Χαρά γιατί γεννήθηκε ένας άνθρωπος στον κόσμο, και θαυμασμός γιατί βρισκόμαστε μπροστά στο θαύμα της ζωής, στη τέλεια Θεϊκή δημιουργία
Η Αγία Γραφή έχει αρκετό φως για κείνους που ειλικρινά αναζητούν να δουν την αλήθεια.
H Βιβλική θέση είναι σαφής.
Το ανθρώπινο έμβρυο από τη στιγμή της σύλληψης είναι ένα θαυμάσιο ...
δημιούργημα με ασύλληπτες προοπτικές.
Το να το καταστρέψει κάποιος Θεληματικά σ' οποιαδήποτε φάση της ενδομήτριας ζωής είναι τρομερά και ως Χριστιανοί θα πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι θα λογοδοτήσουμε στο Θεό για τέτοιες βαρύτατες ενέργειες.
Υπάρχει αδιάσπαστη σύνδεση ανάμεσα στην αποδοχή της ύπαρξης του Θεού και στη μοναδική αξία της ανθρώπινης ζωής από τη στιγμή της σύλληψης.
Η έκτρωση είναι μια καταστροφική παρέμβαση στο έργο του σοφού Δημιουργού.
Από τη στιγμή που θα παραδεχτεί κανείς άτι το ανθρώπινο έμβρυο φέρει την εικόνα του Θεού ή ότι έχει αυτόν τον προορισμό, τότε δεν μπορεί να το θυσιάσει απλώς και μόνο γιατί θα προκαλέσει η γέννησή του αναστάτωση στη μητέρα.
Πραγματικά, μόνος εμφανής λόγος έκτρωσης θα πρέπει να θεωρηθεί ο πραγματικός κίνδυνος θανάτου της μητέρας, γεγονός σπάνιο στη σύγχρονη ιατρική.
Οι περιπτώσεις των εμβρύων με κάποιες διαμαρτίες στη διάπλαση θα πρέπει να κρίνονται κατά περίπτωση.
Εκεί, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παρέμβει ή να κρίνει, παρά μόνο οι γονείς.
Από την άλλη μεριά όμως δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι πολλοί χαρισματικοί και αξιαγάπητοι άνθρωποι γεννήθηκαν με σοβαρές φυσικές αναπηρίες και οι περισσότεροι είναι ευχαριστημένοι από τη ζωή τους, έστω κι αν ζουν με κάποιους περιορισμούς.
Ο Ιπποκράτης πέντε αιώνες προ Χριστού υποστήριξε στον όρκο του ότι ο ιατρός δε θα πρέπει να δώσει στην έγκυο οτιδήποτε που να προκαλεί έκτρωση.
Και ο σεβασμός αυτής της εμβρυϊκής ζωής κυριάρχησε στον Ιατρικό κόσμο περισσότερο από 2000 χρόνια.
Πόσο μάλλον εμείς, που έχουμε το φως της Καινής Διαθήκης, θα πρέπει να αναλογιστούμε την ευθύνη μας μπροστά στο Δημιουργό και Κύριό μας!
Θα λογοδοτήσουμε στον Θεό για το πώς χρησιμοποιήσαμε τη γνώση και τη δεξιοτεχνία που Εκείνος μας έδωσε.
Θα πρέπει να δώσουμε προσοχή στην πρόληψη της εγκυμοσύνης, όταν χρειάζεται, και ιδιαίτερη βαρύτητα στις προόδους της Ιατρικής Επιστήμης όσον αφορά στη πρόληψη και θεραπεία των γενετικών ανωμαλιών.
Σήμερα δυστυχώς μας έχει κυριαρχήσει ο εγωισμός.Εγωισμό που τον βλέπουμε να εμφανίζεται απέναντι στους ανθρώπους τόσο στην έναρξη όσο και στη λήξη της επίγειας ζωής τους.Στην έναρξη θέλουμε τα παιδιά μας υγιή σε σημείο τέτοιο που είτε προβαίνουμε σε έκτρωση για να γλυτώσουμε τις ευθύνες απο το μεγάλωμα ενός παιδιού με κάποια αναπηρία,ή εφόσον γεννηθεί το βάζουμε σε ίδρυμα...Στη δε λήξη της ζωής εμφανίζεται με τον εγκλεισμό των ηλικιωμένων στα γηροκομεία και καμιά φορά και με ευθανασία τα τελευταία ιδίως χρόνια...Το γάιδαρό του δεν τον έχει δεμένο κανένας μας.Δεν μπορει κανένας να είναι σίγουρος ότι μέχρι να πεθάνει θα ζει μια ζωή ανέφελη χωρίς ευθύνες.Η διακονία προς το συνάνθρωπο είναι η βασικότερη απο αυτές αν θέλουμε να λεγόμαστε παιδιά του Θεού.Ας τον υπακούσουμε λοιπόν !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟ ΜΩΡΟ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ,ΝΑ ΤΟ ΒΑΦΤΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΟ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ,ΠΑΡΑ ΝΑ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕΙΣ ΑΒΑΦΤΙΣΤΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ?
ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΕΠΕΙΔΗ Η ΦΟΝΙΣΣΑ ΜΑΝΑ ΤΟ ΗΘΕΛΕ ΕΤΣΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.
ΜΗΝ ΒΑΦΕΤΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΣΑΣ ΜΕ ΑΘΩΟ ΑΙΜΑ,ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ,ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ.