10 Νοε 2009

* Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΠΙΕΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ

Έχουμε μια μαγική αντίληψη περί Εκκλησίας εμείς οι χριστιανοί σήμερα.

Λέμε: «Αν έρθεις στην Εκκλησία οι δουλειές σου θα πάνε καλά».
Μα υπάρχουν χριστιανοί πιστοί που είναι άνεργοι, νέοι επιστήμονες αδιόριστοι, έμποροι πτωχεύσαντες.
Λέμε: «Αν δεν έλθεις στην Εκκλησία θα καταστραφείς».

Μα ο Χριστός δεν πίεσε ερχόμενος καμία συνείδηση.
Δεν έχουμε το δικαίωμα να ...
απειλούμε, να φοβερίζουμε τον κόσμο, παιανίζοντας μάλιστα ένα σκοπό που μιλά για ένα Θεό ανύπαρκτο, ένα Θεό δηλαδή τιμωρό, εκδικητή, τρομοκράτη, φθονερό, αντίδικο. Ένα Θεό που μοιράζει καλές θέσεις εργασίας, παχυλούς μισθούς, υψηλές συντάξεις, επιδόματα, ευζωΐα, μακροζωΐα και λοιπά.

Μοιάζουμε με διαφημιστές νέων προϊόντων ομορφιάς η συνήγορους του αδικημένου Θεού.
Δεν έχουμε νοιώσει ακόμη εμείς οι χριστιανοί του δύστροπου εικοστού αιώνος ότι η Εκκλησία είναι ο Χριστός που σώζει και δεν σώζεται από κανέναν μας.

Ο Χριστός είπε· αν θέλουμε από την καρδιά μας την τελειότητα ας τον ακολουθήσουμε.
Οι σημερινοί χριστιανοί γίνονται εισαγγελείς, βασιλικότεροι του βασιλέως, με ζήλο ανεπίγνωστο, με σπουδή αδιάκριτη, με νόθο ιεραποστολισμό.

Οι χριστιανοί σήμερα πρέπει να γίνουμε οι άνθρωποι των καθαρών βιωμάτων, να μιλά πιο βροντερά η ζωή μας η ίδια από τα πολλά λόγια μας, να μη απαιτούμε με προπέτεια το θαύμα, να μη βιαζόμαστε στην προσευχή, ν΄ ακούμε και τον άλλο, όποιος κι αν είναι, να υπομένουμε την αντίδραση, την αντίσταση του άλλου, να συνεργασθούμε με το Θεό.

Εμείς θα του δώσουμε τον εκούσιο κόπο μας, την άσκηση, κι Εκείνος τη χάρη Του και το έλεός του, αφού πάντοτε η σωτηρία του ανθρώπου είναι συνεργία Θείας Χάριτος κι ανθρώπινης ενέργειας.
Ο άνθρωπος πλάσθηκε κατ΄ εικόνα Θεού κι ο σκοπός της δημιουργίας του είναι η θέωση.

Η αποστολή της Εκκλησίας είναι η σωτηρία του κόσμου, τα μυστήρια της Εκκλησίας αγιάζουν τον αγωνιζόμενο άνθρωπο, ο οποίος καθαριζόμενος φωτίζεται και θεώνεται.

Αυτή είναι η οθρόδοξη θεολογία, η ανθρωπολογία, η εκκλησιολογία και η ασκητική της Εκκλησίας μας.
Μη ψάχνουμε γι΄ άλλες ατραπούς, όταν μία είναι η οδός της σωτηρίας, της θεώσεως, της τελειότητος.

2 σχόλια:

  1. Ετσι ακριβώς έχουν τα πράγματα.Ο Θεος δεν έχει ανάγκη εμάς,εμείς τον έχουμε ανάγκη.Ο εγωισμός μας όμως δεν μας αφήνει να το καταλάβουμε αυτό.Και σίγουρα οσα λόγια και να λέμε για το Θεό αν η ζωή μας μαρτυρά άλλα πράγματα και αντιλήψεις γινόμαστε αναξιόπιστοι και επομένως βλάπτουμε την Εκκλησία είτε εν γνώσει είτε εν αγνοία μας.Η ιδιότητά μας φαίνεται απο τα έργα μας.Ας το προσέξουμε αυτό γιατι δε γινεται στα λόγια να είμαστε δουλοι Ιησου Χριστου και στις πραξεις δουλοι Σατανα !Καλή δύναμη σε όλους !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΑΧ ΑΥΤΟΣ Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ,Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΜΑΣ.
    ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΘΕΟΙ,ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΑΣ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ,ΔΙΧΩΣ ΟΡΙΑ ΔΙΧΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.

    ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ Η ΦΩΤΙΣΗ ΕΞ'ΟΥΡΑΝΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εσεις τι λετε?