ΜΠΟΡΕΙ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΘΑ ΦΤΑΙΜΕ,ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ.
ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ,ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΟΥΜΕ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ.
Η Χριστιανικη αγωγη πρεπει να ξεκιναει απο την ...
βρεφικη ηλικια,επειδη τα πρωτα 5-6 χρονια ειναι τα πιο σπουδαια και αποφασιστικα για ολοκληρη την υπολοιπη ζωη του ανθρωπου.
Αυτο που πρεπει να καλλιεργησουν οι γονεις στα παιδια τους και οσο το δυνατον νωριτερα,ειναι ο φοβος Θεου,δηλαδη η πιστη και η ευλαβεια προς τον Θεο.
Το παιδι απο μικρο αν διδαχθει την ευσεβεια και εγκολπωθει στη ζωη της Εκκλησιας,τοτε μονο θα μπορουμε να ελπιζουμε οτι και στην ωριμη ηλικια,οταν οι πειρασμοι θα το κυκλωσουν απο ολες τις πλευρες και τα αγρια παθη θα το πολιορκουν,αυτο θα μεινει ενας ακλονητος και σωστος ανθρωπος,και θα κραταει τις αρχες που διδαχτηκε απο τους γονεις του.
Μαζι με το μητρικο γαλα πρεπει το παιδι να νουθετηθει και θρησκευτικα.
Και αν καποτε ενα τετοιο παιδι,νικημενο απο τα παθη η΄ παρασυρμενο απο το κακο παραδειγμα,παρει τον κακο τον δρομο,τις περισσοτερες φορες μετανοει ευκολοτερα και επιστρεφει γρηγοροτερα στο δρομο τον καλο,απο εκεινο που δεν γνωρισε Χριστιανικη φροντιδα στα παιδικα του χρονια.
Το παιδι που πηρε Ορθοδοξη Εκκλησιαστικη αγωγη,και αν ακομη ξεφυγε απο τον ισιο δρομο,αισθανεται καποτε να ξυπναει μεσα του η αναμνηση των αθωων και ευτυχισμενων παιδικων χρονων του.
Θυμαται τις απλες εκεινες προσευχες που εμαθε απο τα χειλη της μητερας του-εστω και αν αναπαυεται τωρα στον ταφο-και τις νουθεσιες που ακουγε απο το στομα της οταν καθοταν στα γονατα του.
Παρ'ολο που ,ζωντας την ζωη της αμαρτιας,ξεχασε πια την προσευχη,καποιο βραδυ,πηγαινοντας για υπνο,θυμαται αθελα του πως η μητερα του τον διδασκε να κανει το σημειο του Σταυρου του πριν κοιμηθει,τον Σταυρωνε και εκανε και εκεινη τον Σταυρο της.
Η γλυκεια αναμνηση των αθωων παιδικων χρονων ξυπνησε πολλους απο το ληθαργο της αμαρτιας και τους εφερε παλι κοντα στον Θεο.
Ειναι μεγαλη ευλογια για τα παιδια να εχουν ευσεβεις γονεις.
Οι γονεις ειναι αυτοι που θα διδαξουν την ευσεβεια και την πιστη στα παιδια,και οχι οι ντανταδες και οι δασκαλοι.
Στο εικονοστασι του σπιτιου πρεπει να κανει την πρωτη Προσευχη και οχι στην αυλη του σχολειου,γιατι οι γονεις θα ειναι εκεινοι οι οποιοι θα το μαθουν να προσευχεται.
Στις πραγματικα ορθοδοξες οικογενειες παντα ετσι γινοταν.
Πρεπει να διηγουμαστε στα παιδια κατα διαστηματα μεσα απο την Αγια Γραφη,με απλα λογια και κατανοητα,ετσι ωστε τα παιδια να παρουν καποιες εικονες μεσα τους.
Για τους Αδαμ και Ευα,την γεννηση του Χριστου,την ζωη του Χριστου,την Ανασταση,για την Παναγια μας,τους Αγγελους μας και ιδιαιτερα για τους φυλακες Αγγελους που εχουμε ολοι και που τοσο μας φροντιζουν.
Επισης με αφορμη μεγαλες εορτες θα μπορεσουν οι γονεις να διδαξουν περισσοτερες αληθειες γυρω απο την πιστη μας στα παιδια τους.
Κυριως ομως δεν θα παραλειπουν οι γονεις να πηγαινουν οι γονεις τα παιδια τους να κοινωνουν σωμα και αιμα Χριστου.
