ΓΙΑΥΤΟ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΜΕ ΠΙΣΤΑ ΤΟΥΣ ''ΣΩΤΗΡΕΣ''ΜΑΣ.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρεί κανείς μια εκρηκτική αύξηση του αριθμού των συνανθρώπων μας, οι οποίοι επισκέπτονται κάποιον ψυχολόγο ή ψυχαναλυτή και στην περίπτωση επιδείνωσης της ψυχολογικής τους κατάστασης προχωρούν ακόμη περισσότερο απευθυνόμενοι σ' ένα νευρολόγο/ψυχίατρο.
Αν παρατηρησετε πιο προσεχτικα θα διαπιστωσετε οτι ...
τα ατομα που στρέφονται σε αυτή τη βοήθεια είναι άνθρωποι δίχως προβλήματα ζωτικής σημασίας.
Δεν πρόκειται για ανέργους, δεν είναι άνθρωποι με οικονομικά προβλήματα - τουλάχιστον με την έννοια ότι τα αντιλαμβάνονται! - και γενικά δεν έχουν υποχρεώσεις οι οποίες υπό τη μορφή σκέψεων τους ακολουθούν μέχρι την ώρα του ύπνου το βράδυ.
Δεν θα βρειτε ούτε ένα βιοπαλαιστή, εργάτη, καθαρίστρια, άνθρωπο του μόχθου που παλεύει να τα φέρει βόλτα κερδίζοντας τον επιούσιο, να έχει τέτοιας υφής προβλήματα.
Δεν έχουν λοιπόν οι παραπάνω αναφερθέντες τέτοια βάσανα αλλά πολλες φορες παρουσιάζουν χαρακτηριστικά κατάθλιψης ή γενικώς μεγαλοποιούν τα μικρότερης εμβέλειας προβλήματά τους για να στραφούν σε ειδικούς.
-Γενικώς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να επινοούμε προβλήματα, ή αν όντως υφίστανται προβλήματα να τα μεγιστοποιούμε και γενικώς να τρωγομαστε με τα ρούχα μας.
-Πολλοί ενώ γνωρίζουν τη λύση στο πρόβλημά τους δε την εφαρμόζουν από μόνοι.
Θεωρούν εαυτούς αδύναμους, έχουν από μηδενική έως ελάχιστη αυτοεκτίμηση και πιστεύουν πως μόνο αν καταξοδευτούν για να ακούσουν αυτό που ήδη ξέρουν, τότε θα τα τηρήσουν με το δικαιολογητικό ότι τότε θα δραστηριοποιηθούν γιατί θα έχουν δώσει και κάποιο ποσό το οποίο δε θα πρέπει να πάει χαμένο.
Κάτι αντίστοιχο που παρατηρούμε με τους υπέρβαρους συνανθρώπους μας οι οποίοι δεν έχουν τη δύναμη να βάλουν χαλινάρι στο στόμα τους καταφεύγοντας σε διαιτολόγους και ινστιτούτα γιατί αφενός όπως λένε θέλουν μπαμπούλα και αφετέρου θα λυπηθούν τα χρήματα τα οποία πρόκειται να ξοδέψουν.
Ομοίως λοιπόν και εδώ.
Ενώ γνωρίζουν το πρόβλημα καλύτερα από τον καθένα καθώς και τη λύση του, εντούτοις χρειάζονται κάποιον επί πληρωμή να τους τη δώσει.
Να τους βάλει σε ένα καλούπι, να τους τονώσει την αυτοπεποίθηση.
-Η ζωή μας.
Πόσο έχει αλλάξει!
Ποιος έχει υγιή όνειρα;
Ποιος ονειρεύεται π.χ. ένα γάμο ή την απόκτηση τέκνων;
Ίσως όλοι τα θέλουν γιατί απλά έτσι πρέπει.
Αντίθετα ποιοι επιδιώκουν να κερδίσουν πολλά και ακόμη πιο πολλά;
Ποιοι θέλουν να αποκτούν διαρκώς αγαθά που στην πράξη είναι άχρηστα;
Τα πάντα έχουν αλλάξει.
Από τα ιδανικά μας και τα όνειρά μας μέχρι τις υποχρεώσεις (εργασία) και την ψυχαγωγία μας...
Με ιδανικό "τα πάντα για την πάρτη μας", όνειρο την καλοπέρασή μας, στις υποχρεώσεις μας πατούμε επί πτωμάτων για να αναδειχθούμε μη υπολογίζοντας το παραμικρό και στην ψυχαγωγία μας δε μας ενδιαφέρει αν κάποιος πληγώνεται αρκεί εμείς να είμαστε καλά, τότε τι περιμένουμε;
ΓΙΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΡΕΦΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΓΙΑΤΡΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ,ΕΝΑΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΑΤΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ
ΤΟ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΝΕ ΚΙΟΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΝΟΗΤΟ.
ΣΠΑΤΑΛΑΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εσεις τι λετε?