24 Οκτ 2009

* ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΚΑΘΡΕΠΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ?

"Είναι ώρα για ύπνο και πρέπει να προσευχηθείς"

ή "ο Θεός είναι καλός, ευχαρίστησε Τον για το φαγητό που σου έδωσε"
Eίναι μερικές από τις πιο συνηθισμένες εκφράσεις των γονέων προς τα παιδιά τους.

Δυστυχώς όμως πάρα πολύ συχνά διαπιστώνουμε τη δυσκολία των παιδιών να πουν τις μικρές παιδικές τους προσευχές.
Για το λόγο αυτό αισθανόμαστε απογοητευμένοι και προβληματισμένοι επειδή ενώ πολλές φορές έχουμε διδάξει τα παιδιά μας να προσεύχονται, το αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό.


Αυτό συμβαίνει γιατί οι γονείς και οι μεγαλύτεροι, γιαγιάδες και παππούδες, ξεχνούν μια μεγάλη αλήθεια:
Τα παιδιά μιμούνται και παιδαγωγούνται σύμφωνα με αυτό που βλέπουν από τους μεγαλύτερους.

Πως θέλουμε τα παιδιά μας να προσεύχονται στο Θεό, όταν αυτά δεν έχουν δει ποτέ εμάς να προσευχόμαστε;
Πως θα μάθουν να ευχαριστούν το Θεό για την τροφή ή την υγεία, εάν πρώτα δεν δουν εμάς να βρισκόμαστε στα γόνατα και να ευχαριστούμε το Δημιουργό για την ημέρα που πέρασε, για το φαγητό που προμήθευσε, για την υγεία μας, για την προστασία Του, για την οδηγία μέσα στη ζωή μας;

Παρακάτω δίνουμε 7 απλές συμβουλές που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα παιδιά να κατανοήσουν την σπουδαιότητα της προσευχής:


-Οι γονείς πρέπει να ξέρουν πως το παιδί τους θα ακολουθήσει το παράδειγμά τους και όχι τη συμβουλή τους.
 Αφήστε τα παιδιά σας να σας δουν:
Τα παιδιά μαθαίνουν από το παράδειγμα.
Τα παιδιά και τα εγγόνια μας πρέπει να δουν την ημέρα μας κάτω από την προσευχή και τη μελέτη της Βίβλου.
Γίνε το παράδειγμα στα παιδιά σου μέσα από τη δική σου ζωή.

-Συμμεριστείτε το πρόβλημα μαζί τους.
Τις περισσότερες φορές όταν προκύπτει κάποιο πρόβλημα στην οικογένεια, οι γονείς προσεύχονται στο Θεό να δώσει λύση χωρίς να συμμετέχουν στην προσευχή και τα παιδιά.
Προσευχηθείτε μαζί τους και δώστε τους την ευκαιρία να εκθέσουν τον πρόβλημα της οικογένειας και αυτά στο Θεό με το δικό τους τρόπο.
Η επίκληση θα πρέπει να έχει περισσότερο χρόνο από ότι μια προσευχή πριν την ώρα του φαγητού.

-Συνοδεύεστε τα παιδιά σας με μια προσευχή.
Καθημερινά έχουμε την ευκαιρία να διδάξουμε την προσευχή στα παιδιά μας με απλό και σύντομο τρόπο:
Προσευχηθείτε μαζί τους πριν αυτά φύγουν για το σχολείο ή την εκδρομή τους, ζητώντας την προστασία και την καθοδήγησή τους από το Θεό.
Ζητείστε από τα παιδιά να κάνουν το ίδιο.
Πολλές φορές τα λόγια της προσευχής έρχονται να τους υπενθυμίσουν για αυτό που προσευχήθηκαν κατά τη διάρκεια των σχολικών μαθημάτων τους και να συμπεριφερθούν κόσμια και χριστιανικά σε καθημερινές περιστάσεις.

-Δημιουργείστε έναν κατάλογο προσευχής και γράψτε όλα τα ονόματα συγγενών και φίλων, φτιάξτε έναν κατάλογο με άτομα που χρειάζονται την προσευχή σας.
Δώστε τη δυνατότητα στα παιδιά να έχουν και το δικό τους κατάλογο με αγαπημένα τους πρόσωπα από την οικογένεια, τους συγγενείς, από φίλους και συμμαθητές τους, αλλά και από ανάγκες που αυτά βλέπουν και γνωρίζουν.
Καθορίστε συγκεκριμένη ώρα για να προσευχηθείτε μαζί τους.
Καλό θα είναι οι δικές σας προσευχές να είναι σύντομες και περιεκτικές έτσι ώστε να μην κουράσουν τα παιδιά σας αλλά και να δώσουν την ευκαιρία και σ'αυτά να προσευχηθούν με μεγαλύτερη διάθεση.

