30 Οκτ 2009

* ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ



-Συνηθίστε να περνάτε με το παιδί σας από την Εκκλησία .
Σε ώρες λατρείας, αλλά και σε ώρες που ο ναός είναι άδειος από κόσμο.
Τότε θα μπορέσετε άνετα με το παιδί σας στην αγκαλιά, να περάσετε και να σταθείτε μπροστά στις εικόνες, στην Ωραία Πύλη ή κάτω από τον ολόφωτο θόλο.
Ο χώρος του ναού με τις τοιχογραφίες, τη γαλήνια ατμόσφαιρα, θα του κάνουν εντύπωση.
-Μην περιοριζόσαστε να πάτε το παιδί ...
στην Εκκλησία βιαστικά και μόνο για να κοινωνήσει .
Περνάτε και άλλοτε από το ναό.
Και μάλιστα, αν ο δρόμος σας φέρνει σε μια όμορφη εκκλησία, αν ένας ναΐσκος είναι κοντά στο πάρκο που πάτε με το παιδί, μην παραλείψετε να μπείτε μέσα μαζί του.
Σιγά - σιγά θα αρχίσει να σας ρωτάει:
Τι είναι όλα αυτά;
Έτσι θα ξεκινήσει η κατήχηση.
Φυσικά, αβίαστα, μέσα στο ναό του Θεού.

-Προσπαθήστε να προσεύχεστε μαζί με το παιδί σας, όσο μικρό και αν είναι.
Φυσικά, το παιδί των 3 ή 6 μηνών ή του ενός έτους δεν είναι σε θέση να καταλάβει τι κάνετε.
Είναι, όμως, σε θέση να βλέπει.
Θα του εντυπωθεί, λοιπόν, πολύ βαθιά η εικόνα της προσευχόμενης μητέρας ή του πατέρα.
Θα του μείνει αυτή η ατμόσφαιρα γαλήνης, που κυριαρχεί στην προσευχή την ατομική ή στην ώρα του τραπεζιού.
Θα χαραχθεί μέσα του η σεμνή και ευλαβική στάση, ο χαμηλός τόνος της φωνής του προσευχόμενου, η ηρεμία και η ανάτασή του.
Αργότερα, όσο μεγαλώνει το παιδί, θα ζητήσει σιγά - σιγά να μιμηθεί αυτό που είδε.
Να κάνει αυτό που κάνει και η μητέρα του.
Θα μπει δηλαδή, ομαλά στην ιερή ατμόσφαιρα της προσευχής.

Εδώ χρειάζεται να υπογραμμίσουμε την αξία που έχει το σημείο του σταυρού.
Επειδή πρόκειται για μια κίνηση πολύ εκφραστική πρέπει να γίνεται με τον κατάλληλο τρόπο.
 Όταν κάνετε το σταυρό σας στην αρχή, στο τέλος ή και στη διάρκεια της προσευχής, πώς τον κάνετε; Κανονικά , αργά ή βιαστικά και σπασμωδικά;
Το παιδί που σας βλέπει, θα σας αντιγράψει.
Και όταν επιχειρήσει να κάνει κι αυτό το σταυρό του, θα νιώσει κάτι ιερό;
Γι΄ αυτό έχει σημασία να βλέπει τους γονείς του να κάνουν σωστά, ήρεμα και με όμορφες, κανονικές κινήσεις το σημείο του σταυρού.
Αυτό θα του κάνει βαθιά εντύπωση.
Δεν θα είναι πραγματικά ωραίο να βλέπετε ένα νήπιο να ξέρει από τις πρώτες του κινήσεις το σημείο του σταυρού;
Και να το έχει μάθει, βλέποντας εκείνους που τόσο αγαπά.

-Φροντίστε για τις θρησκευτικές εικόνες του δωματίου του παιδιού σας.
Το ξέρετε πολύ καλά, ότι το παιδί σας του ενός έτους είναι όλο μάτια.
Και εδώ προσφέρεται μια ευκαιρία για τη χριστιανική αγωγή του παιδιού.
Καλοδιαλεγμένες και καλοβαλμένες εικόνες εμπνέουν άγια αισθήματα.
Χρειάζεται προσοχή και επιμελημένη δουλειά.
Εικόνες που θα ελκύσουν και δεν θα απωθούν.
Κατάλληλες παραστάσεις για μικρά παιδιά (ο Κύριος ως Καλός Ποιμένας, ευλογών τα παιδιά, η Παναγία η Βρεφοκρατούσα, ο φύλακας άγγελος κλπ.).
Όταν το παιδί αρχίσει να μιλάει θα ρωτήσει οπωσδήποτε για τις εικόνες του δωματίου του.
Και η μητέρα θα μπορέσει εύκολα να του μιλήσει για τα πρώτα στοιχεία της πίστεως.

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΩΣ ΓΟΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ.
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΟΣ ΕΙΔΟΥΣ ΠΙΕΣΗ,ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΡΩΤΑΝΕ.

3 σχόλια:

  1. Ανώνυμος30/10/09 15:15

    Η ΧΡΙΣΤΟΣ Η ΧΑΟΣ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ετσι είναι.Το κήρυγμα,και η διδασκαλία με τα λόγια στις μικρές ηλικίες δε βοηθανε πολυ.Το παράδειγμα βοηθάει.Αν ο γονιός δεν προσεύχεται,δεν νηστεύει,δεν εκκλησιάζεται,δεν έχει γενικώς πνευματική ζωή,τότε το παιδί απο πού θα τα μάθει ?Απο τα θρησκευτικά στο σχολείο μόνο ?Και τι να κάνει και ο θεολόγος στο σχολείο όταν το σπίτι δεν βοηθάει και φέρνει αντικρουόμενα μηνύματα για την Εκκλησία και τους λειτουργούς της ?Αυτά αν προσέχαμε ,τα παιδιά μας θα ήταν άγια παιδιά και όχι παιδιά του άλλου...Το να ειναι κανείς γονιός δεν είναι εύκολη υπόθεση,κάθε άλλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑ,ΔΥΣΚΟΛΟ ΟΜΟΣ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΛΗ ΤΡΟΦΗ.
    ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ,ΔΕΝ ΤΡΩΝΕ ΠΟΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ,ΔΕΝ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΠΟΤΕ ΟΛΗ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥΝΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ,''ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΘΑ ΤΑ ΜΑΘΟΥΝ'' ΛΕΝΕ.
    ΓΙΑΥΤΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟΣΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΝΕΟΥΣ,ΠΕΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΧΡΙΣΤΟ,ΟΛΑ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εσεις τι λετε?