11 Νοε 2009

* ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΦΤΩΧΟΙ?

Υπάρχουν σήμερα φτωχοί;

Θα ρωτήσει κάποιος, που επειδή αυτός ζει πλουσιοπάροχα, νομίζει πως όλοι έτσι ζουν, και δεν υπάρχουν φτωχοί.
Υπάρχουν φτωχοί σήμερα, που πεινούν και υποφέρουν;
Το βιοτικό επίπεδο έχει ανεβεί.
Δεν υπάρχουν φτωχοί, ισχυρίζονται μερικοί.
Υπάρχουν άνθρωποι, που δεν περνάνε τόσο πλούσια, μα τελείως φτωχοί και δυστυχισμένοι από στερήσεις δεν υπάρχουν.

Ποιοι το λένε αυτό;
Εκείνοι που ...
κλείνουν τα μάτια και εθελοτυφλούν και δεν θέλουν ν’ αντικρύσουν τη φτώχεια που υπάρχει.
Κλεισμένοι αυτοί στο πολυτελές διαμέρισμα τους, δεν θέλουν να σκεφτούν πως υπάρχουν άστεγοι άνθρωποι που ζουν σε τρώγλες.

Ξαπλωμένοι αυτοί στο αναπαυτικό τους κρεβάτι, δεν θέλουν να σκέπτονται πως υπάρχουν άνθρωποι που κοιμούνται πάνω σε σανίδες ή και κάτω στο τσιμέντο ή στο χώμα.

Χορτασμένοι αυτοί μ’ όλου του κόσμου τα αγαθά, δεν θέλουν να σκέπτονται πως υπάρχουν Λάζαροι της συγχρόνου κοινωνίας, που πάντα νιώθουν διαμαρτυρόμενο το στομάχι τους απ’ την πείνα. Καλοντυμένοι αυτοί με κάθε λογής ρούχα, δεν θέλουν να σκέπτονται πως υπάρχουν κουρελήδες της φτώχειας.
Ζεστοί αυτοί μέσα στις θερμάστρες και στα καλοριφέρ, δεν θέλουν να σκέπτονται πως υπάρχουν άνθρωποι που τουρτουρίζουν απ’ το κρύο το χειμώνα.

Εποχούμενοι αυτοί πάνω στα πολυτελή αυτοκίνητα τους, δεν θέλουν να σκέπτονται πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν το εισιτήριο του λεωφορείου ή του τρόλεϊ.
Υγιείς αυτοί και εύρωστοι, δεν σκέπτονται πως υπάρχουν άρρωστοι που στερούνται τα φάρμακα και δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν την απαιτούμενη δίαιτα και τον υπερσιτισμό.

Δεν υπάρχουν φτωχοί;
Πάντοτε υπήρχαν και σήμερα υπάρχουν φτωχοί.
Φτωχοί υπάρχουν πάντοτε, γιατί πάντοτε υπάρχει αμαρτία και αδικία στον κόσμο.

''Μακάριοι οι φτωχοί''


Υπάρχουν φτωχοί.
Κι αυτοί οι φτωχοί, όταν είναι πιστοί χριστιανοί, είναι μακάριοι.
Μακάριοι; Μα εδώ μιλάμε για δυστυχία, και συ λες πως είναι μακάριοι και ευτυχισμένοι; θα μας ρωτήσουν.
Δεν το λέμε εμεις.
Το λέει ο ίδιος ο Χριστός.
Οι πλούσιοι «χριστιανοί» για τους φτωχούς


Μ’ όλα αυτά που λέμε δεν θέλουμε να δικαιολογήσουμε τη φτώχεια.
Αν οι φτωχοί, οι χριστιανοί φτωχοί, είναι μακάριοι, οι πλούσιοι, οι ευκατάστατοι, είναι δυστυχείς.
Και είναι δυστυχείς γιατί δεν βοηθάνε τους φτωχούς.
Η πρώτη Εκκλησία είχε ιδιαίτερη μέριμνα για τους φτωχούς.
Κι είχε φτάσει η Εκκλησία στο ιδεώδες σημείο, να μην υπάρχουν φτωχοί.