-Ευχαριστήστε το Θεό για κάθε θετική εξέλιξη.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ενώ έχουμε ζητήσει από το Θεό να ενεργήσει και η έκβαση ενός προβλήματος έχει διευθετηθεί με τον καλύτερο τρόπο, ξεχνάμε να Τον ευχαριστήσουμε για το αποτέλεσμα.
Ευχαριστήστε το Θεό για το συγκεκριμένο αποτέλεσμα προσευχόμενοι μαζί με τα παιδιά σας.
Έτσι θα μάθουν όχι μόνο να ζητούν αλλά και να ευχαριστούν.

-Φτιάξτε έναν κατάλογο ευχαριστίας.
Όταν οι προσευχές απαντιόνται, σε θέματα που είχαν σχέση με τα παιδιά σας, μάθετε να ευχαριστούν το Θεό γι αυτό.
Θα ήταν καλό μία φορά την εβδομάδα, να προσευχόμαστε για τα θετικά αποτελέσματα που προέκυψαν μέσα στη συγκεκριμένη εβδομάδα.

-Συμβουλεύστε και συγχρόνως προσευχηθείτε.
Όταν το παιδί μας έρχεται να μας εκθέσει ένα προβλήματα, π.χ. σχέση με κάποιο συμμαθητή του, συμβουλεύστε το και συγχρόνως προσευχηθείτε μαζί του για θετική έκβαση στο πρόβλημα που το απασχολεί.
Συμβουλεύστε το και προσευχηθείτε συγχρόνως.
Ποτέ μην κάνετε το ένα ή το άλλο μόνο.

Πρέπει να θυμόμαστε πως τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας δεν θα γίνουν "πολεμιστές προσευχής", τα οποία θα προσεύχονται ολονύχτια.
Θέλουμε όμως να μάθουν πως η προσευχή μπορεί να γίνει ένα ζωτικής σημασίας μέρος της ζωής τους.
Πάνω από όλα προσευχηθείτε στο Θεό έτσι ώστε Αυτός να σας οδηγήσει και να σας συμβουλέψει με ποιον τρόπο θα εργαστείτε μαζί τους.
Και μην ξεχνάτε πως το καλύτερο μάθημα είναι το δικό σας παράδειγμα.
Η δική σας πνευματική πορεία θα γίνει ευλογία και σε σας και στα παιδιά σας, στους γύρω σας!

ΦΥΣΙΚΑ ΘΑ ΠΕΙΤΕ,ΠΟΙΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?
ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ,ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΦΗΝΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΤΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ.
ΜΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΛΑΘΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ.


ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΙΜΟΥΝΤΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ.


ΛΙΓΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΕΠΤΟ ΘΕΜΑ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ,ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΝΤΡΟΠΕΣ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΜΑΣ

2 σχόλια:

  1. Ο χριστιανισμος για να επιζήσει χρειάζεται να εφαρμόζουν τις οδηγίες και τις εντολές του οι άνθρωποι.Οσο οι άνθρωποι πορεύονται με το τι θα φάμε ,τι θα πιουμε,δεν προκειται να δει πνευματικη προκοπή ο πλανήτης.Και ειδικά τα παιδιά,τα οποια οι γονεις τους τα αφηνουν να ζουν όπως θέλουν,να κάνουν ό,τι θέλουν και κάποια στιγμή θυμώνται ότι υπάρχει και Θεός,ειδικά αν χτυπήσει μια τραγωδία εντωμεταξύ.Οχι όμως,ο Χριστός ειναι για ολες τις ωρες τις μερας,μερα και νύχτα...εμείς τι κάνουμε ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΤΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΥΚΟΛΟ,ΤΟ ΝΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ ΠΑΛΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΥΚΟΛΟ,ΤΟ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ.
    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΔΑΞΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΑΠΟ ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΛΕΣ ''ΑΣΤΑ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΘΑ ΜΑΘΟΥΝ''
    ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
    ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΑΓΙΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΑΓΙΑΣΟΥΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εσεις τι λετε?