαιρες απολαυσεις για την ευχαριστηση μας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εσεις τι λετε?