Σήμερα υπάρχουν χριστιανοί, λεγόμενοι χριστιανοί, που δεν θυμούνται τους φτωχούς.
Δεν μιλάμε για τους άθεους εκείνους πλουσίους, που όχι μονάχα δεν ελεούν τους φτωχούς, αλλά και τους καταπιέζουν και τους ρουφούν το αίμα, κι αυξάνουν τα κεφάλαια τους με τον ίδρωτα των φτωχών.
Μιλάμε για τους άλλους, για τους «χριστιανούς» πλουσίους, ή τους «χριστιανούς» εύπορους, που τίποτε γενναίο δεν κάνουν για τους φτωχούς.

Ξέρετε τι κάνουν για τους φτωχούς οι πιο πολλοί;
Αρκούνται απλώς σε μία συμπάθεια.
Όταν δούνε κάποιο δυστυχισμένο φτωχό, δείχνουν λύπη.
-Ω, πόσο τον λυπάμαι! Τον καημένο! Είναι αξιοσυμπάθητος!
Και μένουν εκεί, ίσως και σε κάποιο δάκρυ συμπάθειας. Τίποτε παραπάνω...

Άλλοι πάλι, λεγόμενοι χριστιανοί εύποροι, βλέπουν τους φτωχούς, τους παρηγορούν με λόγια και τους παραπέμπουν στο Θεό:
-Έχει ο Θεός, μη στενοχωριέσαι!... Ναι, έχει ο Θεός, αλλά έχει και παιδιά ο Θεός, έχει και σένα ο Θεός.
Γι’ αυτό σ’ έχει οικονόμο του, για να δίνης τα αγαθά του στους φτωχούς.
Τι το όφελος με τα καλά σου λόγια, όταν δεν τα εξαργυρώνεις σε χρήματα;

Άλλοι πάλι λεγόμενοι χριστιανοί βλέπουν τους φτωχούς, τους δυστυχείς, κι αντί ν’ ανοίξουν το βαλάντιο να βοηθήσουν, κάθονται κι ερευνούν σχολαστικά τα αίτια που κατάντησε ο άλλος φτωχός.
-Καλά να τα πάθη. Αφού ήταν άμυαλος και απερίσκεπτος, αφού δεν πρόσεξε και έπεσε έξω, αφού... τώρα να μείνει έτσι, για να βάλει μυαλό.
 Έπειτα φτωχοί είναι μονάχα οι τεμπέληδες.
Να πάει να δούλεψη. Τους τεμπέληδες θα βοηθήσω;...
Όχι, δεν σου είπε κανείς να βοηθήσεις τον τεμπέλη ή τον απατεώνα ή τον επαγγελματικά επαίτη. Αυτούς δεν πρέπει να τους βοηθάς.
Αλλά μην κάθεσαι και λεπτοκοσκινίζεις και τα αίτια της φτώχειας του άλλου που έπεσε έξω, που δυστύχησε, που παραστράτησε και τάχασε όλα.

Υπάρχουν αναμφισβήτητα φτωχοί.
Και θα έρθει μέρα, που όλοι θα γίνουν αναγκαστικά φτωχοί.
Θα τους φτωχύνει ο θάνατος.
Τι θα πάρεις μαζί σου σαν πεθάνεις;
Αλλά η φτώχεια εκείνη θα είναι ακούσια φτώχεια, δεν θα έχει αξία.
Αξία έχει η εκούσια φτώχεια.

Φτωχοί εδώ για το Χριστό, πλούσιοι εκεί «εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών».

2 σχόλια:

  1. Σωστά.Ολοι κάποτε θα τα χάσουμε όλα και μονο την τελευταια φορεσιά και το φέρετρό μας θα παρουμε μαζί.Οποτε οσα και να αποκτήσουμε εδώ,κάποια μέρα θα τα χαρούν άλλοι.Γι αυτο ας φροντίσουμε όσο μπορουμε για τους φτωχούς,ωστε ο πλουτος να μη γινει αφορμή να κολασθουμε απο την αναισθησια με την οποια θα μας εχει ποτίσει.Ας σκεφθουμε ότι υπάρχει και αιώνιο μέλλον επιτέλους !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ''Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καί ἐπείνασαν
    οἱ δέ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον
    οὐκ ἐλαττωθήσονται παντός ἀγαθοῦ''

    ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΕΙΧΑΜΕ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΕ.
    ΟΥΤΕ ΦΤΩΧΟΙ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝ,ΟΥΤΕ ΑΔΙΚΙΕΣ,ΟΥΤΕ ΚΑΚΙΕΣ.

    ΛΕΙΠΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εσεις τι λετε?