Με αυτους τους τροπους οι γονεις θα διδαξουν τις βασικες αληθειες της πιστεως μας πριν ακομη πανε σχολειο τα παιδια,τις οποιες και το πιο μικρο παιδι εχει την δυνατοτητα να τις αφομοιωσει.
Τα παιδια εμφανιζουν μεγαλυτερη δεκτικοτητα απο τους μεγαλους σε οτι εχει σχεση με τα Θεια,φτανει να μεγαλωνουν κατω απο την επιδραση των ευσεβων γονεων τους.
Αν οι καρδιες ειναι πλημμυρισμενες απο πιστη και αγαπη στον Θεο,τοτε θα βρουμε χιλιους δυο τροπους να μεταδωσουμε τα αισθηματα στα παιδια μας.
Την μεγαλυτερη αδικια θα κανουμε αν τα στερησουμε τον θησαυρο της πιστεως μας,τον θησαυρο της ορθοδοξιας.
Οσο μικρο να ειναι ενα παιδι,μπορει να προσευχεται.
Αφου μπορει και ζηταει απο τους γονεις του,γιατι αραγε να μην μπορει να ζητησει και απο τον ουρανιο Πατερα?
Ας μαθουν τα παιδια απο μικρα να προσευχονται,απο μικρα,σιγα σιγα η προσευχη τους θα τους γινει συνηθεια και αναγκη.
Να προσευχομαστε μαζι με τα παιδια στο τραπεζι,πριν και μετα το φαγητο.
Να μην πλησιαζουμε να φαμε σαν τα ζωα στο παχνι,αλλα να μαθουμε οπως ζηταμε και απολαμβανουμε ετσι να ευχαριστουμε οταν τα παιρνουμε.
Το Πατερ Ημων θα πρεπει να το ξερουν ολα τα παιδια,και αλλες μικρες προσευχουλες επισης.
Δυστυχως στην εποχη μας, και ειναι πολυ θλιβερο,εχει χαθει απο παντου η κοινη οικογενειακη προσευχη,γιαυτον τον λογο βλεπουμε και τοσες δυστυχισμενες οικογενειες,και τοσες αποτυχιες στην αγωγη.
Επειδη οι ανθρωποι,οι οικογενειες επαψαν να προσευχονται.
Και θα πουνε μερικοι...''μα το παιδι δεν καταλαβαινει τις προσευχες''
Ασφαλως και δεν πολυκαταλαβαινει τα νοηματα των προσευχων αλλα μπαινει ομως στο κλιμα της ευλαβειας,οσο μικρο και αν ειναι.
Αυτο ακριβως χρειαζετε.
Αν και δεν μπορει να σχηματισει μεσα του καθαρη την εικονα του Θεου,ωστοσο νιωθει τον Θεο,αισθανεται οτι υπαρχει μια ανωτερη υπαρξη,που μας αγαπαει,και που πρεπει και εμεις να τον αγαπουμε.
Μια τετοια προσευχη που προερχεται απο την αθωα παιδικη καρδια ειναι πολυ πιο ευαρεστη απο την προσευχη ενος σοφου που κατανοει ακριβως την καθε λεξη,προσευχεται ομως συχνα μονο με την ψυχρη λογικη,χωρις την θερμη της καρδιας.
Η καλυτερη κληρονομια για να αφησετε τα παιδια σας ειναι να τα δωσετε πραγματικα Ορθοδοξη Χριστιανικη αγωγη.
Τοτε μονο θα ελπιζετε οτι αργοτερα θα τα καμαρωνετε,και δεν θα κλαιτε γιαυτα.
Αν τα παιδια σας ειναι Θεοφοβουμενα,θα ειναι και σε σας υπακουα και ευγνωμονα.
Αν τα μαθετε να αγαπανε τον Θεο,θα αγαπησουν γνησια και εσας.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΔΕΡΦΟΙ ΜΑΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ''ΑΣΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ,ΘΑ ΜΑΘΟΥΝ ΑΠΟ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ, ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΑΛΕΞΟΥΝ''
ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΜΥΑΛΑ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ,ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΘΟΣ ΔΡΟΜΟ.
ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ ΚΑΙ ΕΜΑΘΑΝ ΑΡΓΟΤΕΡΑ,ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ,ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ?
ΑΝ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ,ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΘΑ ΠΕΣΕΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εσεις τι λετε?