2 Ιαν 2010

* ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ...ΜΗΝ ΜΑΣ ΔΟΥΝΕ!!!

Για να κάνουμε μια ελεημοσύνη θέλει θυσία, όχι περισσεύει ένα πενηνταράκι και το δίνω, να σου στοιχίζει αυτό που θα δώσεις.


Θα πεθάνουμε αύριο, το πήρατε είδηση, ότι θα πεθάνουμε;
Πού είναι οι παππούδες μας, οι μαμάδες μας, οι μπαμπάδες μας, οι γιαγιάδες μας, οι προπάππουδές μας, που είναι;
Που είναι;
Που είναι τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων;
Που πέρασαν πάνω απ’ τη γη, τα τρισεκατομμύρια.
Πού είναι;
Πού θάσαι σύ και συ και συ κι γω αύριο;

Αυτές οι προσφορές να γίνονται με ευχαρίστηση,με καλοσύνη,με ιλαρότητα,με καρδιακή ευμένεια, και πάντοτε εν κρυπτώ, στα κρυφά.

Και τώρα έρχεται η θυσία.
Δανείζει και ξεχνά.

Δάνεισε εκατό ευρώ με θυσία,τα δάνεισε, και έρχεται ύστερα από πέντε χρόνια ο κύριος Κωνσταντινος και λέει, «βρέ Γιώργη, πριν έξι εφτά χρόνια, σου πήρα, σου ζήτησα εκατό ευρώ δανεικά, μου τα ’δωσες με ευχαρίστηση, αν και δεν είχες, πάρτα».
–«Ποια»;
-«Αυτά».
-«Στάδωσα εγώ»;
-«Δεν θυμάμαι, το ξέχασα, κι αν σ’ έδωσα το ξέχασα, αλλά αποκλείεται να σ’ έδωσα».

Μπορούμε να το ...
πούμε αυτό;
Να ξεχάσουμε το δανεικό;
Κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό, που λέει ο λαός, έτσι δε λέμε;
Κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό, τι σημαίνει αυτό;
Να το πάρει το ποτάμι, να φύγει, να το ξεχάσεις.
Μόνο με αυτό τον τρόπο αγιάζεται η φιλόθεος καρδιά μας απ’ τη Θεία Χάρη.

Η ψυχή που πυρπολείται από το φώς της αγάπης, καθίσταται για μια ολόκληρη ζωή απλόχερη και μεγαλόκαρδη.
Ακόμα και στον αχάριστο!
Και στον αγνώμονα!
Και στον εκμεταλλευτή!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εσεις τι λετε?