Είναι αδιαμφισβήτητη αλήθεια ότι οι περισσότεροι από εμάς, ακόμη και αυτοί που θεωρούμε πως πιστεύουμε στο Θεό με τον άλφα η βήτα τρόπο απέχουμε κατά πολύ από την ουράνια σωτήρια έλξη.
Πνιγόμαστε στις βιοτικές μέριμνες και ως οι άσωτοι της γνωστής παραβολής καταβροχθίζουμε την περιουσία του Πατρός μας άνευ του παραμικρού δείγματος μετανοίας.
Ως τυφλοί δεν βλέπουμε πως κυλιόμαστε σαν τους χοίρους και η δυσωδία που αναβλύζουμε μεταφράζεται ως αποξένωση, ως απανθρωπιά, ως απομόνωση στα στενά όρια που θέσαμε σε συνεργασία με τους μηχανισμούς της διαβολής οι ίδιοι στον εαυτό μας.
Έτσι, αγαπάμε αυτούς μόνο που μας αγαπούν.
Μισούμε και αδιαφορούμε για τους υπολοίπους.
Φροντίζουμε διακαώς για την τέρψη του σώματος, αδιαφορώντας πλήρως για τη ψυχή μας. Σε ορισμένες εκλάμψεις και από φόβο της πρόγευσης του θανάτου, τυπικά εκτελούμε υποκριτικά εικονικά θεάρεστες πράξεις, για να έχουμε μία τυπική δικαιολογία, σαν και αυτή του Αδάμ και της Εύας, όταν συναντήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο τον Θεό.
Κατηγορηματικά αρνούμαστε να συντονίσουμε τις κατατρεγμένες ψυχές μας στο θέλημα του Θεού και κλείνουμε ερμητικά την πόρτα στον Κύριό μας Ιησού Χριστό.
Αρνούμαστε να Τον συναντήσουμε.
Αρνούμαστε να καταστούμε η φάτνη μέσα στην οποία θα γεννηθεί, για να μας αναγεννήσει και να μας οδηγήσει σε μία αδιάλειπτη ευχαριστηριακή και δοξολογική προς τον Θεό πορεία, κατά την οποία οι βιοτικές μέριμνες αποτελούν δευτερεύον και ασήμαντο στοιχείο. Αρνούμαστε να συμμετάσχουμε στον ουράνιο χορό μαζί με τους αγίους και τους αγγέλους. Γυρίζουμε την πλάτη στην αλήθεια και στρεφόμαστε ορμητικά σαν τη διψασμένη δορκάδα στο ψεύδος, στην απάτη και συνειδητά παγιδευόμαστε στις μηχανορραφίες του πονηρού. Βαδίζουμε σε μία νέα Βαβέλ μέσα από τα γνωστά μονοπάτια των Σοδόμων και Γομόρρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εσεις τι λετε?